"Çok acıyor mu? Neden böyle bir şey yaptın. Tanrım, tam bir aptalsın." Chanyeol elinde ki buzu Baekhyun'un ayağına tutarken söyledi.
Baekhyun ayağını hissetmiyordu ama acısı hissedilmeyecek gibi değildi. Buzu da bastırınca dayanılmaz oluyordu ve bir de Chanyeol'un üstüne gelmesi...
Chanyeol beraber uyuyabiliriz dediğinde Baekhyun vereceği tepkinin getireceği sonucu düşünmemişti. Duyduğu şeyle ani bir şekilde yatağı elinden bırakmıştı ve koca yatak ayağının üstüne düşmüştü. Bu olayda en az suç Baekhyun'da olmasına rağmen bir de aptal oluyordu.
"Asshh!! Bırak ben yaparım!" Diye tısladı ayağına hayvan gibi buzla girişen Chanyeol'a.
Chanyeol'un elinde ki buzu almaya çalıştı fakat Chanyeol elini kaçırdı ve Baekhyun'u arkasına yasladı.
"Bırak. Yapıyorum işte." Baekhyun ısrar etmedi ve arkasına yaslandı. Zaten çok yorgun hissediyordu.
"Ah, Baekhyun?" Baekhyun ismini ilk defa Chanyeol'dan duyunca tepki vermeden ona baktı. Ağzı hafif aralanmıştı. Gözlerini bir kaç kez kırpıştırdıktan sonra "hm?" dedi ve Chanyeol'un konuşmasına izin verdi.
"Buzu şu şekilde tutar mısın? Sana çorba yapacağım. Bütün gün çok yorulmuş olmalısın." Baekhyun'un aralık olan ağzı yer çekimine meydan okurken istemsizce kafasını salladı ve buz tutma işini devraldı.
Chanyeol kalkıp mutfağa giderken şaşkın şaşkın arkasından baktı. Eve yerleştiğinden beri o şizofren ve psikopat halinden eser yoktu. Her an kendisini öldürecekmiş gibi gelen o Chanyeol'e ne olmuştu? Belki de yeni tanıştığı insanlara karşı öyleydi. Hadi ama! Kim yeni tanıştığı bir insana o kasar kaba ve garip davranırdı ki? Chanyeol kesinlikle çok garip ve çözülmesi zor bir kişiliğe sahipti. Ya da Baekhyun öyle sanıyordu.
Tüm hayatı boyunca tanıştığı yeni kişiler ona karşı hep saygılı ve nazik olmuştu. Hoş, çok arkadaşı olmasa da deneyimlerine göre çoğunluğu böyleydi. Ama Chanyeol? Neden böyle davranıyordu? Yaklaşık 2 gün önce ona çöp gibi davranıyordu. Peki ya şimdi? Şuan onun yorgun olduğunu söyleyip ona çorba pişiriyordu.
Kendini matematik problemi çözüyormuş gibi hissetti. Belki de bir labirentte doğru yolu bulmaya çalışıyordu. Her ne ise bu labirentin güvenilir olmadığı ortadaydı ve Baekhyun her şeyden önce kendini ve kendi mutluluğunu düşünmeliydi.
Arka cebinde ki telefonunu bir hamle de aldı ve rehbere girdi. Kyungsoo'nun bugün neden evine geldiğini soracaktı. Bu onunla konuşmak için bir fırsat olabilirdi ve neden geldiğini gerçekten merak ediyordu.
Hala favorilerde bulunan numaraya bastı.
B: Merhaba, nasılsın? √√
K: Neden mesaj attın? √√
B: Bugün neden geldiğini soracaktım. √√
K: Bana mesaj atma. Erkek arkadaşım kızıyor. √√
Baekhyun bir süre mesaja baktı. Gözlerimi dolmuştu? Ekrana düşen bir damla ile bunu doğruladı ve cevap verdi.
B: Tamam. Üzgünüm. √
"Hey o yüzünün hali ne?" Baekhyun ses ile telefonu kapattı ve zar zor gülümseyerek masaya içinde çorba olan tepsiyi yerleştiren Chanyeol'a baktı.
"Um.. kötü bir haber okudum da." Chanyeol Baekhyun'un yanına oturdu ve çorbayı kucağına koyarken sordu.
"Neyle ilgili bir haber?" Baekhyun uyduracak bir yalan bulamayınca tedirgin olmuş ve gözlerini kaçırmıştı. Bir şey bulması lazımdı. Aklına gelen ilk fikir ile Chanyeol'a baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Plan is Over | ChanBaek
FanfictionChanyeol hatalar yapmıştı. Yaptığı şeylerin doğru olmadığını biliyordu ve bunların pişmanlığını yaşaması kendini aptal gibi hissetmesine neden oluyordu. Hayatında ilk kez, ilk defa bir şeylerin düzeleceğine inanmıştı. İntikam alabileceğini düşünmüşt...
