BERDEL. (Düzenleniyor!) (Zor Evlilik Serisi 1)

40.Final.

Çok şey girmişti hayatına. Çok şey değişmişti hayatında. Aşık olmuştu. Ummadığı bir vakit istemediği bir adamla. Daha 18 bile olmadan evlenmişti. Ve anne olacaktı neredeyse. Karşısına baktı. Elini karnının üstüne koydu. Mardin dedi içinden. ''Acımasız Mardin. '' çocuk gelin olmuştu. Hemde 26 yaşında bir adamla evlenmişti. Çok çekmişti. Kocası başta ondan nefret etmiş çocuk yerine koymuştu. Yanında başka bir kıza değer verip sevgisini göstermişti. Ama şimdi çok başka yerdeydi. Çok başka bir konumda. Dolan gözlerini kapattığında bir damla yaş sol gözünden döküldü. Mutluydu. Bir ay sonra anne olacaktı. Çocuklarını kucağına alacaktı. Bugün bu evde birinci yılıydı. Bunun için oldukça mutluydu. Arkadan kendisine sarılan kocasına sırtıni yasladı. Akan gözyaşlarını saklama gereği bile duymadı. Çünkü rahatlıyordu. Kocasını seviyordu ve kocasıda onu seviyordu. Çok şey yaşamış olsalarda bugün birbirlerine deli gibi aşıklardı. Heja mutluydu. En azından artık hayatlarında sorun çıkaran biri olmayacaktı. Kulağını delen o mükemmel nefes ile gözlerini kapattı.

''Artık her şey güzel olacak. '' dedi Barlas. Ağlasın istemiyordu fakat biliyordu ağladıkça karısı rahatlayacaktı. Bu yüzden ses çıkarmadı.

''Barlas.'' diyerek ona döndü karısı. Ardından yüzünü avuçları arasına aldı.

''Ben....İyi ki seninle evlenmeyi kabul ettim. '' dedi.

Barlas ise gözü yaşlı karısına bakarak alnına bir öpücük kondurmuş ve oda konuşmuştu.

''İyi ki seninle evlendim. ''

~~~~

Akşam üzeri yorgunlukla odasına çıktı Heja. Son zamanlarda gerçekten yoruluyordu. Ama olsun. İki evladı için buna razıydı. Odasında pencereye bakarken bir anda sancı girmişti karnına. Ama pek umursamadı. Fakat sancılar artınca yatağa oturmak zorunda kaldı. Bekleyecekti. Eğer geçmezse Barlas'ı çağıracakti. Gerçi pek geçecek gibi değildi. Uzandı yatağa. Ardından derin nefesler alarak kendine gelmeye çalıştı. Geçen 15 dakikanın ardından Heja kesilmeyen aksine artan sancısı ile yerinden doğruldu. Ağzından acı dolu inlemeler dökülürken Barlas'ın onu duymasını diledi. Yoksa şuracıkta doğum yapacaktı.

''Barlas....'' kesilen nefesi arasından konuştu. Ama sesi o kadar kısık çıkmıştı ki içerde olan biri bile duyamazdı.

Barlas ise aşağıda oturmuş Heja'nın gelmesini bekliyordu. Lakin karısı gecen yarım saatin ardından hala aşağı gelmemişti. Telaşlandı. Ardından hızla kalkarak odasına doğru yürüdü. Kapıda duyduğu inleme sesi ile beraber Barlas hızla kapıyı açmış ve içeri girmişti. Gözleri kocaman olurken bağırdı.

''Heja..!''

Karısı ter içinde kalmış bir sesle çarşafı sıkıyordu. Ve acı ile inliyordu. Kendine en has küfürleri eden Barlas hızla Heja'ya doğru koşmuş ve sormuştu. ''Ne oldu.? ''

O kadar korkmuştu ki karısının doğum yaptığını bile anlamamıştı. Fakat Heja kesik kesikte olsa söyledi.

''Do....doğum.''

''Doğum mu? '' şaşkınlıkla konuştu. Genç kadın acı içinde kıvranırken kocası şoka girmişti. Sinirle konuşmaya başladı Heja.

''Barlas....ço..çocuklar gel....geliyor. ''

''Çocuklar mı? ''

Heja doğumu bitirir bitirmez Barlas'a bir güzel küfür edecekti. O burada doğum yaparken kocası şaşkınlıkla sadece izliyordu. Çok geçmeden açılan kapı ile beraber Sozdar hanım içeri girmişti. Oğlunu ve gelinini o şekilde gören kadın hızla gelininin yanına koşmuş ve elini alnına götürmüştü. Ardından bağırarak ''Barlas.! '' demişti. Lakin oğlu sok içinde olduğu için hiç bir tepki vermiyordu. Sonunda dayanamayan Heja Barlas'ın elini tutmuş ve ağzına götürerek ısırmıştı. Acı ile bağıran adam nihayet kendine gelmişti. Endişe içinde ''Heja...Heja nefes al.'' demişti. Heja'dan daha çok korkan Barlas ne yapacağını bilmiyordu. Yeni gördüğü annesine dönerek ''Daye doğum yapıyor. '' demişti.