Biz tufana tiksinerek baksak ta o bizi umursamadan o berbat şarkısına devam edecekti ki rana buna daha fazla dayanamamış olmalı ki eline biraz kar alıp tufanın tam yüzüne attı. Tufan yüzüne gelen kar topuyla öylece kalırken pusat sinirle
"oğlum sen salakmısın? bu nasıl şarkı " dedi tufan kendine gelip pusata ayıplarcasına bakarak
"neresi kötü lan " dedi ardından hepimize tek tek bakınca ona suratımızı buruşturarak baktığımızı gördüğünde göz devirdi.
"sizin gibi zevksizlerle takılmayı bırakmam gerekiyormuş onu anladım "dedi ben ona göz devirip ranaya baksamda demir abim cevapsız kalamamış olacak ki
"senin zevkine tüküreyim tufan bize diyeceğine git kendi müzik zevkini değiştir lan" dedi tufan sanki bunları kendisine değilde bir başkasına diyormuşuz gibi bizi takmıyordu. Bakışlarım ranadayken rana ona baktığımı anlamış gibi hemen bana baktı. ona merakla bakıp tam ellerimi kaldırıp ona soru soracaktım ki demek istediğimi anlayıp konuşmaya başladı.
"sen hiç o güzel ellerini yorma lal ım abimden kaçıyorum deli yakalasa öldürecek beni " dedi onun dedikleriyle diğerleri de meraklanmış olacak ki
"Hangisinden kaçıyorsun?" diyen demir abimle rana derin bir soluk verdi.
"kara abimden tabiki adam bakışlarıyla zaten ben seri katilim diyor" dedi demir abim rananın sözleriyle daha merakla bakmaya başladı.
"kara kolay kolay sinirlenmez kesin onun sinirleneceği bir şey yapmış olmalısın" dedi rana demir abimin dedikleriyle etrafa bakmaya başlamıştı bu demek oluyordu ki kesin bir şey yapmıştı.
"Ne yaptın rana?" diye soran demir abimle rana tam
"bir şey yapma" diyordu ki bu sefer ben hariç diğerleri bir ağızdan
"ne yaptın?" dediler rana baktı kurtulamayacak yüzü kırmızılaşırken
"tamam ya anlatıyorum " diyerek anlatmaya başladı...
Rananın ağzından...
Eve gelir gelmez annemin yanağından öperek odama çıkacaktım ki
"kurtuldu mu lal kızım" diyen annemle ona baktım allah için kurtaramasak buraya geri gelirmiydik.
"yok annem kurtaramadık bizde ne yapalım evlendi artık diyerek onu bırakıp geri geldik" dedim annem şokla bana bakınca söylediklerime inanmıştı.
"kız nasıl bıraktınız lal ı hem siz manyakmısınız az kişi gidiyorsunuz baban abingil ne güne duruyor hadi dayıngil salak önemli iş adamlarından birileri bunlar sanki birşey olmayacakmış gibi eve koruma koymazlar olaylar olur hala evi koruyan yok lalisanın başına birşeyler gelir kızı almaya az kişi gider sanki pazardan meyve alacaklar sizde öyle çağırsanıza bir polis falan aklınız mı yok sizin " dedi kadın resmen nefes dahi almadan dedi ya ama bir taraftanda haklıydı hadi onların aklına gelmedi bizim niye gelmedi
"ee şimdi ne olacak lal orda mı kalacak kız" dedi ah annem sen bu akılla bu zamana kadar nasıl kandırılmadın yüzümü üzgün tutarak devam ettim.
"galiba kalacak gibi anne dayımda yetişemedik kalacak artık dedi bizde çıktık geldik " dedim annem her sözümle daha çok şaşırıyordu.
"nasıl yetişemedik kalsın ya bu adam deli mi zaten kızına on altı yıl sonra kavuşmuş yaptığı hataları daha affettirememiş ne bırakması "dedi annem baya sinirlenmişti herşeyden haberi vardı annemin babamında tabi olanları ben gelip ayrıntısına kadar onlara anlatmıştım annem ve babam dayım ekremle ne kadar konuşsalarda o ozamanlar gayeye inanmıştı ki bizim dediklerimiz bir kulağından girip geri çıkmıştı şimdi pişmandı ama yapacak birşey yoktu lal onu ve diğerlerini ne zaman affederse o zaman kadar vicdan azabı çekeceklerdi. Baktım annem iyice sinir oluyor uzatmadım yoksa bu kadın gider çatardı bu sefer siz şimdi diyorsunuzdur o kadar şey oldu da niye gidip ağzını açmadı da şimdi mi açacak diye annem hep gidip çatacaktı ama babam tutmuştu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LALİSA
Teen Fictionon altı senemi boşuna yaşamışım anne bildiğim annem değil abi bildiğim abim değilmiş peki ben bu on altı senede yaşadıklarımı nasıl unutacaktım? karşımda gerçek annem babam üç abi ve küçük erkek kardeşim vardı ben bir abiyle geçinemezken üç abi ve...
