《1. Bölüm》

2.9K 291 150
                                    


-Mutlideki müziği dinleyerek okumanızı tavsiye ediyorum-

Babası ve annesi ile güler yüzlü bir şekilde vedalaşan Baekhyun'un eve girdiğini gördükten sonra beyaz tül perdeyi kapattı Chanyeol.

Planları, amaçları, hedefleri hepsi gerçekleşmek için bekliyordu. İçini soğuk bir heyecan kaplamıştı. İntikam soğuktu.

Odasında eli çenesinde 2 kere tur attıktan sonra yatağına koymuş olduğu telefonu eline alarak ezberinde olduğu numarayı çevirdi.

"Hazırsın değil mi?" Kalın sesiyle telefonun ucundaki kişiye sordu. Onaylayıcı sesler duyduktan sonra cevap vermeden telefonu kapattı. Telefonu cebine koydu ve yavaş adımlarla kapıya gitti. Kapının kulpunu sinsi bir sırıtışla açtı ve 3 adımlık mesafedeki merdivenlerden yavaşça indi.

"Nereye gidiyorsun?" Yumuşak sesiyle, hala evde olan dadı Chanyeol'a bakarak konuştu. Chanyeol kısa bir süre dadıya baktı ve çıkış kapısına yönelirken elini cebine koydu. Kapıyı açtı ve çıkmadan önce yerinde durdu.

"Kovuldun" Yüzündeki sırıtışla birlikte kapıyı çekip dışarı çıktı. Sabırsız bir çocuk gibi hissediyordu kendini. Bu hissini dışarı yansıtmıyordu fakat bu hisle içi kavruluyordu.

Evin yanında ki 3 arabalık otoparka yaklaşırken arka cebine tıkıştırdığı araba anahtarını eline aldı ve arabayı açtı. Anahtarı elinde döndürerek arabaya bindi. Kapıyı kapattı ve doğruldu. Hala sırıtıyorken elini direksiyonlarda gezdirdi. Derin bir iç çekti ve arabayı çalıştırdı.

---

Arabayı park ettikten sonra anahtarları cebine sokup torpido gözünü açtı. Kahverengi renkli defterini çıkardı ve üstüne sabitlenmiş olan kalemi düşürmemek için sıkıca tutup arabadan indi.

Ormanlık, fakat tenha olmayan yolda gözüne ilişen banklardan birine oturdu ve iç çekerek defteri açtı. Sayfaları karşısına boş bir sayfa çıkana kadar çevirdi. Çok fazla dolu olan bu defterde boş sayfa bulması zor olmuştu fakat bulduğu an itibariyle kalemi çıkarıp sayfaya yöneltmişti.

Sevgili çok saçma, insan olmayan, ama 6 yaşından beri sırlarımı paylaştığım sırdaşım, günlüğüm:

Sana bahsetmiştim ya hani şu kısa canavar. Hatırlıyorsundur. Babamı ve hayatımı çalan hani. Hah işte, mutlu günlerine bir son getiriyorum. Yaşadığı tüm güzel anıların bedeli olarak hepsinin acısını, intikamını almama çok az kaldı. Benle gurur duyuyorsun değil mi? Evet dediğini işitir gibi oldum.

Her şey bitiyor Baek, hikayenin sonuna geldin.

Sinirden dolmuş gözleriyle, ~tabi ki sinirden dolmuştu. Hayır üzülmemişti, ya da kendine böyle inandırmak istiyordu.~ kahverengi defteri kapatıp ayağa kalktı. Defteri koltuk arasına aldı ve diğer eliyle düşmemesi için defteri tutarken yürümeye başladı.

Ağaçların yanından etrafa bakınarak geçerken kulağını dolduran kuşların sesleri ile kendini çok iyi hissetmişti. İçten bir gülümsemeyle derin bir nefes aldı.

"Her yer intikam kokuyor" cümlesini sadece kendi duyabileceği bir seste söyledi ve gülümsemesi yüzüne daha da yayıldı.

--

Sessiz evde ki koridorda turlarken kolunda ki saate bakıyordu. 2 dakika geçmeden gelirdi. İlk günden ona iyi davranacaktı. Kendi iyi ölçüsü ne kadarsa, o kadar iyi.

Zilin çalmasıyla zafer gülümsemesini yüzüne yerleştirdi ve gidip kapıyı açtı. Gördüğü şey tam da hayal ettiği şeydi. Elinde bir kekle Baekhyun.

Plan is Over | ChanBaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin