Popüler

Bölüm 12: "Son"

Bu sabah gözlerimi açtığım gibi yerimden kalkıp hızlıca hazırlanmaya başladım. Ray'in kurumuş hırkasını askıdan alarak kapıya yöneldim. Kızlar uyuyordu. Kapıdan dışarı adımımı attım ve sessizce kapıyı kapattım.

Hava güneşliydi, tam ruh halimi yansıtıyordu. Yüzümde gülücüklerle Ray'in kaldığı otele doğru koştum. Sabah sabah görebileceğim en iyi şey Ray'in tatlı suratı olurdu herhalde.

Otele adımımı attım, danışmana doğru yürüdüm. Oda numarasını sordum.

294. odaya doğru adımlarımı attım. Kapının dışında bir süre bekledim, elimi kapı koluna doğru uzattım. Elim titriyordu. Hadi ama, bu kadar heyecanlanmama ne gerek var? Sevgilin o senin.

Düşüncem bile beni kızartmaya yetti. Heyecanımı yatıştırdığımda içeriden değişik sesler geliyordu. Acaba düşüp bir yerini mi incitti? Kısık sesle:

-Giriyorum, dedim.

Girmemeliydim. Girmemeliydim. Girmemeliydim. Bu da ne?

Şoktaydım. Elim titriyordu, ve daha sonra ise hissetmemeye başladım. Hırka elimden kaydı, yere düştü.

Gördüğüm şey de neydi? Ethan ile Ray, cidden birbirlerine mi ilgi duyuyordu? Kesinlikle bunu görmemeliydim. Ray:

-Nina, açıklayabilirim!

Şoku biraz olsun atlatıp koşmaya başladım. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Pencereden içeri dolan parlak güneş, sinirimi bozmaya başlamıştı.

Ray giyindikten sonra arkamdan koşmaya başlamıştı, fakat onu görmezden gelip var gücümle otel odamıza doğru koştum.

Kapıyı açtım, gözlerim Madeleine'i odada aradı. Hayır, odada kimse yoktu. Yatağa kendimi bıraktım ve yastığa kafamı gömdüm. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Ray'i çok seviyorum. Bu, Derek'i ilk sevdiğim zamanlardaki gibi değildi. Belki de Ray benim ilk gerçek aşkımdı. Ama yine mi benimle oyun oynandı? Yine mi aldatılıyorum? Ben fazla mı saftım?

Bu düşüncelerle bağıra çağıra ağlarken kapı açıldı. Kendimi durdurmaya çalışıp odaya giren kişiye bakmaya çalıştım. Bu Madeleine idi. Janet'la birlikte gelmişti.

Beni görünce koşa koşa yanıma geldiler. Madeleine:

-Ni! Bu kadar ağlayacak ne oldu? Sakinleş ve anlat, dedi ve bana sarıldı. Onun sıcaklığı beni biraz olsun yatıştırdı.

-M-M-Ma-Madi...

Konuşamıyordum. Hıçkırıklarım sözümü kesip duruyordu.

-Madi... Ray ile Ethan...

Madeleine hiçbir şey anlamayaraktan bana meraklı gözleriyle bakıyordu. Janet da anlamaya çalışıyordu.

-Sevgililer sanırım?

İkisi de yaklaşık bir dakika kadar gözleri kocaman açılmış şekilde bana baktılar. Şoku atlatan Madeleine:

-Ne? Nina saçmalama, öyle şey mi olur? Belki yanlış değerlendirmişsindir, sen olayı anlatsana, dedi.

-Ray'e hırkasını vermek için onun otel odasına gittim. Kapıyı açtığımda ranzada ikisini gördüm. Öpüşüyorlardı. Ve kıyafetleri yoktu. Anlayacağın, bayağı ileri bir ilişkiye benziyor.

-NEEE, diye bağırdı ikisi de.

Titreyen ellerimle gözyaşlarımı silmeye çalışıyordum.

-Ne ne, gözlerimle gördüm. Yine kandırıldım.