Memories

×28×

P.o.v Louise

Ik word wakker door mijn wekker die afgaat. Ik sla dat ding uit en draai me om terwijl ik de dekens verder over me heen doe.
Dan schiet ik overeind. "Kut" vloek ik. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 04:45 is.
Ik vertrek vandaag naar Ibiza, een taxi staat hier om zes uur en om acht uur vertrekt de vliegtuig.

Ik maak me gehaastig klaar en prop mijn sporttas vol met paar setjes kleding en andere spullen.
Zal ik mijn ouders, Jake en Saar iets schrijven of zal ik weggaan zonder iets te laten weten?
Ik besluit mijn ouders een brief te schrijven en Jake en Saar een appje te sturen.

Hey ik kan Nate niet los laten en ik moet weten waarom hij me dit geflikt heeft, en ik heb gevoelens voor hem.. ik ben naar Ibiza ik moet weten hoe het met hem is. Het spijt me en ik kom snel thuis
X Lou.

Ik verstuur het appje en stop dan mijn telefoon weg. Ondertussen zit ik al in de taxi, hetzelfde heb ik op een briefje geschreven en op de tafel gelegd. Ik voel me nu al schuldig, mijn ouders en Jake zullen woedend zijn maar dat maakt voor nu even niet uit. Nate maakt meer uit op dit moment. Ik kijk naar buiten en leg mijn hoofd tegen de autoraampje.
Ik sluit mijn ogen en luister naar het muziek wat door mijn oordopjes komt.
×××

Ik loop naar de balie van het hotel en geef mijn naam door. De mevrouw geeft mij een pas, "Kamer nr, 503." Vertelt ze glimlachend. Ik bedank haar en loop naar de lift waar ik op knopje nummero 5 druk.

Ik zet mijn tas op de vloerbedekking, trap mijn schoenen uit en ga liggen op bed. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat ik veel gemiste oproepen heb en tientallen appjes van iedereen, Jake, Saar, Thom, en mijn ouders. Nu weet ik zeker dat ze allemaal woedend zijn.
Ik zet mijn telefoon op stil en sluit mijn ogen.

Ik schrik wakker uit een droom, ik open mijn ogen en blijf liggen terwijl ik de lucht door een raam bekijk waar ik uitzicht op heb. Het is donker buiten.
Ik kijk op me telefoon, en zie dat het vier uur s'ochtends is. Ik ben in slaap gevallen met mijn kleren nog aan, ik vervang het voor een pyjama en kruip dan weer het bed in nadat ik ook de gordijnen dicht heb getrokken.

Ik word wakker met een knallende hoofdpijn. Meteen grijp ik naar mijn hoofd, dat ook weer. Zuchtend gooi ik de dekens van me af en zwaai ik mijn benen over de rand. Vanmiddag ga ik naar Nate.
Ik kijk op mijn mobiel en zie nog meer gemiste oproepen.

Mama: Lieverd waar zit je in Ibiza?! We maken ons enorme zorgen.

Jake: Louise, ik hoop dat je veilig bent maar laat iets weten.

Saar: HOE KUN JE DIT DOEN?! GA JE NAAR NATE?!
Laat je ouders niet zo zitten!! Why Lou??

Papa: Heel onverstandig en naïef van je Louise. Ik had vertrouwen in je en nu flik je ons dit? Als je nog langer weg blijft hoef je hier niet meer te komen.

Mama: Louise alsjeblieft kom weer thuis of laat op zijn minst iets weten, je vader is woedend.

Zuchtend leg ik mijn mobiel weg.
Had ik dit anders kunnen doen?
Ja.
Had iedereen mij gelaten als ik de waarheid sprak over Nate?
Nee.

Ik besluit een korte jeansshort aan te doen met een shirtje en makeup op te doen.
Ik bind mijn haar in een knot en stap in mijn schoenen.
Ik verlaat de kamer en maak een weg naar een restaurant om te ontbijten.

