Kaan'ın yanına vardığımda,
"Hadi bakalım Asel Hanım." diyerek yürümeye başladı. Tabii bende yanından.
"Merak ettiğin bir yer var mı?" diye sorduğunda,
"Sınıfımı merak ediyorum.Mahlum çantam sırtımda kaldı. Onu da her yere götürecek değilim." dedim.
Gülerek,
"Gel, gösteriyim sınıfını." dedi.
Kaan nereye, ben oraya.
Bu arada da aklıma Sıla geldi.
Kafa nereyee, biz orayaa.
Neyseee.
Kaan bir sınıfın önünde durunca bana baktı,
"Hadi, durma git koy bir sıraya." dedi.
Bende hemen sınıfa girip çantamı koyacaktım ki,
"Küçük hırçın kedi?"
"Yine mi sen?"
"Evet, yine ben." dedi gülerek.
"Seninle uğraşamayacağım. Kaan bekliyor zaten." dediğimde ciddileşerek,
"Kaan'a dikkat et."
"Neden?"
"Hadi yürü küçük hırçın kedi." dediğinde bir şey dememek için zor tuttum kendimi.
Onu kendi halinde bırakarak, Kaan'ın yanına gittim.
"Hadi Kaan Bey, gezdir okulu." dediğimde,
"Buyur bakalım Asel." diyerek yol verdi.
Bu hareketini saçma bulsam da, güldüm.
"Bak burası kantin, çoğunun masası vardır. Ama kaparsan senin olur. Saçma yani neyse."
"Lavabolar şu tarafta, görürsün zaten."
Okulun neredeyse her yerini gezdirmişti.
"Çok sağol, Kaan."
"Birazdan tören olur hadi aşağıya."
"Tamam." diyerek peşinden indim.
Şu an kendimi cidden bir kedi gibi hissediyordum. Yavru bir kedi. Kaan annem ve bende onun peşinden gidiyorum.
Bu saçma düşünceyi kafamdan attım.
Asıl kafamda olan şey, o çocuktu.
Kaan'da ne olabilirdi?
Büyük ihtimalle Kaan'ı kıskanıyor, çekemiyordu.
Aşağıya indiğimizda bazı gözler bana döndü.
Bazıları 'yeni kız' dedikodularını yapmaya başladı.
Bazıları ise umursamadı.
Umursamayanlar favorimdi. Canlarım.
Tabii bir de Kaan'ı beğenen kızların attığı bakışlar, onlara ne demeli?
Yemedik Kaan'ı kızlar. Hâlâ sizin.
*Medya Kaan
