BERDEL. (Düzenleniyor!) (Zor Evlilik Serisi 1)

4.Bölüm.

DÜZENLENDİ ✔

Aradan geçen üç gün boyunca Heja yeni evine ve ailesine alışmaya çalışıyordu. Bugün misafir gelecekti. Heja'yı ziyarete. Yeni gelin ziyaretine.. Geldiği günden beri geceleri tek uyuduğu, sabahları tek uzandığı yatağında tekrar yalnız uyanmıştı.

Kocası onu görmezden gelip evin diğer üyeleri ile konuşup ilgilenirken bir kez bile Heja'nın yüzüne bakmamıştı. Hoş Heja bundan memnundu.. Üzerini değiştiren küçük kadın aşağı inmiş ve kahvaltı hazırlamaya başlamıştı. Bu evde Barlas hariç herkes Heja'yı sevmiş, değer vermişti. Hele Hazar, yengesini çok sevmiş ve saymıştı.

Mutfağa giren sevda yengesine yardım etmeye başlamıştı. Oda biliyordu Barlas ile aralarının olmadığını. Ama ses çıkarmıyor ve akışına bırakıyordu.

''Kahvaltı hazır mı? ''

Hazar'ın sesi mutfakta dolarken Heja gülümseyerek yetindi.

''Birazdan hazır olur. '' Diyen sevda tekrar işine döndü.

Kahvaltı hazırlanmış, Herkes kahvaltısını yapmış. Öğlene doğru gelecek olan misafirler için hazırlıklar yapılırken Barlas eve gelmişti. Heja'yı tekrar görmezden gelerek Sevda'ya dönmüş ve onunla konuşmuştu.

''Hazırlıklar nasıl?''

Heja onu duymamazlıktan gelip, mutfaktan çıkmıştı. Bazen acımıyor değildi. İnsanın kocası insanı görmezden gelip saymazsa. Gözleri dolu bir şekilde odasına girerken tülbentini başından bir hışım çıkartıp saçlarını açmıştı. Uzun saçları omuzlarına düşerken elleriyle karıştırıp gözlerini kısmıştı.

Bu sırada odaya giren Barlas küçük kadını son anda fark etmişti. Uzun saçlarına bakıp konuşmaya başladı.

''Bana giyecek temiz bir gömlek çıkar.''

Emir vererek kullandığı bu cümle Heja'yı sinirlendirmişti ama yinede ses çıkarmayıp ona gömlek çıkardı.

Barlas Heja'yı izlerken güzel olduğunu fark etmişti. Ama sevmiyordu. Daha çocuktu. Bu yüzden onunla konuşmuyor görmezden geliyordu. Aklını karıştırmak istemedi.

''Buraya bırakıyorum?''

Sorarcasına ona dönen Heja'ya, Barlas sadece başını sallamakla yetindi. Ardından odadan çıkan Heja aşağı inip kayınvalidesinin yanına oturdu.

''Nasılsın kızım?''

''İyiyim jımom sen nasılsın?''

Gülümseyen kadın karşısındaki gelinine baktı. Çok sevmişti onu. Saygısı yerindeydi. Oturmayı konuşmayı biliyordu. En azından bu iyiydi. Ama henüz Barlas'ın ona dokunmadığını oda biliyordu. Sessiz kaldı.

''Bende iyiyim keçamın. Hazırlıklar tamamdır. Birazdan gelirler.'' dedi kadın.

''Ere jımom.'' dedi Heja, ardından kalkıp mutfağa gitti.

Mutfağa giren yengesini gören Sevda gülümseyerek ona takıldı.

''Yeni gelinsin az otur. Sonra kocan kızar seni çalıştırıyoruz diye. '' dedi.

Yakıyordu bazen sözler insanın canını. Tıpkı şuan gibi. Heja'da istemiyordu ki onu sevmesini zaten buna memnundu. Ama görmezden gelip bir çocuk gibi görmesi onu acıtıyordu.

''Sanmıyorum Sevda. '' demekle yetindi.

Gözleri dolan kadın işine döndü. Yemekler bitince ellerini yıkayıp tam mutfaktan çıkacaktı ki kapı çaldı. Heyecan ve korku bedenini sararken Sevda'ya baktı.