BERDEL. (Düzenleniyor!) (Zor Evlilik Serisi 1)

9.Bölüm.

Yorumlarınızı bu bölüm için bekliyorum.

Heja duyduğu sözleri sindirmeye çalışırken Barlas sert bir ifade ile sözlerini son kez tekrarlayıp odadan çıkmıştı.

''Bu akşam hazır ol geleceğim.!''

Bunun anlamı ne olabilirdi ki.? Çünkü bir çok anlam barındırıyor içinde. Nefesi kesilen Heja kendine telkin de bulunuyordu. Saçmalama sadece uyuyacak belki. Kim bilir belki de uyurdu belki başka birşey. Heyecan içinde kendine gelmeye çalışıp aşağı inmek için odadan çıktı.

Mutfağa girdiğinde Sevda hızla rengi atmış kadının yanına gelerek ''Ne oldu Heja abim ne dedi?'' telaşla kurduğu cümle Heja yı gülümsetmişti.

''Birşey demedi.'' diyen kadın Sevdanın istediği cevabı vermiyordu.

''Eminmisin güzelim.??'' tereddüt içindeki genç kız Barlasın birşey demesinden korkuyordu. Heja olumlu anlamda başını sallayıp işine döndü.

Bahçede oturan Sozdar hanım ve Yüsra ise sohbete girmişlerdi.

''Kaç yaşındasın kızım?''

Yüsra bütün sevimliliği ile cevapladı ''20 efendim. ''

Sozdar hanım güldü. ''Bana anne de kızım.''

Yüsra olumlu anlamda başını salladı.

Sozdar hanım sevmişti bu kızı. Başta ön yargı ile yaklaşmaya başlasada sonradan bu kızı çok sevmişti.

''Annen baban yok mu kızım.?''

Bilmeden sormuştu Sozdar hanım. Gözleri dolan Yüsra anlatmaya başladı.

''Annem akıl hastanesinde. Babam ise öldü. Zaten bir abim vardı onu da biliyorsunuz.'' diyerek ağlamaya başladı. Sozdar hanım bir anne şefkati ile Yüsra yı kollarına alıp başının üstünü öperek ''Ağlama kızım. Allah nasıl uygun görmüş ise öyle Yaşıyoruz.'' demişti.

Yüsra ise kollarını kadının beline sıkıca sarmış annesi yerine koymuştu.

Barlas bahçeye çıktığında gördüğü bu manzara karşısında tebessüm ederek onlara yaklaşmış ve ''Ne çabuk sevdiniz birbirinizi? '' demiş ve yanlarına oturmuştu.

Yüsra gülerek kollarından çıkıp ''Evet annem sevilmeyecek insan değil!'' demişti.

Barlas kaşlarını çatmış Yüsra ya bakarken bu kızın annesini ne çabuk kabullendiğini görüyordu.

Yüsra ise Barlasın çatılı kaşlarını görmüş ve utanmışti.

Onlar bahçede sohbet ederken işlerini bitiren iki kız da onların yanına oturmaya gelmişti. Heja Barlas ve Yüsranın yan yana oturduğunu gördüğünde kaşlarını çatmış ve onlara dikkat etmeyerek Sevda ile oturmuştu.

Hejanın geldiği gören Yüsra ise Barlas'a daha çok yaklaşmıştı.

''İşiniz bitti mi?''

Sozdar hanımın sorusunu Sevda cevaplamışti. ''Evet Daye.''

Bu defa ise Yüsra söze girmişti ''Barlas bana buraları gezdirmeyecek misin?'' sesini bilerek cilveli tutmuştu. Barlas ise yumuşak bakışlarını kıza atıp ''Hazar gezdirir güzelim. '' demişti.

Heja sızlayan kalbine lanet edip başka yerlere bakmaya çalışıyordu.

''Ama sen.?''

''İşim var benim.'' diyerek kestirip atmıştı.

Sozdar hanım oğlunun karısının yanında böyle konuşmasını doğru bulmasada ses çıkarmamış susmuştu.

~~~~

Eve gelen Görkanın ardından dört arkadaşı daha gelmişti. Onlar erkekler bölümüne giderken kadınlar hazırlık yapmıştı. İlk önce yemekleri verilen erkeklere ardından çaylar verilmişti. Aralarından biri Agitin arkadaşı Redar dı. Yüsrayı görmüş olan Redar bu durumu aksine bir şekilde yanlış anlamıştı. Ve bu yanlış anlaşmanın sonucundan habersiz olan ev halkı gelecek günlerde ki sıkıntılardan habersiz misafirlerini ağırlıyor değer gösteriyordu.

Bir kaç saat oturan misafirler nihayetinde kalkmış ev halkıni tek bırakmıştı. Saatler ilerledikçe Hejanın heyecanı kat kat artıyor elleri titriyordu. Barlas ise sıkıntılı idi. Bu işi yapmak istemiyor ama yapmak zorunda kaldığı için nefret ediyordu. Diğer tarafta oturan kadınlar ise sade bir sohbetle konuşuyor gülüyordu.

Geç saatler geldiğinde herkes ayağa kalkmıştı. Heja titreyen bedenini merdivenlerden çıkarırken ne yapacağını bilmiyordu. Sadece dua ediyordu Barlas canını fazla yakmasın.

Odaya girip Barlastan önce banyoda abdest almış namaz kilmıştı. Ardından yatağın ucuna oturup beklemeye başlamıştı.

Çok geçmeden odaya giren Barlas ile vücudu daha çok titremeye başlamıştı. Sanki bu bilerek ölüme gitmek gibi birşey dı.

Barlas ise sıkıntı ile Hejanın yanına gelmiş namazını kılmış işlerini bitirmişti. Tam Hejanın karşısında durup ''Ayağa kalk. '' demişti. Heja itiraz etmeden ayağa kalkmış ve ona bakmamaya gayret ederek durmuştu. Barlas Hejanın çenesini tutmuş kendisine bakmaya zorlamışti.

''Canını yakmayacağim. Korkma! '' diyerek kızın rahatlamasıni sağlamıştı. Diğer eli ile Hejanın tülbentini başından bir hışımla çekmiş ve o uzun kahve saçlarının omuzlarına düşmesine izin vermişti. Barlas kabul etmesede en çok saçını seviyordu bu küçük kadının. Barlas Heja yı korkutmamak için yavaşça dudağına uzanmış küçük küçük öpmeye başlamıştı. Sevmesede bu kadını bu işi hissederek yapmak istiyordu. Elleri ile Hejanın üstünü yavaş yavaş çıkaran Barlas çoktan kendini tutkunun esiri yapmıştı.

Heja ise bedenini saran bu değişik duygulardan ilk defa zevk almıştı. Bu yüzden kendini Barlas'a teslim etmişti.

Hejayı yavaş bir şekilde yatağa yatıran Barlas kendi üstünü de çıkarmıştı.

Barlas Hejayı bu duruma alıştırmak için herşeyi yapmıştı. Acı değil zevk vermek istiyordu. İlk defa bu küçük kadının bedenini bu kadar güzel bulmuştu. Ve ilk defa bu gece kalbinin duvarlarında bir parçalanma olmuştu. Ve ilk defa bu küçük kadını sevmek için bir adım atmıştı. En azından bunu yapmalıydı.

Heja ise gardını indirmiş bir şekilde Barlasın kollarında huzuru bulmuştu. İlk defa dokunuyor ilk defa hissediyordu.

Barlas son kez Hejaya bakmış ve ''Hazır mısın? '' demişti. Kafasını sallayan Heja Barlasın bacak arasındaki yerini almasına izin vermişti.

Bu gece bütün kalp kırıkları nefretler bir kenara bırakmıştı. Bu gece büyük aşkların küçük tohumları ekilmişti.