Popüler

Bölüm 9: "Otel"

-Seni seviyorum.
Kalakalmıştım. Yüzümü çevirip Ray'e bakamıyordum bile. Ray sanki benden bir şeyler dememi bekler gibiydi. Ama ben ağzımı bile açamıyordum.

Afallamış bir şekilde ayağa kalktım. Ve nihayet o zaman ağzım açıldı:
-B-ben de seni.

Ray şirin şirin gülüyordu, gülümsemesini yediğim.
İkimiz de ayaktaydık. Yanımızda güneş kayboluyordu, bizse birbirimizin gözlerinin içinde dalmıştık.
Ray'in bana sarılmasıyla o kadar çok rahatlamıştım ki. Kafamı kaldırdığında Madeleine ve Ethan bize bakarak konuşuyordu.

Kızardım ve hemen Ray'den çekildim.
-Kızarınca çok tatlı oluyorsun.
Onun bu sözü beni daha çok kızarttı. Madi ve Ethan gülüyorlardı.
-Güneş battı. Artık gidelim, deyip Madeleine'nin yanına gittim.
-Görüşürüz Ni.
O da Ethan'ın yanına gitti.

Ray geri, ben ileri gidiyordum. Kalacağımız oteller ayrıydı. Otel için öğretmenlerle buluşma yerimize gittik. Bize kalacağımız otel gösterildi. Beraber otele girdik ve odamızın anahtarını almaya gittik.

-158 numaralı odanın anahtarı zaten alındı. Siz de mi o odadasınız?
Madi ile birbirimize baktık. Hızlıca odaya gittik ve kapıyı çaldık.
-Madeleine? Nina? Siz misiniz?
İçeri girdik.
-Janet? Sen de mi bu odadasın?

-Ne yani? Beni istemiyor musunuz?

-Hayır, hayır. Sadece bizim odada başkası kalacak diye korktum.

Hiç farketmemiştim Derek ve Janet'ın ordan gittiğini. Yanımda Ray varken farketmem mümkün değil zaten.

-Galiba bugün çok eğleneceğiz.

İlk önce yataklarımızı hazırladık. Daha sonra sehpayı alıp abur cuburları hazırladık.

-Eee, siz Derek'le ne yaptınız?

Madi Janet'a doğru iyice yanaştı.

-Ne yapacağız? Geldik beraber otele, sonra kendi odalarımıza ayrıldık.

Konuşmaya girdim.

-Siz aynı otelde misiniz?

-Evet, ya siz?

-Siz?

-Evet, senle Ray.

Kızardım:
-Hayır. Ama sen ne ara öğrendin?

-Ray sana seni seviyorum dediğinde ordaydım. Sonra gittik. Peki ya Madi, senle Ethan n'oldu?

Madeleine kızıp bağırmaya başladı:
-Orada sadece Ethan'la ben yalnız kalmıştık. O da geldi ve beni aldı. Sadece beraber sizlerin dedikodusunu yaptık tamam mı?

-Peki peki, sakin ol. Ee Nina, çıkıyor musunuz?

-Seni seviyorum dedi, ama çıkma teklifi etmedi.

-Üzülme! Yakında eder. Sana etti mi Janet?

-Biz zaten yeniden beraberiz.

Uzun sessizlikten sonra Madeleine'i olaya karıştırmaya karar verdim:
-Madeleine, sana bir şey söyleyeceğim. Ama kızmayacaksın.

-Tamam.

Kıkırdamaya başladım.

-Söylesene şunu.

Kahkaha attım.

-Hadi!

-Tamam, tamam. Söylüyorum.

Madeleine bana merakla bakıyordu.

-Ethan'la sen çoook yakışıyorsunuz!

-Ne! Bizim aramızda sandığınız şeyler yok. Tamam, o belki yakışıklı. Ama o benim sadece arkadaşım.

Janet gülmeye başladı:
-Yakışıklılığını kabul etti! Gelişme var!

Aramızda bayağı tartışma ve gülüşme oldu.
-Çok uykum geldi, ben yatıyorum.

-Hayır Nina! Uyuma konuşalım.

Yataktan doğrularak Madi'ye döndüm:
-Senle Ethan'ı mı konuşalım?

Muzip muzip gülüyordum. Onun ise yüzünde kızgın bir ifade vardı:
-Unut gitsin, sen uyu.

