My Youth

15

'ဘယ်သွားမှာလဲ'

ရုတ်တရက်ထသွားသော sunoo‌ကို jungwon က မေးလိုက်သည်။

'nikiက လာနေပြီတဲ့ ...သွားကြိုမလို့ ။ '

ခပ်ပြုံးပြုံးဖြစ်ပြောလာသော sunooက ခုန်ပေါက်၍ ခြံရှေ့ကို ထွက်သွားလေပြီ။
အင်းလေ သူလည်း သူ့ရည်းစားကို လွမ်းနေရောပေါ့ ။

sunooဟာ ခြံရှေ့တွင် ထိုင်၍ nikiအလာကို မျှော်နေမိသည်။
၂မိနစ်လောက် စောင့်လိုက်ပြီးနောက် nikiကဆိုင်ကယ်စီး၍ ရောက်လာသည်မို့ ထရပ်လိုက်ပြီး niki၏ လက်မှ ပါဆယ်ထုပ်များအား လွှဲပြောင်းယူလိုက်သည်။

'ဗိုက်ဆာနေပြီလား sunoo hyung ။ sorryနော် ကျွန်တော်နည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ် ။ '

'‌နောက်မကျပါဘူး ။ နေကပူနဲ့ ပင်ပန်းနေပြီလား nikiလေး ။ '

'ခုနထိတော့ ပင်ပန်းတယ်။ဒါပေမဲ့ hyungမျက်နှာလေးကို လှမ်းတွေ့ရလို့ ပင်ပန်းနေတာတွေ ပျောက်သွားပြီ ။ '

'အပိုတွေ ' ဟုဆိုပြီး sunooက ဘေးနားကရွက်လှလေးတွေကို တတိတိဖြင့် ဆိတ်နေလိုက်သည်။
jungwonသာတွေ့ရင် လှမ်းအော်မှာသေချာတယ် ။

'ဝင်ရအောင်လေ niki '

'မဝင်တော့ဘူး hyung ၊ ခဏနေ ဟိုကောင်တွေ အိမ်လာမှာမို့ ပြန်ရတော့မှာ ။ '

'အင်းပါ....ဒါဆို ဂရုစိုက်သွားနော် ။ '

ဖြစ်နိုင်ရင် ခဏလောက်ဖြစ်ဖြစ် နေစေချင်ပါရဲ့ ။ ဒီမျက်နှာလေးကို ဘယ်လောက်တောင်သတိရနေသလဲ ။

ဝမ်းနည်းသွား‌ပုံရ‌သောsunooကိုကြည့်ကာ nikiဟာ sunooရဲ့ လက်ကလေးကို ဆွဲကိုင်လျက် ....
'ဒါပေမဲ့...ခဏလောက်တော့ နေလို့ရပါတယ် ။ ကျွန်တော်တို့ လမ်းလျှောက်ကြမလား sunoo hyung ။ '

'ဟင်....အဲ့လိုရလား ။ ခဏလေးနော် hyungဒါတွေသွားထားလိုက်ဦးမယ် ။ '

သူ့လက်ထဲက nikiဝယ်ခဲ့သော အစားအစာများကို သွားထားရန် sunooက ပြန်ဝင်သွားသည် ။
ပြီးနောက် သွားရအောင် ဟုဆိုကာ nikiလက်ကို တွဲ၍ လမ်းလျှောက်ခဲ့ကြလေသည်။

ဘယ်ကိုသွားမယ်ဆိုပြီး ဦးတည်ချက်ရှိမနေပေမဲ့ nikiနဲ့သာဆို ဘယ်ဖြစ်ဖြစ် sunooအဆင်ပြေပါသည်။