7.BÖLÜM KARANLIK SESSİZLİĞİ

3.3K 162 20
                                    

Multimedia Damla.
Yorum yapmayı unutmayın.

Günler birbirini kovalıyordu. Damla genellikle öğlen dersleri bittikten sonra akşama doğru holdinge geliyordu. Herkes mesai saatini bitirmiş evine giderken o içeriye giriyordu.Kaan herkes gittikten sonra iki saat daha şirkette kalıyordu. Bu durumda da yanına yardımcı olarak Damla'yı çağırıyordu. Damla şirkette başka insanların kalmamasından başta rahatsız olsa da Kaan'ın zararsız olduğunu anlayınca bu duruma da alışmıştı.

Kaan'la baş başa çalışmak tahmin ettiğinden de zor olacaktı. Çünkü Kaan'ın odasının camından kendi bulunduğu kısım belli oluyordu.

Derin bir nefes vererek elindeki dosyaları inceledi. Alttında yazan isimleri temiz bir kağıda çekerken Kaan onu yanına çağırdı.

''Bana sert bir kahve yapabilir misin?''

Genç kız şaşkınlıkla kaldı.

''Bu benim işim değil.''derken Kaan'ın gözleri kızın üzerinde gereğinden fazla takılı kaldı.

''Herkes evine gittiğine göre, benim kahve isteyebileceğim tek kişi sen kalıyorsun.''

''Tamam ama böyle anlaşmamıştık.''derken Kaan önündeki dosyalara dönerek

''Odanın içindeki diğer bölmede yani benim dinlenme alanımda küçük bir mutfak var. Orada makine var. Özel kahvemi yaparsan sevinirim.''

Damla elini yumruk yaptığından habersizdi. Bu dayatılmayı hiç sevmemişti. ' Özel kahveymiş.'diye içinden söylenirken adımlarını oraya yönlendirmişti. Genç kız odanın içine girince kaldı. Burası tam Kaan'a ait gibi görünüyordu. Kıyafetleri için küçük bir dolap. Uzanmak için devasa bir koltuk vardı. Kaan sandığından da fazla işlerine önem veriyordu. Kahve yapmak için gerekli araçları alarak kahve makinesinden işlemin tamamlandığına dair ses duymayı bekledi. Kahve fincanını eline alarak diğer odaya geçti.

Kaan odaklanmış bir şekilde önündeki kağıtları incelerken genç kızın yanına geldiğini bile fark etmemişti. Damla, elindeki kahveyi önüne doğru servis ederken eli masanın kenarına çarptı. Ne olduğunu anlayamadan elindeki kahve fincanı elinden dökülmüştü. Gözlerini şokla açarken Kaan'a baktı.

''Ben çok özür dilerim.''derken bir yandan da genç adamın kahve dökülmüş gömleğinin üstünü masadan almış olduğu ıslak mendille silmeye çalışıyordu.

Kaan, bedeninde hissettiği sıcaklıkla ne yapacağını bilemez halde öylece kalırken karşısındaki genç kızın koştur koştur dışarıya çıkıp gelmesi bir olmuştu. Elindeki ıslak mendille kahve lekesini silmeye çalıştığını gördüğünde genç kızın narin parmaklarını tutarak ayağa kalktı.

''Önemli değil, ben hallederim.''derken gömleğinin düğmelerini açmaya başlamıştı bile. Genç kız mahcup bir şekilde ayaktayken karşısındaki genç adamı yaktığı için üzülmüştü. Planlasa böyle bir şey yapamazdı.

''Az önceki odadan bir tişört olacaktı onu getirebilir misin?''dedi.

Genç kız hızla kafa sallarken oraya yöneldi. Alması gerekeni bulup Kaan'ın yanına gelince üst kısmının çıplak olduğunu gördü. Utançla elindeki tişörtü uzatırken yanakları pembeleşmişti.

HAFIZAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin