"සුදු අප්පච්චි අයියට ඩිංගක් කතා කරානං කුස්සියට?"
"හ්ම් ඕන් ඔය හිරමනෙ අහක් කරගන්ඩකෝ මට යන්ඩ ඒනං"
"මේකාත් දැන් ගානට වැඩි ඔව්"
"මං මොනාද කරේ අප්පා කතා කරත් වැරදී ...අයියෙඑඑඑඑඑ....ආන් අපේ අම්මා කුස්සියට එන්ඩ කීවා ...."
"හ්ම් මං එන්නං ..."
සාලේ ඉදන් බෙරිහන් දුන් ලීලාගෙ පොඩි එකාට මං කාමරෙ දොර රෙද්ද විතරක් අහක් කරලා එන්නං කීවෙ එවෙලෙ මං ඉදියෙ ඇග සෝදලා ටවල් එක පිටින් වෙද්දී විගහට කොට කලිසමක් ඇදගෙන උඩින් ටී ෂර්ට් එකක් දාගත්ත මම ගියෙ කුස්සියට
"කියන්ඩ ලීලා මොකක් හරි උදව්වක් ඕනෙද?"
"නෑ නෑ මහත්- මං කීවෙ මයෙ පුතෙ ඔන් ඔය බංකුව අරන් ඉදගනිම්කෝ කියන්ඩ"
"මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද ලීලා?"
" එහෙම මොකවත් නෙමෙ දෙයියෝ ...මං අද වැඩ ඇරිලා එනින් ගමන් උබලව මතක් වෙලා ටවුම පැත්තට ගියා ඕන් ...උබලට රස්සාවක් ඕනෙමයි කියනවනෙ"
"ඉතින් හම්බුනාද?"
ඕනෑවට එපාවට වගෙ බංකුව උඩ ඉදන් උන්න මං හරි බරි ගැහිලා ඉදගත්තෙ ලීලා රස්සාවක් හොයන් ගියා කියන කාරනෙ කනට වැටුනු නිසා...කවුරු කොහොම කීවත් ගෑනියෙක්ට වගෙ පිරිමියෙක්ට ගෙදරින් කාලා බීලා වෙන දේ බලන් ඉන්න තරං නිදහසක් අදටත් සමාජයක් ඇතුලෙ නෑ ...පිරිමියෙක් ඒ ගානට වැටෙනවා කියන්නෙම ඌ කාලකන්නියෙක් කියන නමට සමාන පදයක් වෙලා ඉවරයි කියන එක ...කවුරු කොහොම කීවත් පිරිමියෙක් ගෙදරට වෙලා රස්සාවක් නැතුව යන එනමං නැතුව ඉන්නවා කියන එකෙ අසරන කම ගෑනුන්ට තේරෙන්නෑ ඒක තමා තිත්ත උනත් ඇත්ත ...
" තැනක්නං හම්බුනා ඒත් උබලට එව්වා කරන්න ඇහැකි වෙයිද බං?"
"ලීලා තටමන්නැතුව කියාපං ...කොහෙද රස්සාව ?"
"කෑම කඩේක මෙහෙ ඉදන් කුරුණෑගල ටවුම හරියටම යන්ඩ ඕනෙ ...වේටර් කෙනෙක්ලු ඕනෙ උබලගෙ වයසෙ එකෙක්ලු හොයන්නෙ...ඒත් ....මේ"
"ඒත්... මේත් ගාන්නෙ මොකද්ද අවුල ලීලා හංගන්නැතුව කියපං බං "
"ගමෙ වගේ නෙමෙ එහෙදී උබලව අදුරගන්නවා ආයෙ එකෙ සැකයක් නෑ මහත්තයා ....මට ඒ ගැනයි බය...මිනිස්සු උන්ගෙ කෝනෙන් අපිව මයින්නෙ මහත්තයා ...මං කියනවට ටික දවසක් ඉවසලා ඉමු මහත්තයා..."
YOU ARE READING
ThE LaSt ChApTeR <slow update>
Non-Fiction"එයාලට මාව රූකඩයක් වගේද මෙවන්" මම ගොලු උනා . ඇගෙ එක නූල් පොටක් නැතුව උන්න නිරුවතක් ඉදිරියෙ මං මාවම හෙව්වා! "ඔයා මොනාද ආදරේ ගැන දන්නේ ? එහෙම දේවල් ඔයාගෙ ලෝකෙ ඇති ඒත් මගෙ ලෝකෙට නෑ" "තමුසේ මාව කෑවා අයිසේ ! තමුසෙට මං සාප කරනවා මකබෑවිලා පලයන් මෙතනින්" එය...
