Not So Ordinary Fairytale

Chapter THREE

Guys! Every day may UD ‘to but sa other stories ko minsan na lang. ^____^ favorite ko kasi tong story na ‘to eh!

So here na!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tumayo ako at kinuha ang bag ko na sakto lahat ang mga gamit na dadalhin ko.

I put some dresses that suit for Pauper Village. Dinamihan ko ang paglagay kasi mananatili ako dun ng limang taon. Also put shoes, handkerchiefs, toiletries, beauty equipment, blankets and a pillow.

I also bring money para bumili ng mga pagkain ko. May pera kasi akong naipon bigay ng mom and dad ko sa birthdays ko and also dada and mama my grandparents but they died 6 years ago. I left a note in my night stand baka kung ano-an ang isipin nila.

I grabbed my bags, yeah BAGS, dalawa eh. Ang isa parang suitcase color violet then ang isa, maleta na kulay lavender with golden outline.

Dahan-dahan akong lumabas sa kwarto and I closed the door quietly. I grabbed my bags at lakad-takbo ang ginawa ko.

Pumunta ako sa likod ng palasyo at nang makarating ako dun may nakita akong pintuan at agad ko namang pinuntahan. Binuksan ko kaagadat at nakita ko kung ano ang nangyayari sa labas.

Tumingin ako sa langit. “Magtatakip-silim na pala.” I sighed and yanked my bags. May mga kawal na nakabantay sa gate, may gate kasi ang likod ng palasyo daan kasi yun papunta sa Pauper Village. May nakita akong karwahe at tumakbo agad ako dala ang mga gamit ko pero lakad-takbo lang ang nagawa ko, ang bigat eh! -_-.

“Wooh!” pagkatapos ay lumilinga ako “Para akong ninja!” left <> up ^^. And down. “Wala na, busy na sila.” Pumasok na ako sa karwah at nilagay ang mga gamit ko sa tabi. Nakita ko agad ang mga boxes “I think, papunta to sa Pauper village doon kasi nila kinukuha ang mga pagkain at iba pa eh.” Tumahimik na ako nang maramdaman kong may umupo sa harapan. At nagsimula ng gumalaw.

“Yehey! Konting-konti na lang! mararating ko na ang Pauper Village!” I screeched pero tumahimik na agad ako baka marinig nila, yes NILA, dalawa silang nasa harapan. Iba kasi ‘tong karwahe namin, in other words upgraded na. ^_^

Naramdaman kong huminto kami. Nag-stretched muna ako at sumilipsa maliit na bintana at nakita ko yung dalawang lalaki na nakikipag-usap sa matnadang babae at lalake.

“I think, I’m here na.” nakita ko kasi ang mga tao, simple lang ang mga gamit at ang mga damit nila may iba mamahalin ang sinusout.

Sinout ko ang jacket ko na parang dress, mahaba eh! Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang hood ng jacket-dress para hindi ako makilala. Kinuha ko ang mga gamit ko at dahan-dahan akong bumaba. Pag-tapak ko agad sa lupa, umalis agad ako.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SOrry naman kung bitin.

Vote and Comment naman kayo oh! :(

Become a Fan