Unicode
ထို့အဖြစ်အပျက်ကြောင့် Taehyung ဖျားသွားသည်။ ပိတ်ရက်ကနေ ဆက်ပြီး အိမ်မှာနေလိုက်ရသည့်အခြေအနေဖြစ်သည်။ ဦးလေးနဲ့အတူ နေ့လည်စာစားနေရင်း တိတ်ဆိတ်မိလျက်။ အရင်ဆို စကားများတတ်သည့် Taehyung ဟာ ဒီနေ့မှာတော့ တိတ်ဆိတ်နေခြင်းဟာ ပုံမှန်တစ်ခုမဟုတ်နေပေ။
"ဆန်ပြုတ်လေးဘဲသောက်ပါလား...ပြင်ခိုင်းလိုက်မယ်လေ...ထမင်းဆိပ်တက်ပြီး ပိုဖျားနေမယ်။"
"ရပါတယ်...ကျွန်တော် လူမမာစာတွေမကြိုက်လို့ပါ ဦးလေး..."
"အေးကွာ..စားချင်တာရှိရင် လုပ်ခိုင်းလိုက်ပေါ့ကွာ။"
ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရင်း ဦးလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ မသိသေးတာလား...ဒါမှမဟုတ် သိရဲ့နဲ့ မပြောပြတာလား။ ဒီနေ့ဆို တစ်ရက်ကျော်နေပြီမလား...။တွေ့ခဲ့ရပင်မဲ့ အခုအထိ အရိပ်အယောင်ပြန်မမြင်ရခြင်းမို့ အနည်းငယ်တော့ စိတ်တွေဇဝေဇဝါဖြစ်လေသည်။
"ဦးလေး..."
"တစ်ခုခုဖြစ်နေလို့လား Taehyung...မင်းကြည့်ရတာ ဒီနေ့တိတ်ဆိတ်နေတယ်ကွ။"
"Jungkook ပြန်ရောက်နေတာလား။"
အမေးနဲ့အဖြေသိပ်မကိုက်ညီနေဘဲ ထွက်လာခြင်းက သူ့နာမည် သူ့အကြောင်းဖြစ်သည်။ မျက်ဝန်းလေးဟာမှိုင်းနေလျက်ရှိပြီး သိချင်စိတ်များလည်း ရောယှက်နေသေး၏။
"တွေ့ပြီးပြီလား။"
"အင်း...ကျွန်တော့်ကိုရေထဲကနေ သူကယ်ပေးတာပါ...ဦးလေးသိနေတာလား...ကျွန်တော့်ကိုမပြောပြဘဲနဲ့လေ။"
ထမင်းစားနေရင်းဖြင့် ရပ်သွားကာ ဇွန်းကိုလည်း ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရေကိုသောက်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်တွင် ထိုင်ကာ အဖြေစောင့်ရင်းငြိမ်သက်နေသည့် Taehyung ကိုကြည့်လာသည်။
"တကယ်တော့ ဦးလေးလည်း လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ရက်လောက်ကမှ ဒီကောင်ပြန်လာမှန်းသိတာပါ...တစ်နည်းအားဖြင့် သားရေထဲပြုတ်ကျတဲ့နေ့ပေါ့။"
"အဲ့လိုဆို ဦးလေးလည်း ကျွန်တော့်လို ဘာမှမသိတာလား...အနည်းဆုံးတော့ သူပြန်လာချိန် ဦးကိုအကြောင်းမကြားရင်တောင် ဟိုကနေ ကြိုလှမ်းပြောမှာဘဲလေ...တမင်တကာ ကျွန်တော့်ကိုမပြောတာလား...။"
YOU ARE READING
Espresso
FanfictionEspresso တစ်ခွက်လိုဘဲ သူကခါးသက်လွန်းတယ်... Kim Taehyung တစ်ယောက်တည်းပေါ်ဘဲ မနူးညံ့တတ်တာ... Note - Jungkook Character သည် Black flag အဆင့်ဖြစ်ပြီး အတ္တကြီးသည့် ပုံစံမျိုးဖြစ်တာကြောင့် ကိုယ်က Character sensitive ဖြစ်သူဆို ရှောင်လို့ရပါတယ်... Jeon Jung...
