*Note: eto nga katuloy nung isa! hindi na mahabol ng kamay ko yung utak ko! umaarangkada! hahaha mabilis na daw kase si net ngayon eh hohoho! XD
U_U sabi ko ipopost ko ito kahapon...naantok ako sorry.....TT^TT nalate pa ako kanina hahaha! masaya din pala malate minsan noh? XD anyway...here you go!
AY TEKA! padaldal muna pala ulit, nakalimutan kong sabihin. YOU GUYS ARE AWESOME! much love!
____________________________________________________________
Lena's POV
Paglabas ko ng kwarto ko, nakayuko ako, kahit kase ano'ng gawin ko ay nagpapakita pa din yung namumugtong mata ko...leshe naman yan! hindi effective sa akin ang concealer..psshhh sabe effective daw yang mga chuchu na yan hindi naman...oo na wag niyo na sabihin..eyebags lang ang naitatago ng concealer...pero ano ba pinagkaiba? hindi ko alam eh, vowvow much me. Nagsimula na akong maglakad ng...
*doink*
"Tumingin ka nga sa dinaraanan mo, kaya ka may mata" sabi ng isang antipatikong boses, kanino pa nga ba iyon? kundi kay Kuya lang...siya lang naman ang ganoon sa world eh...sa Lenaworld that is =_= echusero...bakit ba ganito ugali nitong kapatid kong ito? napakabait ko pagkatapos siya eh...ah ewan...tama yan Lena, magbuhat ka nalang ng sarili mong bangko, kesa naman naaalala mo iyon, sabi ng utak ko! putingnurse ka talagang utak ka... TT^TT hindi ko na nga inaalala pina-alala mo pa =_=
Napa-anagat ako ng tingin...
Tinignan ko siya O_O m-mugto din ang mata niya?
"Kuya? bakit mugto ang mata mo?" tanong ko sa kanya, waring naalarma naman ito sa narinig, eng eng na ito alangan hindi ko mahahalata
"Hindi ah! kung anu-ano sinasabi mo jan! duling ka lang kaya ganyan, tabe!" sabi nito sabay cover ng mata niya...oh see? hindi daw? pa-obvious naman... and he's grumpier than usual oh well my brother was born grumpy anyway.
"Nag-away ba kayo ni Ran kuya?" sabi ko, I got so caught up with my own dilemma that I failed to see people around me, hindi ko pa naco-contact pala si Ran at Rain, kagabi pa kasi ako umiiyak eh...
"Wala akong kilalang Ran, tumabi ka jan Lena kundi---bakit mugto yang mata mo? inaway ka ni Aston?" sabi nito sa akin bigla ng mataman niyang nakita ang namumugto ko ding mata...sa pagkakabanggit ng pangalan ni Aston parang tumigil nanaman ang mundo ko, kumbaga system shut down ika nga
"Wala akong kilalang Aston" I flatly said as I descended down the stairs, bahala siya jan hmpp...wala akong kilalang Aston...wala...wala... ((-_-))
sakit...tangina
xxx-xxx-xxx
Sa hapag kainan napaka tahimik...nagsusulyapan ang parents namin parang mga bata lang na nagsisikuan at inginunguso kami, at times iisipin mo, talaga bang mga professional ang mga ito? ang kukulit eh...sila na sila na talaga ang masaya sa lovelife nila hmmp =_= them already...naiinggit ako...darating pa kaya ang time na...magkakaganyan din ako?
YOU ARE READING
TFMO 1: Intertwined
Teen Fiction[NO SOFTCOPIES] A cliche beginning of a famous boy and an ordinary girl. When Aston and Lena's world collides an ordinary love story turns upside down into a not so ordinary one... a life garnished with eternal insanity and twisted eccentricity. How...