Chapter SIX

836 32 20
                                    

SORRY SA MATAGAL NA UDs LUMIPAT KASI KAMI NG BAHAY AT WALA PANG INTERNET CONNECTION KAYA SA INTERNET CAFÉ NA LANG AKO PUMUNTA PARA MAKAPAG-NET.

SO HETO NA. ^_________________^

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ALMINA’s POV

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nanggaling sa glass window na nakalimutan kong isarado ang kurtina.

Nag-stretched na ako at kumuha ng damit sa aking maleta. Kumuha ako ng pink dress na hanggang tuhod lang ang haba. Kumuha ako ng sombrero (yung pang-girl ha!) with flowers at the top and a white shoes na maliit lang ang takong.

Inilibot ko ang paningin sa kwarto, may nakita akong pintuan kaya inilagay ko muna ang damit ko sa kama. Binuksan ko ang pintuan, bathroom pala, pumasok ako at may nakita akong walk-in shower, tiningnan ko kung ano ang mga laman ng cabinets. Mga soap, shampoos, conditioners, lotion, feminine wash at iba pa. may mga pambabae rin na gamit, kumunot ang noo ko, pambabae? Diba sabi niya wala siyang asawa, kapatid na babae o anak? I sighed and closed the cabinet. Kinuha ko ang damit ko at pumasok sa bathroom. Nilagay ko muna ang damit sa counter at nag-shower na ako. Pagkatapos kong mag-shower pinunasan ko muna ang katawan ko at naglagay ng ViAn Lotion at isinout na ang undergarments at isinout na ang dress, nahirapan akong i-zipp-up ang zipper sa likod, di ko kasi maabot, kaya no choice, I need help.

Lumabas na ako sa bathroom at kinuha ang suklay. Sinuklay ko muna ang basa kong buhok at lumabas n ang kwarto.

Bumaba ako sa hagdanan at hinanap si Heinz.

Pumunta ako sa living room baka nanonood ng TV pero wala siya.

“Baka nasa kusina.” Pumunta ako sa kusina at nakita ko siyang nagluluto at kumakanta ng Gentleman by Psy.

“Mother father gentleman! Chug chug chug!” at sumasayaw pa. :D

“A-ahm..... Heinz?” tawag ko.

“Yes?” habang humaharap sa akin.

“Pwedeng pa favor? ” habang lumalapit sa kanya.

“W-what kind of flavor, I mean.. f-favor?” sagot niya. Bakit kaya siya na-sta-stammer?

“Ano.. paki zipp-up po nito, di ko kasi maabot eh.” I said at tumalikod  na sa kanya.

“O-okay.” Zinipp-up agad niya.

Humarap ako sa kanya para magsabi ng ‘thank you’ pero nakaharap na ang likod niya sa akin.

“Heinz? May problema ba?” tanong ko habang hinahawakan ang braso niya at pinipilit siyang iharap.

Pumiksi siya sa hawak ko at...“W-wala, s-sige dun ka muna sa sala maghintay, malapit nang matapos ‘tong niluluto ko” sabi inya at nagpatuloy sa pagluluto.

“May ginawa ba akong mali, Heinz?” tanong ko para kasing labag sa kalooban niya ang pagtira ko dito. “Ayaw mo bang dito ako tumira?” tanong ko.

“Yes..” mahina niyang sabi.

Naluluha ako. “S-sige, kukunin ko lang ang gamit ko sa kwarto” umalis na ako sa kusina at pumunta sa kwarto na tinutuluyan ko.

Kinuha ko kaagad ang maleta at suitcase ko. Mabuti na lang hindi ko pa i-nunpack. Bumaba na ako.

“Heinz, maraming salamat.” Sabi ko tumigil lang ako sa may door frame ayokong Makita siya baka kasi itulak niya pa ako palabas ng bahay niya.

Hila ko ang aking mga gamit na lumabas ako.

I sighed at lumakad na paalis. Mahirap ‘tong adventure ko pero kelangan kong isakatuparan ang pangarap ko.

Mabilis na paglalakad ang ginawa ko, makulimlim kasi ang kalangitan at kailangan ko ng masisilungan.

*Booogsh!* (AN: Thunder sound yan! :D)

Pagkatapos ng kulog ay ang pagbuhos ng ulan.

“My Goshhhh!” tumako agad ako at kung maswerte ako makakakita agad ako ng masisilungan.

“Arayyy!” tumama ang paa ko sa malaking ugat ng malaking puno. “Aray...” hindi ko kinaya, tumulo na ang mga luha ko. Tumingin ako sa paligid, madilim at ang lamig. Alam ko may sugat ako hindi ko lang alam kung saan iniisip ko kung pano makakita ng masisilungan ngayon pero tiniis ko ang sugat.

“Oh my Gosh, Thanks.” Sabi ko at tumakbo pero mabagal dahil kumikirot ang mga sugat ko. Yes, mga sugat. Kumikirot kasi ang ulo ko, ang tuhod at ang braso ko. Tumama kasi ang ulo ko sa matigas na bagay. I think bato yun.

Pagkarating ko, itinabi ko kaagad ang mga gamit ko at umupo sa lupa. Mabuti hindi ‘to nabasa pero useless pa rin. Madumi na ang damit ko at siguro ang mukha ko rin.

“Please.... help me.”  Yan lang ang nasabi ko at hindi ko nakayanan ang pagod ay bumigay na ang katawan ko.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SA SUSUNOD NA ANG NEXT UD. :D

VOTE AND COMMENT

BECOME A FAN

Not So Ordinary FairytaleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon