BERDEL. (Düzenleniyor!) (Zor Evlilik Serisi 1)

32.Bölüm.

Durduğu yerde bir müddet bekledi. Şimdi ne yapacaktı ki. Gidip gitmemek arasında kaldı. Fakat onu gören kadın sayesinde gitmek zorunda kaldı.

''Sen..? ''

Sorarcasına çıktı ağzından kelime. Ardından Barlas'ta ona baktı. Kafası ile gel işareti yaptı. Utana sıkıla onlara doğru ilerledi. Yanlarına geldiğinde genç kadında ayağa kalkmıştı. Yanına gelen kadına baktı. Daha doğru kıza. Çünkü bu kız küçüktü.

''Karım. '' dedi Barlas.

Ablası sıcaklıkla sarıldı küçük kadına. Fakat içinden Barlas'a etmediği küfürû bırakmadı. Daha çocuktu bu kız. Üstelik şimdi de hamile.

''Merhaba. Ben Zeynep. ''

Kim olduğunu anlamıştı Heja. Ama sormaya çekindi. Daha doğrusu şimdiye kadar neden bilmediğini anlamamıştı. Barlas ise anlamıştı Heja'da ki kafa karışıklığını ama sustu. Elbet anlatacaktı.

''Şey.. Hoşgeldiniz '' diye mırıldandı. Ayrıldıkların da kocasına baktı. 'Anlat ' der gibi. Ama Barlas sadece sırıttı. Kucağında ki çocuğa hitaben ''Bak Bermal bu da çirkin karım! '' dedi.

Gözleri şaşkınlıkla açılan kadın. Sinirle döndü kocasına. Ardından küçük kıza hitaben ''Hayır canım ben güzeller güzeli Heja. '' dedi.

Küçük kız Kıkırdadı ardından elini uzatarak ''Merhaba çirkin güzeli Heja. '' dedi.

Ne yazık ki Heja'nın kanı hiç bu kıza Kaynamadı. Belli etmeden yapmacık bir gülümseme ile ''Merhaba '' dedi.

Barlas ise içinden ''Güzeller güzelleri. '' diye geçirdi. Ablası bu anları gülerek izledi.

Daha sonra ayağa kalkan Barlas önce ablasına baktı ardından Heja'ya.

''Yukarı gel!''

Bir anda böyle söylemesi üzerine korku ile adım attı küçük kadın. Daha sonra zaten kocasının peşinden gitti.

Yukarı odaya giren Barlas Heja'nın gelmesini bekledi. Çok geçmeden gelen kadın ile otur işareti yaptı. Ardından konuya girdi.

''Sözümü kesmeden dinle. Aşağıda gördüğün kadın. Ablam oluyor. En büyüğüdür. 11 yıl önce bir hata yaptı. Sevdiği adama kaçtı. Ama bulduk. Töre gereği biliyorsun ya Berdel olacaktı ya da ölüm. Berdel olmadı. Bu yüzden ölümü seçtiler. Ve bunu yapmak bana kaldı. Yapamadım..... Öldüremedim onu. Götürdüm buradan. Kocası ise.... Öldü. Töre yüzünden değil. Hastalıktan öldü. 2 yıl önce. Şimdi kimse yaşadığını bilmiyor. Sakın ağzından kaçırma.! '' diyerek bitirdi sözlerini.

Heja ise şaşkınlık ve hayranlıkla kocasına bakıp dolan gözlerini kapattı. Bu adam ne yüce gönüllü idi. Kim olsa öldürmüş ve bitirmişti bu işi. Ama....ama Barlas öldürmeye gönlü el vermemiş bir şekilde kurtarmışti ablasını. Ayağa kalktı. Bilinçsiz bir şekilde kocasının karşısına geldi. Ne yaptığını bilmeden ellerini kocasının yüzüne getirdi. Baş parmakları ile elmacık kemiklerini okşadı. Ardından parmak uçlarında yükselerek dudaklarını dudaklarına bastırdı. Henüz ne yapıyordu fark etmiyordu.

Barlas ise şaşkınlık sadece izledi. Şimdi dudaklarının üstünde o çok sevdiği dudaklar vardı ve kendisi hareketsizce duruyordu. Kendine gelir ellerini karısının beline koydu. Daha sonra ise karşılık verdi.

Bir müddet sonra kendine gelen küçük kadın geri çekilmek istedi fakat Barlas engel oldu. Küçük kadını kendinden daha sonra o ayırıp ''Bu....bu gece hazırlan.'' dedi.