විදූ.....(ongoing)

හැත්තෑහතරවෙනි පරිච්ඡේදය

"හෙලෝ....තීර්"

"හෙ...ලෝ"

"ඇහෙනවද බන්"

"ඇහෙනවා....කියපන්"

"තීර් ...උබට පුලුවන්ද හෙට පොඩ්ඩක් කලින් සයිට් එකට යන්න...මට අම්මි එක්ක බෙහෙත් ගන්න යන්න වෙනවා බන්"

"උදේම යන්න ඕනද නයෝම්"

"වැලි ලොරි දෙකක් එනවලු බන්....පලයන්කො දුලීප් සරුත් උදේ වරුව නෑ හෙට"

"එතකොට"

"ම්ම්....අඩේ තීර් ..."

"හරි .....මන් යන්නම්"

නයෝම් දන්නවා මාව උදේම ඇහැරන් ඔය වගේ ගමනක් ගන්න කියනවා කියන එක ඇගෙන් කෑල්ලක් ගන්නව වගේ කියලා....මොකද මාව නැගිට්ටවනවා කියන එක ලේසි නෑ රෑට නින්ද යන් නැති නිසා මගේ බෙහෙත් වලට නිදි පෙති කවලම්...ඉතින් මන්වත් දන් නෑ නිදා ගන්න ගියාම මාව උස්සන් ගියත්

අද ඇන්ද කමිසෙ හෝදලා දැම්ම මන් හෙට ඇදන් යන්න නයෝම් අරන් දුන්න නිල් පාට කමිසෙ මැදලා දොර උඩට දැම්මා....බාතෲම් එකේ දොර උඩට...මොකද මේක කාමර කෑල්ලක් කිව්වට තියෙන්නේ නිදා ගන්න පොඩි ඉඩකුයි ඒකටම අල්ලපු පොඩි බාතෲම් කෑල්ලකුයි ....ඉතින් මම මේකෙ එහාට මෙහාට හැරෙද්දිම හරි.....එන ගමන් ගෙනාපු පරාට දෙකයි හොදි එකයි පිගානට දා ගත්ත මන් එහෙම්ම පුටුව ලන් කරන් මේසෙන් ඉද ගත්තෙ බැට්‍රි බැහැලා ටිං ටිං ගාන ෆෝන් කෑල්ල දිහා බලන්...මන් දිහා බලන ඕන එකෙක්ට ජීවිතෙත් එපා වෙනවා ඇති...පොඩි ශෝටට ටීශර්ට් එකක්වත් නැතුව හිටිය මගේ ඇගේ කටුත් පේනවා....පිට කොන්දට ඇලුනු බඩට බත් ඇටයක් වැටෙන්නේ නයෝම් එක්ක කන වේලට වෙද්දි මට මේ ජිවිතේ පවා එපා වෙලාඋන්නා....පරාටෙ පොඩියට කඩන් ඒකට හොද්ද දා ගත්ත මම ඒක කටට දෙකට කාලා දාලා ඒකෙන් පොඩි කෑලි හතරක් පහක් ඉතුරු කර ගත්තා...කාටද දන්නවද....එදා ඉදන් අද වෙනකන් මන් ලග ඉන්න එකම එක්කෙනා මේ දැනුත් මේසෙ ඉදන් මන් දිහා බලා ඉන්නවා....මම නිසා ඌත් කෙට්ටු වෙලා.... මගෙ කිරියා....දැන් හුගක් වයසට ගිහින් එයා ....මම වගේම....ඉතුරු ටික කිරියටත් දීලා වතුර එකත් බීලා ලාච්චුව ඇරලා ගත්තේ මගෙ බෙහෙත්...මොන බෙහෙත්ද...නයෝම් දන්නවනම් මාව කනවා...එද්දි අරන් ආව ඩන්හිල් පැකට් එක එලියට ගත්ත මන් ඒකෙන් එකක් පත්තු කරන් උරව්වා....