'Arkadaş' ~Kerem Aktürkoğlu~

24.BÖLÜM

Kerem hala merak ve endişe içinde koltuğa sinmiş benim cevabımı bekliyordu.

"Şey"

"Ney?"

Yüzüme kocaman bir gülümseme ekleyerek

"Kabul ediyorum"

Kerem şaşkın bakan gözlerinin ardından "Neyi?" Diye sordu

"Nasıl neyi, teklifini işte kerem"

"Teklif?"

"Aşkım, sen benimle dalga geçmiyorsun dimi?"

Kerem hala şaşkın bakışlarla bana bakıyordu, cidden iyi değildi

"Kerem, iyimisin?"

Oturduğu yerde dikleşip gözlerini gözlerime kilitledi

"Bi dakika bi dakika, kabul ediyorum dedin dimi"

Sevinçle başımı evet anlamında salladım

"hm hm"

Sevinçle "Allahhh" deyip oturduğu yerden kalkıp ayakta sevinç çığlıkları ile zıplamaya başladı sonra tekrardan yanıma oturup bir anda kollarını sıkıca belime doladı, onun bu sevinci karşısın da gülmeme engel olamıyordum, bende kollarımı onun boynuna dolayıp sıkıca sarıldım

"Kabul ettin dimi şimdi, evleniyoruz biz"

"Evet, kabul ettim, bir ömür seninle yaşlanmaya varım Aktürkoğlu"

Kerem kollarını iyice sıkılaştırıp, hem sevinç kahkahaları atıyor hemde beni öpücüklere boğuyordu. Benden ayrılıp iki eliyle yüzümü avuçladı ve yanaklarıma ard arda öpücük kondurdu

"Çok seviyorum seni be"

"Bende seni kerem ama, boğuluyorum galiba"

"Ayy" deyip korkuyla benden uzaklaştı

"İyi misin?"

Derin nefes alıp kereme döndüm

"İyiyim, ama bir an ölüyorum sandım"
dedim şakaya karışık

"Allah korusun kızım, evleneceğiz daha biz ne ölmesi"

keremin dediğine kahkaha attım, cidden evleniyoruz, Kerem Aktürkoğlu bana evlenme teklifi etti, ve biz gerçekten de evliliğe ilk adımımızı attık....

-----

Keremle koltukta oturmuş, sohbet ediyorduk, kerem hafif koltukta yayılmış şekilde oturmuş ayaklarını önünde ki masaya uzatmıştı bende sırtımı onun göğsüne dayamış ayaklarımı koltukta toplamıştım. Şuan ileri için konuşuyorduk, ikimizde çok heyecanlıydık, şimdiden düğünümüze kimleri davet edeceğimizi bile konuşuyorduk

"Kerem?"

"Canım?"

"Ben bizimkilere nasıl söyleyeceğim bu evlilik meselesini"

"Ne demek nasıl söyleyeceğim?, aşkım biz evlenmek için birlikteyiz zaten, birlikteliğimizin amacı evlilik değilmi"

"Öyle zaten de, daha sevgili olduğumuzu bile bilmiyorlar ki"

"Bilmiyorlar mı?, hiç sanmıyorum güzelim, annen zaten biliyor,baban da anlamıştır büyük ihtimal, bir tek abin kalıyor, bak o zor biraz işte ama hallederiz ya"

"Sorun abim zaten"

"Ne demek sorun, evlenmemize karşımı gelir ki"

"Bilmiyorum işte aşkım, abim bu, insan idrak edemiyor ki nasıl davranacağını"