-Sevdiğm seniğ bir kereğ. Başkasını sevemem. Deli diyorlar banağ desinler değişemem, desinler değişemem way! Elif! Seviyorum ulan seni!
-Noluyo Elif ya gece gece?
-Ya sorma Çağla. Baran işte.
Al işte. İçmiş içmiş kapıya dayanmış. Tam bir Good Boy işi. Kuru kafalı pijamalarıma ve kafamdaki siyah uyku gözlüğüme aldırmadan cama çıktım.
-Lan bitch. Beni aşağı indirme! Bas git.
-Seviyorum abla. Kardeşini seviyorum.
-Lan gelirsem oraya ağzını yüzünü dağıtırım.
Tüm komşular pencereye çıkmıştı.
-Elif!
-Bekle lan!
Hemen merdivenden aşağı indim. Tabiki yanıma mutfaktan bıçak aldım.
-Napıyon olum gece gece. Katil mi edicen beni?
-Tamam abla. Büyüksün.
Baran'ın öyle bir kaçışı vardı ki görmeliydiniz.
-Girin lan sizde içeri. Ayımı oynuyo?
Bütün mahalle sözüme karşılık içeri girdi. Tam içeri girecektim ki bu sefer sessiz ama soğuk bir erkek sesi beni durdurdu. Anlaşılan bu gece hiç bitmeyecekti.
-Çağla.
Kim olsa tahmin edersiniz? Furkan. Heh bi sen eksiktin şimdi tam oldu.
-Bak bu sabah için özür dilerim. Biraz sert çıkıştım.
-Önemi yok.
-Cidden mi? Yani ayakkalarına kapanmamı istiyorsan yaniliyorsun.
Işte gerçek bir Bad Boy.
-Evet. Önemli değil. Nasıl olsa artık herşey bitti. Ben İzmir'e gidiyorum.
-Ne! Saçmalama.
Sesi biraz sert çıkmıştı.
-Beni duydun. Biletimi aldım. Yarın gidiyorum.
-Çağla beni bırakıp gitmeyi düşünmüyor sun deyil mi?
-Evet düşünüyorum. Iyi geceler.
Tam gidecekken kolumu tuttu. Ben hala soğuk kanlılığımı kullanıyordum.
-Lütfen. Gitme.
Sesi o kadar çaresiz, o kadar masum du ki karşımdakinin bir Bad Boy olduğunu unutmuşum. -Sadece 1 dakikalığına.- Biran kalmayı düşünmüştüm. Ama sonra vazgeçtim.
-Hoşçakal.
***
-Gitmek zorunda mısın Osman?
-Osman? Of Elif! Sana interneti yasaklıyorum.
-Ama....
-Şaka yaptım. Gel buraya.
-Seni özleyeceğim. Oysaki daha bana Bad Girl olmayı öğrenecektiniz.
-Bende seni Elifcim. Ama biliyorsun-
-Biliyorum. Bad Girl olunmaz, doğulur.
-Hahah. Aferin.
-Çağla?
-Azra?
-Saçmalama ya.
Aglamaktan gözleri kızarmış arkadaşıma sarıldım.