Als ik klaar ben met het ontbijt loop ik eerst naar Nate zijn huis, het mocht dan wel paar dagen later zijn maar misschien is hij al weer thuis.
Ik loop de korte treden op van het trappetje dat aansluit bij zijn veranda.
Ik neem een diepe zucht en klop met mijn ademgehouden in op de deur.

Tot mijn verbazing doet er een meisje open. Ze is slank, iets langer dan mij en haar blonde haren heeft ze opgestoken in een klip.
Ze kijkt me van onder naar boven aan.

'Wie is dat?' Hoor ik een mannenstem die ik uit duizenden herken roepen vanuit binnen.

'Je ex.' Roept ze terug terwijl ze me nog steeds aan kijkt.

'Wat doe je hier?' Vraagt ze aan me.

'Ik wil Nate graag zien, kijken hoe het gaat.' Zeg ik eerlijk terwijl ik nerveus aan mijn jeansshort frumel.
Ze knikt,

'Met mij gaat het prima. Wat doe jij hier?' Hoor ik Nate die tevoorschijn komt zeggen. Hij loopt op krukken en heeft her en der wat schaafwonden/blauwe plekken op zijn gezicht en lichaam.
Hij kucht en meteen kijk ik hem aan terwijl ik me rood voel worden. Hij haalt zijn wenkbrauwen omhoog.

'Sorry uh,' stamel ik. 'Ze mag toch weten hoe het met je gaat.' Vertelt het meisje terwijl ze mij weer aankijkt waarop ik knik.

Nate zucht, 'Ik zeg net dat het prima gaat. Ze heeft toch een mond gekregen?' Hij kijkt van het meisje naar mij, 'dus wat doe je hier?' Eindigt hij zijn zin met iets te harde toon.
Ik slik en kijk het meisje aan.

'Ik ga wel even weg.' Knipoogt ze waarna ze terug het huis in loopt.

Nate kijkt als hij achterom heeft gekeken weer naar mij, hij blijft me vragend aankijken.
'Sorry, ik kan je gewoon niet uit mijn  gedachten los laten, ik wou weten hoe het met je gaat ondanks onze ruzie..'

Nate zucht en haalt een hand door zijn haar, 'Ik heb iets met Chanel, ik hou van haar.' Zegt hij.
Mijn hart stopt met kloppen en valt in duizenden stukjes.
Wat.. Chanel?
Ik slik mijn ingehouden tranen weg.

'Heb je ooit wel van mij gehouden?' Vraag ik terwijl ik diep van binnen het antwoord wel weet.
Hij schud met zijn hoofd en haalt dan zijn schouders op.

'Was het wel gemeend die avond in de tuin? Heb je me gebruikt?!' Vraag ik met een hardere toon. Mijn verdriet gemixt met de woede die nu in me komt opborrelen.
Hoe kan hij dit doen? Godverdomme..

'Nee Louise. Ik vond je leuk voor één nachtje, Chanel vind ik al leuk voor ik jou kende, sterker nog, ik ben verliefd op haar.'

Ik zet een stap naar voren en kan mijn woede niet meer inhouden. Terwijl ik hem duw schreeuw ik hoe hij dit kan doen, dat hij mij ontzettend veel pijn heeft gedaan..

'Je bent naïef, en makkelijk om te praten. Jake moet niks meer van je, die ander vriendin van je ook niet. Niemand niet. Inclusief ik. Je was leuk voor de neukerij, meer niet, dat heb ik je toch duidelijk gemaakt?! En nu oprotten hier.' Schreeuwt hij terug terwijl hij met zijn vinger naar buiten wijst.

Ik schrik van zijn reactie, 'Waarom Nate waarom?' Fluister ik terwijl ik al aanstalten maak om weg te lopen. Mijn tranen die al over mijn wangen rollen als een waterval op het zand.

Ik word tegen gehouden door een meisje, ik draai me om en zie het meisje staan wat net in de deuropening van Nate stond. Ik kijk haar vragend aan, 'Ik moet je wat vertellen..' Zegt ze.

*