(Eray ağzından)
Donmuştum. Hareket edemiyordum.
Biri. Yüzü gölgelerden görünmeyen biri, onu, vampiri, belinden yakalamıştı.
Vampir beklemediği bir hamle yediği için gasplayıp adamdan kurtulmak için ileri atılmıştı.
Bir adım geri atmıştım.
Vampir'in kapüşonu düşmüştü ve ileri atıldığında uçuşan perçemleri yüzünden yaralı ama çok güzel yüzünü görebilmiştim.
Eliyle duvarın kenarını yakalayıp korku dolu bakışlarını yüzüme çevirdiği zaman içime birşey oldu.
Yutkunup bir adım daha geri attım.
Onu o adamın elinden kurtarmam için sadece elimi uzatmam yeterliydi.
Ama ne kadar beni birçok ayyaşşın elinden kurtarmış olsa da, içimde ona karşı bir nefret vardı.
Suçlulardan tiksiniyordum ve o bir suçluydu.
Ve elimi uzatsam onu kurtarabilecek olmama rağmen, ona son bir bakış atmadan gözlerimi sıkıca yumup arkamı dönüp koşmaya başladım.
Ordan öylece uzaklaştım.
Bu onu o yıl son görüşümdü.
Birkaç yıl sonra,
Mesleğime yeni başladığım dönemlerde elime bir dosya verildi.
"Bu dosya çok önemli" demişti şef.
"Eğer onu gördüğün zaman tek başınaysan arkana bakmadan kaç."
İçimdeki nefreti ve ona karşı olan korkumu ikiye katlamıştı bu, çok tehlikeliydi.
"Sakın onu tek başına yakalamaya çalışma. Ölürsün."
Adını anmadan, sadece ondan bahsetmek bile beni germeye yetiyordu.
Birkaç ay sonra,
Gecenin bir yarısıydı, nöbetteydim ve şef içeri girdi birden.
"Eray odaya git yeni mahkum var,"
Başımı sallayıp ayağa kalktım
"Kim?"
orta yaşlardaki şişman Şef sırıttı. İğrenç bir sırıtıştı.
"Vampir."
Bu isim bile kalbimi gümbürdetmeye yetmişti. Ama korkuyla. Dişlerimi sıktım ve geriye gitmeye çalışan bacaklarımı ileri atmaya zorladım.
Yükselen anksiyetemle mahkumları hücreye hazırladığımız odaya girdim. İçim içimi yiyordu.
Ya beni unutmamışsa? Ya onu orda bıraktığım için benden intikam almak istiyorsa?
Birden başka bir polis kapıyı açıp Bulut'u içeri itti.
Kalbim ağzımda atıyordu.
"Hoooooşşşttt"
Dedi Bulut. Yutkundum, ve yanına kadar yürüyüp kelepçesinden yakaladım, nolur tanıma, unut,
Yüzümde herhangi bir ifade yoktu,
Ve evet.. unutmuştu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boş Kafes (bxb)
Novela JuvenilRenk pigmentleri bozuk bir çocuğun yaşadıkları anlatılır. -kırmızı göz ve mavi saçla toplum içinde 'katil şirin' yada 'vampir' olarak çağırılırdı. Ara sokaklarda dolaşır, herkes ondan korkardı. Korkulacak birşey yoktu aslında. Masumlara dokunmaz...
