මං හීනෙන් වගේ ඇහැරුනෙ ඒ කටහඩට. ඒ එයා හ්ම් ආශික්ය...උබ ආවෙ උබෙ සතුට ප්‍රකාශ කරන්නද කියපං මට .උබෙ සාපද යකෝ මේ වැදුනෙ . ඌ දොරකඩ ලග හරියට නිමාවක් වත් නැති මයෙ ගෙදර දොරකඩ ලග ඌ හිටන් ඉන්නවා ඒ ඇස්වල හැගීම් තේරුම් ගන්න අමාරුයි අද උබට දුකද සතුටද කියපං ආශික්ය ...මමයි වරද්ද ගත්තෙ උබේම එක කුස උපන් නංගි වෙච්ච එකී ගැන එච්චර විශ්වාසෙ තියන් නැතුව ඉන්නයි තිබ්බෙ ...මට අමතක උනා ඒත් උබේම ලේ කියලා ...උබ වගේම සල්ලි පස්සෙ හති අරින එකී කියලා මට අමතක වුනා ආශික්ය ...එකී කොහොමද හිත හදාගත්තෙ කියපං එකීගෙ බඩෙන් හදාපු කිරි සප්පයාව අනාත කරලා වෙන මිනිහෙක් එක්ක පැනලා යන්ඩ ...මේ උබේ වස් ආශික්ය මේ උබේ වස් උබ මේ ගමට පය තිබ්බ දා ඉදලා උනේ කරදර විතරයි මට ...
"උබ...ඇයි මෙහෙ ආවේ ...සතුට ප්‍රකාශ කරන්ඩද?"
මං ඇහුවේ නෝන්ජලෙට හිනා වෙන ගමන් ඒත් ඌ නෙමෙ එක වචනයක් පිට කරේ බලං උන්නා මං දිහා ඔහේ බලන් උන්නා.විනාඩියක් දෙකක් යන්න ඇති අන්තිමට ඌ කතා කරා ගෙයි දොරකඩ ඉදන්ම ඌ කතා කරන්න ගත්තා .
"මෙ...මෙවන් මට උබව බලන්නයි ඕනෙ උනේ?"
"දැන් බලාගත්තනෙ මෙතනින් යනවා ...මට උබෙ මූනවත් දකින්ඩ ආසවක් නෑ ආශික්ය "
ආශික්ය ඔව් ඌ ගැස්සුනා ඒ තිගැස්ම ඒ ඇස්වල කිසිම අපැහැදිලිකමක් නැතුව ඇදිලා තියෙද්දි මං ඒ ඇස් දිහා බලන් බැන්නා ඒත් ඌ නෙමෙ එක අඩියක් එලියට තිබ්බෙ ...උබ හැදෙන එකෙක් නෙමෙයි බං කවද්ද කියපං කවද්ද මට උබෙන් ගැලවෙන්න ලැබෙන්නෙ කවද්ද කියපං ආශික්ය...
"මෙවන් මං ආවේ උබට උදව් කරන්න ...එච්චරටම මාව අප්පිරියා කරන්ඩ මං උබට කරපු වැරැද්ද මොකද්ද කියපං මෙවන් ...මං...මං උබෙ ඇගට අනවසරෙන් අතක් තියලා නෑ මෙවන් උබට උබට මං ආලේ කරේ හිතෙන් වීතරයි යකෝ ඒකද උබට මගෙන් උනු වැරැද්ද කියපං යකෝ ඒකද? උබට පන ඇරලා ආදරෙ කරපු එකද වැරැද්ද මෙවන් ...එදා බෝ ගහ යට උබ මාව තට්ට තනියම දාලා ගියා ...ඒත් මං අද උබව දාලා යන්නෑ අන්න ඒක මතක තියාගනිම් ...උබ මට බැන්නත් ගැහුවත් මේ ගෙදරින් එලියට දැම්මත් මං යන්නෑ මෙවන් මං යන්නෑ ..."
YOU ARE READING
ThE LaSt ChApTeR <slow update>
Non-Fiction"එයාලට මාව රූකඩයක් වගේද මෙවන්" මම ගොලු උනා . ඇගෙ එක නූල් පොටක් නැතුව උන්න නිරුවතක් ඉදිරියෙ මං මාවම හෙව්වා! "ඔයා මොනාද ආදරේ ගැන දන්නේ ? එහෙම දේවල් ඔයාගෙ ලෝකෙ ඇති ඒත් මගෙ ලෝකෙට නෑ" "තමුසේ මාව කෑවා අයිසේ ! තමුසෙට මං සාප කරනවා මකබෑවිලා පලයන් මෙතනින්" එය...
