Evde televizyon izliyordum. Esra Erol. Evde kalmış insanların programı. Yaşlı başlı insanlarda geliyor. Hepsinin canı cehenneme. Birden kapı çalındı. Şaşırdım. Çünkü daha önce evime kimse gelmemişti. Kapıyı açtığımda bir erkek duruyordu. Motorla gelmişti. Yemyeşil gözleri kahveringi saçları vardı. Gülümsediğinde yanaklarında ki gamzeler gözüküyordu.
-Merhaba Ecrin hanım.
-Kimsin?
-Şey ben Burak.
-Defol.
-Ama hanımfendi dün okuldan çıkışta defterinizi düşürmüşsünüz.
-Tamam şimdi defol.
Kapıyı yüzüne kapattım. Ama onu öyle bırakamazdım. Dışarı çıkıp çocuğu aramaya başladım.
***
BURAKTAN;
Motorumla geziyordum. O kız çok tuhaftı. Susamıştım. Bir bakallın önünde durdum. Dolaptan bir su aldım.
-Buyrun bayım.
Adam beni duymadı.
-Bayımm?
Haberlere bakıyordu.
''BU SABAH İZMİR CİVARINDA MOTORLU BİR GENÇ KAZA SONUCU HAYATINI KAYBETTİ. EVET. CEDENİN KİMLİĞİ BELİRLENDİ. BURAK TAŞTAN''
-Nee? Ben ben ben ölmedim. Bayım bakın ben ölmedim.
-Vah vahh. Genç çocuk gitti.
-Noluyo yaa? Ben ölmedim.
Dışarı çıktım. Kimse beni görmüyor ve duymuyordu. İşte o sırada o kızı gördüm
-Bana ne yaptınn?
-Burak. Benimle konuşan herkes ölür. Görmesi gerekmez. Konuşması yeter. Didem gibi. Hilal gibi. Ben sadece bunu gerçekleştirdim.
-Ne?
Koşmaya başladım. Kaybolmuştu. Arkama dödüğümde bir kamyon buraya doğru geliyordu. Ama içinde kimse yoktu. Birden Ecrin belirdi. Koşmaya başadım. Ama yere düştüm. Geliyordu. Üstüme geliyordu. Birden Ecrin önümde belirdi. Ama kamyon hala geliyordu. En son duyduğum Ecrin'in o kahkasıydı. O bir BAD GİRL.
***
ECRİN'DEN ;
Ertesi sabah televizyonu açtığımda haberlerde bu vardı
'' DÜN İZMİR YOLUNDA BURAK TAŞTAN ADINDA BİR GENÇ MOTORUYLA KAZA YAPIP HAYATINI KAYBETTİ. AMA OLAY YERİNE GİTTİĞİMİZDE MOTORDA TEK BİR ÇİZİK YOKTU. VE BURAK'IN CESEDİ ORDA YOKTU. ŞUAN TÜM İZMİR POLİS EKİBİ BURAK'IN CESEDİNİ ARIYOR''
***
