*Note: ayun erm sorry kung mabagal magupdate ang praning na author medyo tied up pa kasi ako ngayon eh,
this story is dedicated to all the fans who supports my stories even though madalas ay kwentong barbero siya, my heartfelt thanks, for those who patiently wait and the ones who are eager for updates, I love you all readers!
____________________________________________________________________
Pagkakita ko nung comment ng hinayupak na Aston sa wallpost ni Reino, agad kong binura yung comment niya, silently praying na hindi mabasa ni Reino iyon.
Reino was my childhood friend and I am eager as hell to see him again! bakit hindi sinabi ni kuya na nasa Pilipinas na si RR? Ang tagal ko na siyang hindi nakita, mahigit ten years na! Tinitigan ko ulit ng mabuti ang mga pictures ni Reino sa facebook.
Deym! ang sarap gawan ng collage, nakaka adik ang mukha niya! Seeing Reino now was like pure comfort! Kahit hindi niya ako madalas pinapanin noon alam ko na hinihintay din niya ako sa playground nun, kasi madalas ay nakaupo lang siya sa swing, with his jar empty but as soon na dumating ako, bababa siya sa swing at uumpisahan na niyang mangolekta ng insekto.
I was Reino's self appointed assistant, habang ang Kuya ko, sa edad na yun ay lumalandi na. I suddenly had a vision in my mind, Reino and I laughing like before, then instantly I froze.
Reino's a rockstar in their school now...and I'm...I'm plain and ordinary...he was probably just being polite at in-accept niya ako as his friend, he's outright Mr.Popular now, and I'm just ordinary...nalungkot naman ako bigla sa kaisipang iyon, tumawa ako sa sarili ko ano ba naman kasi ang iniisip ko? na hanggan ngayon ay kakaibiganin pa din ako ni Reino?
HIndi ko magawang mag type ng comment sa wall post ni Reino, hindi ko kaya...hindi ako ang taong kakaibiganin niya, maybe for old times sake he will actually acknowledge me, but something more, was just too much to ask. Hindi naman sa dina-down ko ang sarili ko, I'm just being realistic, I mean sino ba ako? ako lang naman si Lena plain, ordinary and boring. Muli kong tinignan ang litrato ni Reino with his band on the stage and swarm of lovestruck fans were string up to him in awe.
Nawala ang atensyon ko nang biglang magchat sa akin sa skype si Poging Clown.
Can we do voice call?
Hala? anu daw? voice call? ngek! ayoko yata ah! nang biglang magring yung cellphone ko! akala ko naman si Poging Clown, pero na puzzle ako bigla nang tignan ko kung sino yung caller ko.
Unknown number siya....
Sinagot ko
"Hello?"
"Hello Lena? sino yung lalaking sumundo sa iyo kanina? tapos sino yung nagwo-wall post sa iyo ha? sila ba ang dahilan kung bakit hindi mo matanggap ang puso ko at---"
Pinutol ko na ang daldal ni Aston at pinindot ang end button, sa inis ko ay tumawag ulit! buwisit na ito! panira sa pagsesenti ko! hindi ko pa nga natatry eh basted na ako kay Reino, kasi naman Lena...hindi naman masamang mangarap pero, sana yung narereach man alng hindi ba? yung mga tipo ni Reino na isang rockstar ey hindi reachable sa isang ordinaryong babaeng katulad ko, walang pogi at sikat na lalaking-----
YOU ARE READING
TFMO 1: Intertwined
Teen Fiction[NO SOFTCOPIES] A cliche beginning of a famous boy and an ordinary girl. When Aston and Lena's world collides an ordinary love story turns upside down into a not so ordinary one... a life garnished with eternal insanity and twisted eccentricity. How...