-Kızma tamam, şaka yaptım.

Ben uyumaya çalışırken Madi'nin seslerini duydum. Janet'la konuşmaya çalışıyordu. Anlaşılan bu kız bu gece uyumayacaktı.

Ben örtümü daha fazla üstüme çekmişken, Janet'la Madi fısır fısır konuşuyorlardı.
Ben de sohbete katılmazsam olmazdı. Hemen örtüyü üstümden atarak onların yanına uçtum:
-Ne konuşuyorsunuz?

Madi bana kızgınca karşılık verdi:
-Sen uyumuyor muydun? Hadi doğru yatağına. Ray'li rüyalar.

-Madi, yapma böyle! Sana çok sinir oluyorum.

Ayrıca Ray'li rüyalar demesi çok hoşuma gitmişti, laf aramızda.
Abur cuburların olduğu sehpayı yanımıza çekip, elime cips paketini aldım. Janet ve Madi'yi dinleyerek seyirci rolüne girdim. Ne kadar da çok konuştular. Ben ise sadece cips yiyip buzlu çayımı içtim.

Janet bana dönüp:
-Sen niye katılmıyorsun? Dedi.

Ben de kızlara biraz daha yaklaştım.
-Ne konuşuyoruz?

-Aşk hayatımızdan bahsedelim.

Bu Madeleine de aşka amma takmıştı. Yoksa kendisi aşık falan mıydı? Öğrenmeliydim, hem de hemen:
-Madeleine, neden aşk konusuna bu kadar takıntılısın bakayım?

Yüzümde sinsi bir ifadeyle Madeleine'in dibine girmiş olmalıyım ki, benden ürkerek uzaklaştı. Ve birden kızarmaya başladı.

-Ben, ben...

Janet ve ben pür dikkat Madi'ye bakıyorduk.

-Ben bu konuda konuşurken eğleniyorum!

Ve birden kahkahayı basıverdi. Ama, bu kahkahalar biraz endişeliydi. Madeleine bizden bir şeyler gizlemeye çalışıyordu. Kesin aşık bu kız! Sanki en yakın arkadaşı olan ben bunu anlayamayacağım. Neyse, onun üstüne gitmemeye karar verdim. Ama en kısa sürede malum kişinin kim olduğunu bulacağım!

Madeleine yerinden kalktı:
-Ben lavaboya gidiyorum. Siz burda kalın.

Ve gitti. Odada Janet'la kaldık. Ve ben, hemen bu konudan ona bahsettim:
-Bence Madi birini seviyor.

Janet gülmeye başladı:
-Nereden çıktı bu?

-Ben onu iyi tanıyorum. Ben anladıysam, bu doğrudur!

-Ama kime aşık olur ki?

-Belki Ethan, belki başkası. Kim bilir?

-Nasıl anlayacağız ki?

-Ona birazcık yanaşalım, ama pek üstüne gitmeyelim.

Madeleine bayağı uzun süre gelmeyince merak ettim:
-Janet, gel şu kıza bir bakalım. Yarım saattir gelmedi.

Beraber aşağı inmeye başladık. Lavaboya geldiğimizde kimse yoktu:
-Madeleine?

Seslendik, ama ses yoktu. İçeriyi de bir kez daha kontrol ettik, hayır. Kimse yok.

-Nina, ben bir yüzümü yıkayayım. Sana yetişirim. Sen devam et.

-Ben bir aşağı katı araştıracağım.

-Tamamdır. Orada seni bulurum.

Hızla aşağı indim. Uzaklara iyice bir bakınca, koridorun sonunda Madeleine vardı. Koridoru hızlı bir şekilde yürüdükten sonra tam ona seslenecektim ki, bir şeyler söylediğini duydum. Belki biriyle konuşuyordur.
Arkasına geldim, beni farketmedi. Baktığımdaysa, kimse yoktu. Kimseyle konuşmuyordu. Önünde sadece bir kapı vardı. Kapı hafif aralıydı.
Madeleine niye bir kapı karşısında bir şeyler mırıldanıyordu ki? Bu kıza gerçekten bir şeyler olmuştu.
Tam onu geri götürmek için kolundan tutacaktım ki, söylediği şeyler beni şok etti. Bir süre donup kalmıştım. Sen, nasıl... Nasıl olur bu Madeleine?