තිස් හයවන පරිච්ඡේදය

100 11 8
                                    

"සයාශ් අයියේ"

එයා මොකුත් කතාවක් නෑ...මන් දිහා බලා ඉන්නවා

නිරුත් කදුලු පිහිදදා ඇවිත් අපි දැකලා ආය බිම බලාගෙනම පහලට ගියා.

"සයාශ් අයියේ"

මන් ආය අයම එයාට කතා කලත් එයා කතා නෑ....එයා කලේ මන් දිහාම බලා ඉන්න එක.හරියට එදා ස්කෝලෙදි වගේ....එයා මන් දිහාම බලන් ඉන්නවා....ඒත් එයා එහෙම කතා නොකර ඉන්න එක මට හිතට ලොකූ වදයක්.

"මොනාහරි කියන්නකෝ සයාශ් අයියේ"

මට බැරිම පාර මම එහෙම කිව්වත් එයා කලේ මාව කාමරේට ඇදන් ගියපු එක.එහෙම්ම ඇදන් ගියපු මාව එයා බිත්තියට තියලා තද කරගත්තෙ මිටමොලවගත්ත අත් වලින්.

එයා හරි අමුතුයි...ඇත්තටම එයා ගොඩක් වෙලාවට ගොලු උනේ කතා කරන්නම ඕන තැන් වල.එයාට කියන්න දේවල් ගොඩක් තියන තැන්වලදි.හරියට මං වගේ....මට එයා ලග ඉද්දි කියන්න දේවල් ගොඩක් තිබුනත් ඒවා කියන්න බැහැ වගේ....මන් මගේ ඇස් උඩින් එයාගෙ දිහා බලද්දි එයා මන් දිහා බලලා ලොකූ හුස්සමක් අත ඇරියා...

"විදු"

"අයියේ.....මොනාහරිම කියන්නකෝ"

නෑ එයා මොකුත්ම කියන් නෑ....ඒ වෙනුවට එයා මන් දිහා බලන්ම ඉන්නවා....එයා මගේ මූනට පහත් වෙලා නලලට ලොකූ හාදුවක් තියද්දි මන් හිටියේ මේ ලෝකේ නෙමේ.....ඇත්තටම මට සිහිය නැති උනාද මන්දා.....කියාගන්න බැරි අමුතු හැගීමකින් මගේ ඇග හිරි වැටෙද්දි මට කර කියා ගන්න දෙයක් නැතුව ඇස් පිය උනා....ඒ තොල්වල උණුසුම ඇත්තටම මට මගේ ඇගටම දැනුනා....ඒත් වැඩි වෙලාවක් යන්න කලින් එයා මගේ නලලින් ඒ තොල් ඈත් කරලා කාමරෙන් එලියට යද්දි මම එහෙම්ම එයා දිහා බලා හිටියා.

මේ මොන වගේ ආදරයක්ද....කවුරුම හරි දන්නවද මේකට කියන නම....එයා ආදරේ හිතේ මෙච්චරම තද කරන් ඉන්නේ ඇයි...මට කියාගන්න වචන නෑ...ඒ මදිවට මගේ කම්මුල් දෙකම රතූ වෙලා...ජෝකර් කෙනෙක් වගේ...මට මගේ මූනම කන්නාඩියෙන් පෙනෙද්දි මහා ලැජ්ජාවක් එන්නේ...

"විදුවෝ..."

කාමරේට ආව චන්දුලයා මාව දැකලා බය උනාද කොහෙද

විදූ.....(ongoing)Where stories live. Discover now