Michael
"Let's welcome our debutant!" Wika nang emcee at may tila isang anghel ang naglalakad sa hagdan. Isang napakandang nilalang na kahit sino ay mabibighani sakanya. Ito, ito ang kauna-unahan kong masilayan si Alrain. This is his 18th birthday at naiimbitahan ako ni Tita Alexandra na dumalo sa debut nang kanyang anak.
I knew that the first time I saw him, I immediately fall for him. Ngunit Wala Akong nagawa dahil sa ayos ko, dahil sa itsura ko at dahil sa estado Ng buhay ko.
I couldn't brought myself to pursue him when I'm still broken and hasn't collected all the pieces on the floor. Ni Hindi ko pa nga naipapasa Yung boards at Marami pa Akong porblemang kailangan taposin. It would've been unfair to him at Isa pa I don't think he will like me for how fat I look like.
"Kel halika Dito! Picture kayo ni Rain!" Tawag sakin ni Tita saakin Dito sa isang sulok. Ayaw ko kasing makihalobilo at nahihiya Ako. Kaibigan ko Naman sila Alron pero mas pinili Kong mapag-isa Lalo pat Hindi Ako sanay sa ganito kadaming tao.
Nang makalapit si Tita sakin ay hinila niya Ako papunta sa gitna kung saan nakaupo si Rain. Para siyang prinsesa dahil sa gara ng damit niya at elegnteng nakaupo sa isang magarang upoan.
"H-hi, Ako p-pala si Michael!" Pakilala ko. T*ngina nautal pa Ako at Hindi ko magawang tumingin Ng deretso sa mga mata niya.
"Hello Kuya, Michael Ako pala si Alrain but you can call me Rain. Nice too meet you Kuya" lahad niya sa kanyang kamay at ngumite saakin. Dahil sa ngiti niya ay mas lalo akong nabughani sa kagandahan niya. Hindi fair na Isa syang lalake pero mas maganda pa sya sa isang babae. He should be put to jail for being too beautiful.
"Dikit kayo Rain, Kel!" Sigaw ni Tita na pinapaayos kami sa sentro at pinapadikit para pasok sa background at maganda ang kuha Ng camera.
Dahil mataas Ako at mataba pa ay nagmistulang Bata kung tignan si Rain which I found cute at mas lalo pa dahil natanaw ko ang kabuohan Ng kanyang mukhang mala anghel.
Pagkatapos noon ay kaagad Akong umalis dahil nahihiya talaga Ako at kailangan Kong ihanda ang Sarili ko dahil nalalapit na ang Bar Exam. After Kong mga top 1 sa Bar ay kaagad din Akong umalis para hanapin ang ama ko sa Canada at upang maayos at maliwanagan ang Buhay ko.
---
"Hi I'm Alrain Xarnie." Nakangiti niyang pagpapakilala sakin. Andito ako ngayon sa Bahay nila at ipapakilalang magiging Asawa ni Tita.
Noong una ay Hindi Ako pumayag sa pakulo ni Tita ngunit nakumbinse niya din ako kalaunan. Sa kadahilanang baka Hindi daw Ako pansinin ni Rain sa dami ng manliligaw niya kung sa isang simpleng paraan Ako babalik sa Buhay niya.
Malaki na ang pinagbago niya, mas lalo syang gumanda at naging successful. Parang lahat na yata nang magagandang katangian ay nakuha niya na. Mabuting pag-uugali, talento at higit sa lahat ang kagandahan.
"Dzaddy pakikuha nga po ng ulam". Mukhang mas lalong magiging exciting ang pagbabalik ko sa Buhay niya eh Kasi ba Naman ay inaakit Ako. Kung alam niya lang kung ano ang epekto niya saakin. Muntik pa Akong di makapagpigil na halikan sya kahit naandyan pa ang Kuya at Mama niya.
