Things Are Gonna Get Better

Chapter 62 - Problem Solved

Gab's POV [ Chapter by: NICA :3 ]

After 2 weeks

Ako: LA bili lang akong pagkain.

Claudia: K. 

Lumabas na ko ng kwarto ni Eric para bumili ng makakain namin ni L.A. Nagtataka nga ako kung bakit L.A ang nickname niya at kung bakit pwede ko siyang tawaging ganun eh? Kasi usually pag nasa school, mga kaclose niya lang talaga ang tumatawag sa kanya nun. Weird noh?

2 weeks na ang nakalipas at hanggang ngayon eh, hindi parin nagiging concious si Eric. Pero sa loob ng 3 weeks na yun, nagiging mas close kami ni Claudia. Kaya lang may iba pang galit sakin dahil sabi nila ako daw yung rason kung bakit nagkaganito si Eric. Hay. Di talaga maiwasan ang problema.

Pumunta na ako sa Mcdo sa tapat ng ospital at dun bumili ng pagkain. Mejo maraming tao kaya natagalan ako ng onti. Nung tapos na akong umorder, natural lumabas na ako ng Mcdo at pumasok nanamang ospital.

Mejo marami tong bitbit ko ngayon ee kasi marami ang binili ko. Hindi lang pagkain namin ni Claudia pati na rin yung fruits ni Eric, tubig and etc. Basta mga kailangan. Kaya mejo nahihirapan ako ngayon. Hehe. Pero oks lang. Keri ko naman. 

James: Uh ... Gab?

Napahinto ako nung makita ko si James sa harapan ko. Nahiya at nangngingiyak tuloy ako. Naalala ko kasi yung sinabi niya sakin na kasalanan ko kung bakit nagkaganun si Eric. Eh totoo naman eh. Kasalanan ko. Hay. Pero hindi ko naman ginusto yun ee.

Tininggnan ko lang siya at maglalakad na sana ulit ako kaya lang pinigilan niya ko. Tininggnan ko lang yung kamay niya na nakahawak sa braso ko. Hindi ako gumalaw o kahit ano. Hinayaan ko lang siya. Wala ako sa mood. Nasaktan ako sa mga binitawan niyang salita. Noon.

Nung nakita niyang tinitinggnan ko yung kamay niyang nakahawak sa braso ko, binitawan na niya ako. Humarap ako sa kanya. 

James: Sorry ah? 

Tinaasan ko siya ng kilay as if nagsasabing 'saan?'

James: Dahil binintang kita sa isang kasalanang hindi naman ikaw ang gumawa. Nabigla lang talaga ako. Di ko naman yun sinasadja kasi alam kong hindi mo yun magagawa sa pare ko. 

Nginitian ko lang siya at sinabing ...

Ako: Wala yun. Tapos na yun ee. 

Nakita ko naman siyang ngumiti na ikinagaan naman ng pakiramdam ko. Hindi na galit si James sakin :) Si Eric nalang ang natitirang problema. Hay.

James: Akin na yan. Ako na magbibitbit. 

Ako: Naku wag na. Kaya ko to.

James: Di ko naman ginagawa to para sa'yo. Para to kay Eric. *sabi niya sabay ngiti. Kinuha naman niya yung iba kong bitbit at sabay na kaming pumunta sa kwarto ni Eric.

Di ko alam pero nung nasa floor na kami ng kwarto ni Eric, nakita kong may ibang nurse at doctor na tumatakbo papuntang ...

... kwarto ni Eric?!

Nag-worry ako. Bigla akong napako sa kinatatayuan ko. Di ako makagalaw. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Parang ang weird ng nafefeel ko noh? 

James: Lika Gab. Tingnan natin. *sabi ni James sabay hila sakin pero hindi ako nagpa-hila* Gab!

Ako: H-ha? *natauhan ako bigla.

James: Si Eric! Check natin siya!