BANGCHAN'DAN
Gözlerimi yüzüme vuran güneş ışığıyla hafifçe araladım.
Bugün biraz garipti, öyle hissediyordum.
Neden öyle hissettiğim bariz ortadaydı ama neyse.
Esneyerek yatağımda oturur pozisyon aldım ve yanımda uyuyan Cha'ya gülümseyerek baktım.
Yatağımdan hiç çıkmak istemediğim için de sırtımı yatak başlığına yaslayarak odamı seyretmeye başladım.
Tuhaf ama iyi hissediyordum.
Cha:
–Günaydın
Seslenmesi ile ona döndüğümde esneyerek bana döndü bedeniyle.
Ben:
–Günaydın güzelim
Gülümsediğim zaman o da bana gülümsedi.
Ben:
–Nasıl hissediyorsun?
Cha:
–Bilmiyorum, garip bir hissiyat var üzerimde
Bende de aynısı vardı, nedense.
Ben:
–Bir yerlerin ağrıyor mu?
Başını olumlu anlamda salladığında sırtımı yatak başlığından ayırdım.
Ben:
–Neresi?
Cha:
–Hm, kasıklarım ağrıyor
Sızlanması ile hızla kendimi yataktan sarkıtıp çekmeceyi açtım ve ağrı kesici çıkarıp ona verdim.
Tamam, kabul ediyorum, dün gece biraz fazla baskı yapmış olabilirdim.
Cha ilacı aldıktan sonra yatakta oturur pozisyon aldı benim gibi.
Cha:
–Aşağı biraz sonra inelim, olur mu?
Başımı olumlu anlamda salladım ve saçlarını karıştırdım.
Yatağa tekrardan uzandıktan sonra Cha başını göğsüme yasladıktan sonra derin bir nefes alarak tavanı sessizce izlemeye başladık.
JİSUNG'DAN
Bugün -lanet olsun ki- kahvaltı sırası ben ve Felix'deydi ancak Felix henüz uyanmadığı için kahvaltıyı ben hazırlıyordum.
Salatalıkları doğrarken Felix'e sövmeye başlayacağım sırada kulağıma gelen adım sesleri ile başımı çevirdim.
Omzumun üzerinden gelen kişiye baktığımda Seungmin'in uykulu bir şekilde mutfağa girdiğini görmüştüm.
Ben:
–Günaydın!
Seungmin:
–Günaydın
Benim aksime daha yorgun ve daha huysuz çıkmıştı sesi, uyku insanı yoruyordu ve en çok yorulan kişi de Seungmin'di, belliydi.
Seungmin:
–Kahvaltı mı hazırlıyorsun? Felix nerede?
Ben:
–Uyanmadı asalak
Salatayı bitirdikten sonra tabağa yerleştirdim ve yerleştirdikten sonra da masaya koydum.
Masaya yerleştirirken Felix girmişti içeri, hala uykuluydu beyefendi.
Ben:
–Uyanmasaydın, ben hazırlıyordum kahvaltıyı?
Üstünü düzeltip bana döndü.
Felix:
–Uyku da kalmışım, üzgünüm
Ben:
–Önemi yok, hallettim ben zaten
Dolaba ilerledim ve portakallı meyve suyu çıkartıp masada ki bardakların yanına koydum.
Seungmin başını eline yaslamış beni izlerken Felix'in gözleri bendeydi, hissetmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STRAY KİDS ~ İMKANSIZIN SAHİBİ
Fanfiction"Bu oyun iki kişilikti ama kaybeden olmadı..." "Nasıl yani?" "Ben seni kazandım, sen imkansızı..." ★ *Bu kitap tamamen kurgu eseridir. Gerçek olay ve kurumlarla ilgisi yoktur. Olayda geçen grup üyelerinin sadece isminden esinlenmiş olup, gerçek kara...
