Boş Kafes (bxb)

34.

"Bana dokunma Fare!"

Kolunu çekip kurtardı.

" o pis kanlı ellerinle bana dokunamazsın!"

Yüzümü buruşturdum.

"Ay götüm. Ben çok meraklıydım senin koluna zaten. Sen kes te bana cevap ver."
"Hiçbirşey söylemek zorunda değilim."

Sonra çekip gitti.

Kayra yanıma geldi.

"Bak böylelerini tutacan böyle boynundan, evirip çevirecen, kopartıp, asacaksın. Tch tch. İğrençler."
"Değil mi be."
"Yapışmayın lan şuraya. Çıkın geri."
"Sana ne oluyor lan hücre benim değil mi?"

Kocaman bir polisti. Kayra'dan da kocaman. Kayra bana vurunca bayılmıştım bu adam bana dokunursa ölürüm herhalde.

"Sen kaşınıyon mu lan.. ne bakıyon lan mavi yaratık."

Bu lakap iğrenç. Nefretlik.

"Kes ulan sesini. Senin sorunun benimle karışma ona."
"Nesin sen? Koruması mı? ...Bakma lan öyle! İbne!"

Kayra'nın kolundan tuttum.

"Kayra hadi dediğini yapalım. Boşver. Arkaya gel."
"Bekle Bulut."
"Bulut mu? Heh! Vampir'den bahsetmiyorsunuz herhalde!"

Küçümseyici bakışlarını bana attı. Baştan aşağı süzdü beni ve hiç iyi değildi bu. Kendimi çıplak gibi hissettim.

"Şurdan bi çıksam varya!"
"Ne yapcan? Ne yapabilirsin ki?"
"Kayra-"
"Bekle Bulut!"

İkisi hala bağırırken benim gözlerim polisteydi.

Ciddi ciddi kocamandı.
İyiki arada parmaklıklar var dedim.
İyiki onu bizden ayıran bir parça var. Sonra aklıma, ya bu adam benim sokaklarda hallettiğim türden insanlardan olsaydı sorusu takıldı.

Nasıl yenerdim onu? Nasıl bitirirdim? Hiçbirşey yapamazdım. Bu adam altında beni ezerdi. Ben ölürdüm. İsimliğine kaydı gözüm.
'Fırat'

Gözlerimi açabildiğim kadar açtım. Arkaya bir adım attım. Yo-

Gözlerim boynuna çıktı. Yuvarlak şekilli yara izini görünce bacaklarım titremeye başladı.
Yere düşünce kendimi arkaya doğru itmeye çalıştım.

O adamı tekrar göreceğim aklımdan geçmezdi. Dişlerim titriyordu. Çenem kilitlenmişti. İçimde çok fazla korku vardı. O günü düşününce Vücuduma birkaç tane elin bir arada dokunduğunu hissettim.

Bütün vücudum titriyordu. Gözlerim buğulandı. Yaşlar yanaklarımdan akmaya başladı.

Ellerimi saçlarıma geçirip sıktım.
Bu adam nasıl hala yaşıyor? Nasıl?

Biri kolumdan tutunca korkup geri çekildim.

"Dokunma bana!"
"Bulut? Sakin ol..."

Sesi korkutucu değildi. Bu o değildi. Başımı ona çevirdim hemen. Gözlerimdeki yaşlardan dolayı buğulu görüyordum. Gözlerimi silip yüzüne baktım.

Kayra endişeli gözlerle gözlerime bakıyordu.

Tek başıma olmadığımı kendime inandırmak için titreyen ellerimle onun elini tuttum.
Sonra parmaklıkların orda bana dehşet veren gülümsemesi ve küçümseyici bakışlarıyla hala bize doğru dönmüş beden ilişti.

"Bir gün.."

Dedi.

"Bir gün seni yalnız yakalayacağım ve bu sefer elinde bir kalem olmayacak Bulut!"

İçime dahada dolan korkuyla Kayra'nın arkasına saklandım.
Kayra eğildiği yerden kollarını boynuma doladı.

"Şş. Hiçbirşey yapamaz."

Gözlerimi sıkıca yumup kendimi buna inandırmaya çalıştım.
.
.
.
_______________________
Aşk kaç beden giyer🫶🏻✨