İşte mezarlık bekçileri buraya doğru geliyordu. Yaklaşmışlardı. Ama Eray uçarak beni dışarı çıkardı.
-İyi misin?
Sadece kafamı sallayabildim. Kafamı çevirip beni buraya getiren kişiye baktım. Olamaz. Ne?
-Vo...Volkan Sen? Burda ne işin var?
-Senn. Hepsi senin yüzünden. Sen gittikten sonra annem,babam ve kız kardeşim öldü. Ve hepsi senin yüzünden. Sende ölmelisin....
Volkan o çocuk. Küçükken benimle tembel diye dalga geçen çocuk. O gün en yakın arkadaşım Defne ile konuşuyorduk. O bana seviyorsam gidip açıklamam gerektiğini eğer o da seviyorsa bu işin olacağını söylemişti. Daha küçüktüm. Acı neydi iş neydi bilmiyordum. Ama sevmek neydi onu biliyordum işte. Mavi gözlü o çocuğun yanına gitmiştim. O zamanlar gözlük takıyordu. Şimdi ise gözlüğünü çıkarmış mavi gözleri daha güzel gözüküyordu. Gözleri mavinin en güzel tonuydu. Birkaç arkadaşıyla konuşuyordu. Ona onu sevdiğimi söylediğimde ise benim yüzümün çok itici olduğunu ve tembel olduğunu söylemişti. Oradan ağlayarak uzaklaşmıştım. Daha sonra babamı öldürüp ailesine bulaşmaya başlamıştım. Kız kardeşi henüz benden küçüktü ama çok iyi anlaşırdık. Birgün havuzda beraber oyun oynarken onu boğmuştum ve bunun bir kaza olduğunu söylemiştim. 7 yaşımda olduğum için herkes bana inanmıştı. Sonra babasına verdiğim bir simitte zehir vardı. Sırf onu bulmak için bakmadığım yer kalmamıştı. Babası o simiti yiyince hastalanmış sonrada ölmüştü. Ne zamandır dan beri Volkan'a bakıyordum bilmiyordum. Eray bunu fark etmiş olmalı ki omzuma dokunup beni geçmişimden almıştı.
-Ecrin? Bu o çocuk mu? İstiyorsan hemen öldüreyim.
-Yok Eray. Kalsın. Ben ona cezasını vermişim zaten.
Deyip oradan uzaklaştım. 5 dk falan oldu. Eray yanıma gelmemişti. Merak ettim. Yoksa peşimden gelirdi. Oraya geri döndüm. Eray Volkan'ı öldürüyordu.
-Eray!
Hemen elimle Eray'ı ittim.
-Git burdan.
-Ecrin. Ecrin..
Arkamı döndüğümde mezarlık bekçileri Eray'ı götürüyordu.
-Sen ölüsün. Senin yerin mezarr.
-Ecrin yardım et!
Normalde yardım etmem gerekiyordu. Ama yapmadım. Neden bilmiyorum. Sadece izledim. Öylece mezarın altına girdi.
-Beni neden....kurtardın?
Doğruydu. Neden kurtarmıştım? Birden sırtıma çocukların futbol topu geldi. Volkan'ın üstüne düştüm. Birden dudaklarıma sıcak birşey değdi.Ne oluyordu bana? Bir ölümlüyle öpüşmüştüm. Hemen ordan uçup gitmek istedim
-Neler oluyor?
Uçamıyordum. Hayır. Bir ölümlüyü öptüğüm için bende bir ölümlüydüm artık. Bu ölülerin kurallarıydı. Evet 1. Kuralı çiğneyip dünyaya gelmiştim ama 2. Kuralı çiğneyemezdim.
-Hepsi senin yüzünden. Artık bende bir ölümlüyüm.
-Ne ciddimisin?
Eğer ben artık bir ölümlüysem... öleceğim demektir.
***
