Boş Kafes (bxb)

41.

Yorum yapın lütfen 🙏
________________________________ "Sooooon arzuuuum nedir diyee gelipte banaa sorsalaar~ gözlerimeeee bakıptaaa herşeyi anlasalaaar~"

Yer yatağımda uzanmıştım. Yastığı daha fazla kulaklarıma bastırdım

"DİLAN SUS SUS KONUŞMADAN YAP ŞU YEMEĞİ"
"EMRET YA BABANIN UŞAĞIMI VAR"

O günden beri yaklaşık 3 ay geçmişti. Ne Kayra'dan nede Eray'dan haber alabilmiştim.

Ben mi? İyileşmeye başlamıştım. Saçımda bazı mavi teller sarıya dönüşmüştü ve gözlerimden biri tamamen kahverengidi.

Evet evet. Hala aranan bir suçluyum. Ama hapse giren çok fazla siyah kıravatlı vardı.

  "YAA DİLAN ABLAA"

Bu mu kim? Bu Hira. Geçen ay ara sokaklardan birinde buldum onu.
.
.
.

   soğuk Bir geceydi. Sweatimin üstüne birde ceket alıp çıkmıştım bugün. Soğuk olduğu için hareketsizde bir gündü. Etrafta birkaç kişi dışında kimse yoktu.  İlerledim, sarhoş bir kadın, ağlayarak elindeki bıçağı bileğine yaslamıştı.

Ona yaklaştım, bana çevirdi korkulu gözlerini.
Çığlık atıp yere düştü.

"İMDAT İMDAT VAMPİR- İMDAT DOKUNMA BANAA"

Eğildim.

"Şunu alayım,"

Diyip elimi elindeki bıçağa uzattım ve yavaşça elinden alıp yere attıp yüzüne baktım.

Çok korkuyordu. Yüzü sırılsıklamdı.

"Dokunma bana yalvarırım zarar verme"

"Afedersin ben miydin demin bileğini kesmeye hazırlanan?"

Ayağa kalkıp ona elimi uzattım.

"Hayatın ne kadar zor olursa olsun ölüm bir çare değil. Bize katıl. Bunu yaşayan tek kişi sen değilsin. Senin gibi çok kadın var."

Elimi tutup ayağa kalktı.

"Yo yo o bulur yine beni evet evet bulur."
"Kimden bahsediyorsun? Biraz daha açar mısın?"
"Eşimden. Okan Gerkan dan"

Elleri titriyordu.

"Abla bak, şu sokaktan çıkıp sağa dönüp düz gittiğin zaman sokağın sonunda müstakil bir ev var. Oranın kapısını çalıp Bulut beni gönderdi dersen sana yardımcı olacaklar. Biliyorum adım kötüye çıkmış. Ama bana güvenmeyi dene."

Başını sallayıp koşmaya başladı. O iyice uzaklaştığı zaman bir veledin ağlama seslerini duydum. Başımı bana doğru yürüyen minik bedene çevirdim.

"Bagna yardım egt hüğüğüg"

Ona yaklaşıp üstümdeki ceketi omuzlarına attım.

"İyimisin? Kayıp mı oldun?"

Başını salladı

"Hagyır kaçtım. Nolur yardım et beni o kadına vermeee"

Veledi taşıyıp bugünlük bu kadar dedim ve eve doğru yürümeye başladım.
Ağlayarak Sıkıca boynuma sarılmıştı. Ya 3 yada 4 yaşlarındaydı.

"İsmin ne senin?"

Burnunu çekti iki defa

"Hira"
"Bulut bende memnun oldum"

Cebimden anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.

"Nergis!"
"Buyur abi!"

Bu kadar çabuk cevap vermesini beklemiyordum.

İçeri girip kapıyı kapattım.

"Uyumuyor muydun?"
"Lavaboya kalkmıştım abi AMAN BU NE"

Hira kafasını kaldırıp Nergis'e baktı

Onu yere bıraktım,

"Nergis'çim tanıştırayım bu Hira. Artık bizimke kalacak."

Bacağımın arkasına saklandı.

"Hira? Nergis'ten korkmana gerek yok. O sana zarar vermez"

Kafasını çıkarıp ona baktı

"Sana güvenebilir miyim?"

Nergis eğilip ona baktı.

"Ay gel güzelim tabiki bana güvenebilirsin. Oyy ne güzelsin sen"
.
.
.

(Günümüz)

"Bu akşam çıkıyor musun abi?"

Elimdeki kek parçasını ağzıma attım.

"Bugün benim doğum günüm"
"Ne"
"Tabiki çıkacağım."
"Abi doğum günün mü?"

Başımı salladım.

"Abi neden söylemedin?"
"Ne diyeyim? 'Dilan bak unutma ben 3 Ağustos 1998'de saat 13:42 de doğdum.'"
"Ya abi. Pasta falan yapardım"

Önümdeki kek tabağından bir parça daha kek aldım.

"Kek varya zaten. Gerek yok."

Yanımda oturan Hira iki defa omzuma vurdu.
Ona döndüm

"Söyle güzelim"
"Söylemek istediğim birşey var"
"Dinliyorum Hiracığım"
"Aslında iki şey oldu"

Başımı salladım

"İsmim hiç hoşuma gitmiyor"
"Hm demek ismin hoşuna gitmiyor.. sana yeni bir isim koyalım o zaman? Sen mi seçmek istersin benmi seçeyim"
"Sen seç"

Gözleri açık ve parlak bir maviydi. Aklıma Liyan ismi geldi o yüzden.

"Liyan olsun mu? Gözlerine çok yakışır"

Gülümseyip başını salladı.

"Konuşmak istediğin diğer şey ne peki?"

Yüzü düştü

"sen benim babama çok benziyorsun"

Gülümsedim

"Babanda mı mavi saçlı yoksa"
"Hayır siyah onunki.. diyeceğim şey.. beni kurtardığın için çok mutluyum daha önce hiç bu kadar güvende hissetmemiştim. Sana baba diyebilir miyim?"

Ne