---
"Hi, pwede bang dito nalang ako matulog wala kasi mom mo eh" matapos ang nangyari samin sa dagat ang pagdila ko sa katawan niya ay hindi ko na napigilan ang sarili ko na makasama sya sa pag-tulog.
"Rain pwede payakap" itinodo ko na at binack hug ko sya. Sana ganito nalang palagi. Sana Hindi matapos ang araw na ito.
---
"Pano mo to nahanap?" Tanong niya saakin nang dalhin ko sya sa special na lugar na pinupuntahan ko kapag may problema Ako.
Hanggang sa inaya ko siya maligo, hanggang sa maglapat ang aming mga labi.
That was my first kiss. Alam Kong Mali ito sa isip niya pero mas lalong nagpagalak sakin dahil alam Kong may epekto Ako sa kanya. May pag-asa Ako.
---
Matapos na maihanda namin ni Alron ang dinner date namin dito sa special na lugar ko. Ay agad Naman kaming nagbihis upang mas maging presentable kami sa birthday ni Rain.
Habang nag aantay kami ay napatingin Ako sa ring box na nasa ibabaw ng lamesa. Binili namin ni Ron ito at napag-usapan na Oras na para mag settle down kami at gumawa ng Pamilya.
"Hello?" Tanong ko nang may tumawag na unknown number sa phone ko.
"Hello, Michael kumusta ang dinner date niyo? Bwahahaha." Pamilyar na boses ang narinig ko sa kabilang linya at mas lalo ko pang nakilala nang tumawa siya.
"T*ngina mo, Cian! Ano nanaman itong kalokohan mo?" Sigaw Kong Saad sakanya.
"Kel! Kel! Nakidnapped daw si Rain!" Sigaw Naman ni Ron nakatanggap din Ng tawag.
"Surprise! Bwahahahaha" malademonyong tawa niya ulit
"H*yop ka Cian! Saan mo dinala so Rain?" Sigaw ko kaagad sa selepono ko.
"Wait! Wait! Easy kalang, oh eto Yung munting presepe ninyo. Dali mag hello ka munting prinsepe!" Wika ni Cian sa kabilang linya.
"M-mahal na mahal ko kayo." Nanginginig na boses ni Rain ang tumambad samin.
"T*nginaaa mo Cian! Pakawalan mo si Rain! Hayop ka! Hintayin mo lang at papatayin kita!" Mura namin ni Ron dahil sa galit at kaba.
"Wag kayong mag-alala dahil free shipping Naman ang ipapadala ko sainyong kabaog may freebies pa! Bwahahahahaha!" Malademonyo niyang tawa kaya nataranta kami sa mga banta niya.
"Rain nasaan ka? Mahal please okay ka lang ba! Rain Sabihin mo kung nasaan ka? Please Rain mag salita ka!" Samot saring tanong namin ni Ron. T*ngina palakas nang palakas ang kabog ng dibdib ko.
"Oh mag paalam kana munting prinsepe! Bwahahaha!" Rinig naming turan niya sa kabilang linya kaya mas lalo kaming nataranta.
"Shit!" Mura ko
"Kuya! Daddy! Ron, Kel Mahal na mahal ko kayo. Laging niyong tatandaan na sobra sobra ko kayong Mahal!" Umiiyak na boses ni Rain sa kabilang linya na mistulang nag-papaalam na.
"Nooooo! Rain! Sh*t t*ngina mo.Cian!" Sigaw namin pareho ni Ron. At nagsimula nang pumatak ang mga luha ko sa mata ko. T*ngina bakit si Rain? Bakit kailangan niyang idamay ang walang kinalaman sa kung ano man ang alitan namin.
"Bye-bye! Bwahahahaha" turan ulit ni Cian.
BANG! BANG! BANG!
"Nooooooo! Rainnnnn!" Napaupo Ako sa lupa at natulala sa kawalan habang patuloy na umaagos ang mga luha ko sa mata. Hindi, Hindi ko kaya ang ideyang Wala na si Rain.
---
