Not So Ordinary Fairytale

Chapter 12

AUTHOR'S NOTE: I'm sorry for the lame updates and short. xD Sorry naman, be. Busy eh. :D Actually, natapos ko na po ito, i-a-update ko na lang. But. I need votes and comments. :) 

___________________________________________________

MINA'S POV

Nanood muna ako ng Adventure Time bago ko isagawa ang plano ko.

"Hey, sorry natagalan ako." Heinz apologized habang pinupunasan ang pawis nya.

Ano kaya ang ginawa ng lalaki na 'to? Don't tell me, he do IT? O.O

"A-ahh... It's okay."

"Di ba nagkaskin rushes yang pwet mo?"

"H-huh? Di na. Dyan lang talaga sa kabilang side ng couch ako di comfortable." I smiled at ibinaling ko nalang sa TV ang tingin ko. Ang hot pala nito pag pinagpapawisan? O.o

"Uhmmm... Nagluto pala ako ng adobong manok. Sorry yan lang ang naluto ko, di ko kasi alam kung ano ang kinakain mo." He said at napakamot sa batok.

"Ow, okay lang. Kumakain naman ako nun." I smile weakly.

What's adobong manok? Ngayon ko lang yun narinig ah? :3

"Really? Good! Kain na tayo. I'm starving na kasi." He said and lend me a hand.

"May I?"

"S-sure." I blushed and accept his offer. Grabe to, namumula pa talaga ako sa lagay na to ah?

May hiya pa pala ako?

I just shrugged and we headed to the dining table. May kaya din pala sya.

Pinaghila nya ako ng upuan at pinaghainan.

Ang sweet mo naman. Pwede ka ba maging asawa?

"Mina?"

"Pwede ba?" I asked habang nakatingin sa kanya. Ganda ng background. May heart-heart tsaka butterfly with flowers! *Q*

"What?"

"H-huh? I-I mean, pwede na ba akong kumain?"

Muntik ko ng mabatukan ang sarili natapos ang sasabihin ko, dahil hinalikan na nya ako.

"Oh, sure. Para sa'yo naman talaga to." He smile at naglagay ng ulam sa isang bowl at inilagay sa tabi ng plato ko na may lamang kanin. "Hmmmm. Smells delicious." I smile. Totoo yun. Walang halong biro.

"Is this the adabong manok?"

I asked and examined the vian.

May potatoes and carrots pa.

Hmmm... Di ko 'to alam ah?

Napatigil ako sa pageexamine when I heard him laughing.

"What?"

Naiinis kong tanong.

"Nothing. It's just... You're so cute while you're looking too serious on the food."

I blushed.

Mamula ka ulit, Mina. Kukutusan na kita. Para kang teenager eh tanda-tanda mo na! >.<

Inirapan ko lang sya at nagsimulang kumain.

"Di mo alam kung ano yan no?" He asked.

Tumingin ako ng alanganin sa kanya abnd nods.

"Ngayon ko lang kasi narinig yan."

I said.

"Well, yan ang tradition food namin dito at di sya adabong manok. Adobo po, A-DO-BO."

He smile.

Adobo pala? Akala ko adabo.

I pout. "Sorry."

"Don't do that." He said at umiwas ng tingin sa akin.

"Do what?"

"Pouting."Palihim akong napangiti at ngumuso lalo ng pacute.

"Mina, please?"

"Please what?"

Oh, umaariba na naman ang kalandian ko. :D =0A"Just stop pouting kung ayaw mong maulit yung nangyari kanina."

Pwede pa nga MORE pa dun eh.

Inayos ko na ang sarili ko at kumain na. Pagbibigyan ko nalang to. May plano naman ako eh. >:)

I heard him sigh at kumain na kami.

"Mina? Can I ask you something?"

He asked. Andito na kami sa kwarto nya. Nakaunan sya sa kaliwang braso nya habang yung kanan ay dun ako nakaunan. Nanonood nalang kami ng DNP: The Movie.

"Sure." I said at nilalaro ang kamay nya na nakapatong sa tyan ko.

Ang sweet! Next time, yang pinatungan mo, may laman ng anak mo.

Landi ko na. -.-

"Bakit mo naisipang gawin 'to?"

"Huh? What do you mean?"

"This. Kung bakit ka umalis sa palasyo? At iba pa."

"Hmmm. First and for most, ikakasal na ako---"

"WHAT!?"

"SHHHH! Ingay mo! Patapusin mo muna ako." he nods.

"Yun nga, ikakasal na ako next 5 years. At sa lalaking ayaw ko pa talaga." napasimangot ako habang naalala ko ang nangyari.

"Kaya ka umalis at gustong maranasan tong buhay namin?"

"Yup! At may isa pa akong agenda." Kinakabahan kong saad.

Sana naman magets mo tong sasabihin ko. >.<

"What's that?"

"I-I badly need a s-son." 

____________________________________________

Ano ang magiging reaction ni Heinz?