Chapter - 18

149 36 10
                                    

(Unicode)

"ပါပါး...ဂီယောင်းလေး ကာတွန်းကားကြည့်ချင်တယ်"

"ဟုတ်ပြီ... ပါပါးဖွင့်ပြမှာပေါ့"

ဂီယောင်းလေးက ပါပါးဆိုတဲ့အခေါ်အဝေါ်ကို သိပ်ကိုသဘော‌တွေ့နေတာပင်...။ တစ်ချိန်လုံးလည်း ပါပါးဆိုတာကို ပါးစပ်ကမချတမ်းခေါ်နေတော့တာ...။ ဂျီမင်းကလည်း သူ့အလိုကိုလိုက်လျောပြီး ပြန်ထူးပေးတာကြောင့် ပျော်မဆုံးဖြစ်နေတော့တာပေါ့...။

အခုလည်း ဂျီမင်းပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ကာ ကာတွန်းကားကြည့်နေလေတယ်...။ ဒါတင်မကသေးဘူး... ဂျီမင်းကိုချွဲပြီး မုန့်ခွံ့ကျွေးခိုင်းနေသေးတယ်...။

"ပါပါး... ဂီယောင်းလေးကိုချစ်ရဲ့လားဟင်...??"

"ချစ်တာပေါ့ဗျာ... ဂီယောင်းလေးကို ပါပါးက အများကြီးချစ်"

ကလေးငယ်က သူကြားချင်တဲ့အဖြေကို ကြားရတဲ့အတွက် အရမ်းပျော်နေတော့တာပဲ...။ သားအဖနှစ်‌ယောက်သား ကာတွန်းကားကြည့်လိုက် ချစ်ကြည်နူးတစ်တီတူးလိုက် လုပ်နေတုန်းမှာပင် ဂျီမင်းရဲ့အစ်မဖြစ်သူလည်း အိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်...။ ဂီယောင်းလေးနဲ့ မစိမ်းသက်တဲ့သူမို့ တွေ့တာနဲ့နှုတ်ဆက်ရှာတယ်...။

"ဂီယောင်းလေး ရောက်နေတာလား...??"

"ဟုတ်တယ်မမ... ယွန်းဂီက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးထွက်သွားတာလေ... သူ့အိမ်သားတွေကလည်း ဘိုးဘွားကန်တော့ပွဲရှိလို့ နယ်ကိုပြန်ကြတာဆိုတော့ ကလေးကိုကျွန်တော်ခေါ်ထားလိုက်တာ"

"ကောင်းသားပဲ... တို့တွေအပျင်းပြေတာပေါ့... ဂီယောင်းလေး ဘာမုန့်စားချင်လဲ... အန်တီလုပ်ကျွေးမယ်လေ"

"ဂီ‌ယောင်းလေးက ဘာဖြစ်ဖြစ်ရပါတယ်... အန်တီအလုပ်ပင်ပန်းနေမှာဆိုတော့ နားပါဦး"

ကလေးချစ်တတ်တဲ့ ဂျီမင်းအစ်မကလည်း ဂီ‌ယောင်းလေးကိုဆိုရင် တော်‌တော်ချစ်ရှာတယ်...။ ဒါ့အပြင် သူလေးက စကားသိပ်တတ်တာလေ...။

"ဂီယောင်းလေးက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာနော်... ဒါဆိုခဏနေဦး... ပြီးတော့မှ အန်တီတို့အတူတူ အပြင်မှာမုန့်သွားစားကြမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ"

မမက ဂီယောင်းလေးရဲ့ပါးတစ်ဖက်ကို မနာအောင်အသာညှစ်ပြီးတော့မှ အိမ်ပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားလေတယ်...။ စကားတတ်ပြီး လူတိုင်းနဲ့အဆင်ပြေအောင်နေတတ်တဲ့ ဂီယောင်းလေးကို ဂျီမင်းတို့တစ်အိမ်သားလုံးကလည်း ချစ်ကြပါတယ်...။ ခဏနေလို့ ဂျီမင်းရဲ့မိဘတွေ ပြန်ရောက်လာကြရင်လည်း သူလေးက ဖိုးဖိုးနဲ့ဖွားဖွားဆိုပြီး ချွဲဦးမှာပင်...။

Unstoppable Marriage Where stories live. Discover now