BERDEL. (Düzenleniyor!) (Zor Evlilik Serisi 1)

38.Bölüm.

Attığı kafa ile beraber Ekrem geriye doğru sendelemişti. Barlas sert bir yumruk attığında ise tamamen yere düşmüş ve kanayan burnunu tutmuştu. Heja ise karnını tutmuş ve çığlık atarak bir adım geri atmıştı.

Barlas ise hırsını alamamış gibi tekrar ve tekrar yumruk attı. O lafı aklına geldikçe daha beter bir şekilde vuruyor ve küfür ediyordu.

''Barlas... Yeter! '' diye bağırdı Heja. Akan gözyaşları ile beraber.

''Yeter lütfen. '' dedi bir kez daha ve Barlas'ın yumruğu hava da asılı kaldı.

Arkadaşının yüzüne tükürdü ve ardından ''Hemen defol evimden! '' dedi.

~~~~

''Ağlama artık. '' dedi sert sesi ile. Heja ise hala olayın şokundan çıkmamıştı.

Saçlarının üstünü usulca öptü. Ardından kucağına çekti. Sımsıkı sarılırken kulağına fısıldıyor ve onu kendine getirmeye çalışıyordu.

''Bak güzelim sen böyle üzülürsen çocuklarım da üzülecek '' demişti.

Heja burnunu çekerek kocasına baktı. Ardından oda konuştu.

''Ha yani çocukların için. !'' dedi.

Barlas ise gülmemeye çalışarak ''Hayır tabi şimdi sende önemlisin ama hani onlar daha bebek. '' dedi.

Kaşlarını çatan kadın sadece baktı.

''Ayrıca sanki biraz kilo almışsın sen. Dur bakayım! ''

İşte hata yapmıştı Barlas ağa.

Heja hızla kucağından kalkmış ve ağlayarak ona bakmıştı.

''Evet evet kilo aldım. Sen şimdi git o televizyon da ki kiralık aşk dizisinde ki yasemin cadısı zengin koca meraklısı bir sekreter bul. Ya da danışman. Sonra da üstüme kuma getir. Aslında boşan. Sonuçta kilo almışım yahu ben. Artık aylar önce dediğin gibi çirkinim. Sen de maşallah taş gibi adamsın. Kesin daha çıtı pıtı birşey bulursun. Yani ben çirkin ol..''

Ayağa kalkan Barlas Heja'nın dudaklarına kapanarak onu susturdu. Yoksa maşallah hâlâ devam edecekti. Alnını alnına dayayan genç adam konuştu bu defa.

''100 Yasemin gelse bir sen etmez. Yüz çıtı pıtı gelse yine bir sen etmez. Seni o kadar seviyorum ki dünyanın bütün kadınları önümde dizilse dönüp bir kez bakmam. Kilo almışsın ama daha da güzel olmuşsun. Olgun bir anne gibi. '' dedi.

Tekrar kaşlarını çatan genç kadın konuştu.

''Ha yani önceden çirkindim. Ya da anne olacak kriterlere sahip değildim!'' dedi.

Pişman olan Barlas kafasını geriye atmış ve inlemişti. Ama bunu çok iyi anladı hamile bir kadına asla çok kilo aldın denilmez!

~~~~

Büyük karnı ile zorla merdivenleri çıktı. Artık gerçekten ağır olmuştu. Bir ay sonra kızını kucağına alacağı için çok mutluydu. Ayrıca artık gerçekten mutluydu. Kocası Dilanı değil onu seviyordu. Herşey değişmişti. Ablası gelmişti buna o kadar şaşırmış ve mutlu olmuştu ki bir hafta hastane de yatmıştı. Hele bir yeğeni olduğunu görünce.. Hayat artık. Daha bir güzel olmuştu.

Karnına giren sancı ile beraber durdu. İki adım kalmıştı oysa ki merdivenin bitmesine. Küçük bir sancı girince daha fazla dayanamadı ve çığlık attı. Doğum olmasından korktu.

Erken doğum riski yüksekti ve bu olabilirdi. İçinden dua etmeye başlamıştı. Çünkü sancıları normal değildi. Kocası ise bahçede oturmuş onu bekliyordu sözde. Gözünden yaş akmaya başlamıştı bile. Elini karnına götürüp beklemeye başladı. Lakin sancıları duracak gibi değildi. Bir çığlık attı. Hepsinden daha acı. Daha çok.

Sesini duyan kocası hızla ayağa kalkmış ve içeri koşmuştu. Karısını iki büklüm olmuş karısını görünce korku ile ona ilerlemiş ve ''Sevda!'' demişti. Ardından belini tutarak onu oturtmuş ve eliyle saçlarını toplamıştı. Kahretsin! Erken doğum başlamıştı. Hızla bağırdı çalışanlara.

''Hazırlayın lan arabayı !''

Ardından Sevdayı evden çıkartmış ve arabaya koyup hastahaneye gitmeye başlamışlardı.

'~~~~'

Artık alışmıştı. Kalbi eskisi gibi fazla acımıyordu. Gülümsedi. Ayağa kalkarken etrafına bir göz atmıştı. Karşı da ki masada bir kaç arkadaş oturmuş konuşuyorlardı. Lakin birinin kafası hep önüne eğik durmuş ve konuşmuuyordu. Sahiden güzel bir kadındı. Bir kaç dakika içinde adam ayağa kalkmış ve kadının kolunu tutarak sürüklemistii. Yüsra elini ağzına götürerek bu manzarayı izledi. Demek Barlas ağa dan daha öküz erkekler de vardı. Kalbinden geçen ince sızıyi yok sayarak olanlara odaklandı.

Genç kadın bir anda yere düşmüştü. Yardım etmek istedi lakin yapamadı. Yakışıklı adam karşısında ki kadına bağırıp ''Kalk! '' dedi.

Oysa kadın hala başı eğik duruyordu. Ardından bir adam geldi ve kadını kucağına alarak hızla çıktı. Peşinden de yakışıklı adam.

Üzüldü. Neden öyle olmuştu. O kadın neden öyle duruyordu.

Daha fazla oyalanmadan çıktı oda. Geleceğini gördüğü yerde arkasını dönerek çıktı.

~~~~

Ne çok özlemişti burayı. Ah Mardin! Dedi içinden. Ne çok özledim seni! Sonunda gelmişti. Pişmandı gittiği için. Ama tekrar gelmişti. Hemde Yüsra artık yok! Gülümseyerek konaktan içeri adım attı çift. Evde kimse yoktu. Kaşları çatılan Barlas elini telefonuna götürdü. Ardından Görkan ismini bularak bastı. Çok geçmeden gelen telefon ile beraber ''Alo! '' demişti.

''Efendim.? ''

''Neredesiniz lan? ''

Görkan neşe ile konuştu.

''Yeğenimin yanında. ''

''Bermal nerede? '' sordu.

''Ne Bermalı abi. Zilan Zilan! '' anlamayan Barlas sordu.

''Olum o kim.? ''

Ve şaşırdığı apaçık belli olan Barlas cevabı almıştı.

''Sevdanın ki! ''

Bugün iki bölüm yayınlama nedenim şu. Ben önce ki bölümü cidden beğenmedim. Ayrıca size haksızlık yaptığımı düşündüğüm için bu bölümü yayınlıyorum. Umarım bunu beğenirsiniz. Ayrıca hikaye de kör gelin adlı hikayem için küçük bir ipucu var. Neyse konuştum fazla. Ayrıca lütfen ama lütfen yorum yapın zaten finale az kaldı.