Memories

×22×

P.O.V Louise

Ik open mijn ogen en direct word ik verblind door enorm fel licht, er schiet een steek door mijn hoofd. Ik open langzaam mijn ogen weer, waar ben ik? Ik kijk verder en zie dat ik in een onbekende kamer lig. Iemand die net binnen komt gelopen doet de deur dicht, als diegene me ziet klinkt er een bekende stem in mijn oren, Jake.
Hij komt dichterbij me staan en ik schiet overeind wat al snel me voor duur komt te staan, te danken aan die klote hoofdpijn.

"Ga maar weer rustig liggen, dat is het beste." Sust Jake me terwijl hij me wat beter in het bed legt. "Wat is er gebeurd en waar ben ik?" Vragend kijk ik hem aan, Jake legt een zak op het tafeltje naast me met 2 bekers en komt naast me zitten op een stoel. "Je bent gister zo wild gegaan, dat je jezelf in coma hebt gedronken." Vertelt hij me rustig, ik kijk hem verbaasd aan en dan schieten mijn ogen naar het infuus dat ik op mijn hand zie. "Maar dat is niet alles. Weet je zelf nog wat er is gebeurd?" Vraagt hij me, ik denk even na. Nee, ik herinner me niks meer behalve dat ik bij Nate huilend zat en hij me een glas sterke drank aanbood. Ik schud lichtjes mijn hoofd.

"Je hebt veel drugs in je lichaam gehad, alcohol en drugs gaan niet samen. Ik vond je toen je me opbelde bij het strand, in het water. Je was bewusteloos, het had godverdomme je dood kunnen zijn Lou!" Zijn stem klinkt angstig, en boos. Ik kijk schuldig weg. "Je was bij Nate he?" Vraagt hij dan opeens. Shit. Dit hoeft hij niet te weten, ik schud weer mijn hoofd en bijt op mijn tong om mijn leugen te verbergen. "We hebben er het later wel over. Ik heb ontbijt en koffie voor je gehaald. Ik roep een dokter." Zegt hij dan terwijl hij naar het zak en beker wijst.  "Dankjewel." Glimlach ik gemeend. Hij geeft me een kort knikje en loopt dan de kamer uit.

Ik laat mijn hoofd zachtjes achterover vallen. Nate zal dit vast niet weten, daarom dat hij er niet is. Ik pak het zak van de tafel en eet een stukje croissantje, het is hier mega stil, en door stilte denk ik vaak na. Ik heb net een stuk in mijn mond en opeens flitsen er stukjes door mijn hoofd van wat er gisteren is gebeurd. Ik had ruzie met Sarah over Nate, daarna ben ik naar Nate gegaan tot in de avond, we dronken samen, daarna zei hij dat ik weg moest en liet me alleen lopen naar het hotel. Toen ik buiten stond voelde de wind als een snijende kou waardoor ik me enorm duizelig voelde. Vanaf dat punt weet ik niks meer. Opeens voel ik mijn maaginhoud omhoog komen, zo snel als ik kan trek ik het infuus eruit en wil naar de badkamer rennen.
Het is te laat, ik spuug al mijn inhoud eruit op de vloer.

Als ik klaar ben zak ik neer op de koude vloer, mijn tranen komen omhoog en ik barst in huilen uit. Waarom doe ik dit? Ik wil Sarah en Jake niet kwijt door zo'n stomme lul als Nate! Ik hoor de deur open gaan en al gauw voel ik 2 sterke warme armen om me heen. Jake. "Hey hey hey wat is er gebeurd?" Fluistert Jake met een sussende stem. Hij draait me om en drukt me tegen zich aan. Alweer barst ik uit waardoor hij me harder knuffelt, hij gaat met zijn hand over mijn haar en kalmeert me.

Al gauw staat er iemand bij de deur, de verpleegster ziet mij en Jake staan. "Hey meid." Glimlacht ze, ik kijk glimlachend door mijn tranen heen terug, ik maak me los van Jake ik voel me een beetje duizelig worden waardoor ik mijn evenwicht bijna verlies, Jake tilt me op naar het bed waardoor hij en de verpleegster het overgeefsel zien. "Echt sorry sorry ik kon het nie-" Ik kan mijn zin niet afmaken door de verpleegster. "Lieverd, dat maakt niets uit wij maken het schoon." Vertelt ze op een geruste vriendelijke toon. Ik kijk beschamend en schuldig naar Jake die mij met een lief lachje aankijkt. Jake is zo lief voor me, ik verdien hem niet.

"Hoe voel je je?" Vraagt Nina, zo heet de verpleegster. We zijn naar een andere kamer gegaan voor paar onderzoekjes, zodat de schoonmaakster hun werk in mijn kamer konden doen. "Ik ben nog misselijk, en ik voel me nog duizelig." Geef ik aan. Ze knikt en schijnt nog met een lampje in mijn ogen. "Voor nu ziet het er goed uit, je hebt een behoorlijke grote overdosis gehad. Misselijk en duizelingen gaan vanzelf over. Rust goed uit de komende tijd." Glimlacht ze. Ik kijk haar verward aan, "Uh o-overdosis?" Vraag ik haar. "Ja. Een grote hoeveelheid alcohol met GHB is in je bloed getroffen, vandaar dat je bewusteloos bent geraakt." Zegt ze terwijl ze wat op een papiertje schrijft. What te fuck? Heeft Nate mij gedrogeerd?

"Waarom heb je eigenlijk zoveel ingenomen als ik vragen mag?" Vraagt Nina me, ik kijk haar lijkwit aan en haal een hand door mijn haar. "Ik uh ik weet dat ik één glaasje heb gedronken." Vertel ik eerlijk. Ze knikt langzaam, en vertelt me dan dat er later op de dag een andere dokter komt. "Ik breng je weer naar je kamer. De onderzoeken zien er voor nu goed uit, je krijgt morgen nog een bloedonderzoek." "En waarschijnlijk mag je over twee dagen weer naar huis." Vertelt Nina. Alsof ze mijn gedachten kon lezen.
Enigste wat ik doe is knikken en naar mijn voeten staren. "Is er iets waar je over wilt praten?" Vraagt ze dan opeens. Ik schud lichtjes mijn hoofd, ze helpt me mee om in de rolstoel te zitten en rijd me dan weer naar mijn kamer. Ik ben zo verbaasd dat ik er stil van ben. Waarom zou Nate mij dit aan doen? Ik dacht dat we verliefd op elkaar waren..

*