Epilogue

446 12 0
                                    

Michael 

"Pwede mo bang isalay-say ang pinagdaanan niyo sa kamay ni Graciano Fererro?" 

"Ako Po si Euphrosyne Petrov, 3, at nangangako na magsasabi ng katotohanan lamang." 

"Kahit Bata palang Ako ay bukas na ang isipan ko sa sitwasyong kinalalagyan namin sa puder ni Cian. Bagamat alam Ko na anak niya Ako ay Hindi ko siya itinuring na ama kahit kailan. Mommy would always assure us that everything would be okay kahit na araw-araw kaming pinahihirapan at sinasaktan ni Cian. Mommy would always tell us that someday we would be able to tell our story, our suffering, our struggles." Ani ni Rosyne at nasisipatakan na ang luha.

"I am very proud of mommy dahil nakayanan niya lahat ng pangbababoy ni Cian, lahat ng pang-aalipusta at sa lahat ng masasamang ginawa niya saamin. He treated us like animals, like slaves. We were denied of our rights us a human, we were denied of everything that a person should deserve." 

"Araw-araw ay parang hinahabol kami ng kamatayan na para bang Isang maling kilos lang namin ay Hindi na kami sisikatan ng Araw. Isang beses kung Kumain kami, dalawa kung may madami pang natira. Kahit tinatago ni Mommy ang gutom alam ko Yun dahil kami ang inuuna niya. Kahit na bunga Ako Ng panggagahasa ni Cian Kay mommy ay Hindi ipinaramdam saakin ng Ina ko na Isa akong madumi, na Isa akong kasalanan. I am very very proud na siya ang naging Ina namin. He is brave, he is kind and he is the most beautiful person ni my life. He deserves better and I hope he would finally get what he should have received."

Hindi ko mapigilang maiyak sa salay-say ni Rosyne. Ang Bata Bata pa niya pero grabe na ang ibibigay na pagsubok Ng Mundo sa kanya. I am proud and thankful that they are our children. They are brave and the most precious being in this world. The dereve the best. 

"Graciano Fererro, Ikaw ay hinahatulan ng parusang kamatayan!" Pagkasabi noon Ng judge ay Hindi namin napigilang maghiyawan dahil sa tuwa. Habang sina Claire, Katrina at Mang Rico ay hintulan Ng habang Buhay na pagkakakulong. 

---

7 months later....

"Alron! Michael! Arhhhhhh manganganak na Ako!" 

"Shit! Wait!" Taranta Kong Saad at agad na binuhat siya habang si Alron ay tumakbo papunta sa sasakyan. 

Pagkatapos mabaril ni Rain ay na coma siya for one month and we also found out that he is pregnant with another child from Cian. It was too much for him but he still kept the child and we understand him dahil Wala Naman kasalanan Yung Bata. He was glad nang malaman niyang hinatulan Ng kamatayan si Cian at habang Buhay na pagkakakulong ang iba.

"It was a success! Pwede niyo nang puntahan ang mag Ina niyo." Saad nang kalalabas lang na doctor. Muntik pa kaming himatayin dahil sa nerbyos. 

"Rain!" Taranta Kong Saad nang makapasok kami sa loob at doon Nakita Kong kalong kalong ni Rain ang bagong silang na sanggol. I think it was the most beautiful moment in my life. Seeing Rain holding our child, I could already tell how great and strong of a mother he is. 

"Anong name niya?" Tanong ni Alron.

"It's a boy but he is like me and Euphrosyne so I decided to name him Mnemosyne, the goddess of Memory." Ani niya sabay halik sa noo ng Bata. 

"Pwede ko ba siyang hawakan?" Tanong ko kaya inabot niya sa akin ang Bata at dahan-dahan Kong kinalong sa mga bisig ko si Mnemosyne. 

"He is beautiful and cute." Wika ni Alron na naiiyak habang hinahaplos ang Mukha ng Bata. 

"Yes, indeed he is." Naiiyak at nanginginig Kong Saad habang pinagmamasdan ang Mukha niya. 

---

2 year later...

"Hoy anoba wag kayong malikot!" Sigaw ni Rain dahil sa nagtatakbuhan na mga Bata. Tawa sila nang tawa dahil si Mnemosyne ang Taya sa laro nila. 

"Huhuhuhu Mommy! Kuyas are mean huhuhuhu!" Ayaw umiyak na nga dahil Hindi niya mahabol ang tatlo. 

Naging maayos din ang lahat. After Ng first birthday ni Mnemosyne last year ay sinunod namin kaagad ang wedding namin. We decided that I adopt the surname Petrov so I'm Michael Smith-Petrov now, happily married with four kids. 

"Brahhhhhh brahhhh!" Tumakbo si Rain sa may cr Dito sa sala at bilang sumuka. 

"Okay ka lang love?" Tanong namin ni Alron sa kanya. At hinaplos ang likod niya.

"I think I'm pregnant." Saad niya at tumingin saamin. 

"We should test it!" Excited Kong Saad at kinuha ang pregnancy kit sa may medicine box. 

"What?" Tanong ko nang makalabas siya sa cr habang hawak hawak ang PT.

"Positive!" Sigaw niya sa tuwa.

"Yeyyyyyy Mommy we will have another brother yeyyyyy!" Sigaw Ng mga Bata.

"I'm very very happy love!" Saad ko at binuhat namin siya at ginawaran Ng halik sa labi at sa noo. 

"This is the best Christmas gift ever love!" Saad Naman ni Alron. 

"I love you my husbands!" 

----

The Garcia #1: Torn Between My Daddy and My Brother Where stories live. Discover now