TFMO 1: Intertwined

Bestfriend to the Rescue!??? O_O

*Note: wala lang may ma-i-note lang hehehe, oh well eto at umariba nanaman ang kapraningan ko, wag niyo po sanang kalimutang magvote, maglike at magcomment okay lang kung magtweet din po kayo hehehe! ngapala plug ko din kung feeling niyo ay nababaliw na kayo dahil kay Lena, try niyo naman po basahin yung The Dark Geisha for some pang matinong novel and Meeting Lucy! ayan napahaba tuloy sige na please? ang gaganda niyo namang nilalang lahat eh! hehehe :) thankies!

 

Siyangapala! yung cast dito eh hmm...wait:

Lena as yung girl na pinost ko ang picture sa previous chap kikilalanin ko pa siya
Mario Maurer as Aston
Yuu Shirota as Reino

yan i-google niyo nalang ang mga droolable hunks na yan ha? hehehe 

______________________________________________________________

"Ah hindi na po sige po tita mauna na ako" sabi nalang ni Reino, relief flooded my system =_= shet ano ba talaga itong nangyayari sa akin? the eff--- Lena get a grip of yourself, anu daw? basta yun. Nagbago nga hitsura ko pero ako pa din yung Lena'ng ewan. Tss.

Pagkatapos nun ay lumabas na ako sa dressing room, oo! parlor ito na may dressing room, alam mo yung parang sm? ganun yun! o siya wag mo nalang pansinin ang mga sinabi ko.

"Ninang." kako bigla ng biglang may nagtititili na yumakap sa akin, laking gulat ko si Ran! andun din siya

"Lena Lena Lena! ang cute cute cute cuuuuuute mo talaga!!!!" sabi pa nito at ikiniskis yung pisngi niya sa pisngi ko, it's Ran alright, paborito niya akong ginagawang stuffed toy. Nakita ko sa bandang likuran niya yung kuya ko nakabusangot, hehehe siguro tinalo nanaman siya ni Ran sa dota, ang astig talaga ng ate-in-law ko.

"Ran bakit ka andito?" sabi ko sa kanya, sa bigla ko humiwalay siya sa akin at tinignan ako with her puppy eyes

"Ayaw mo na ba akon'ng makita Lena?" hay nako pambihira, nag emote nanaman ewan ko ba dito dapat yata dito ay kinoconfine sa mental eh, Nursing student si Ran sa pinakamagandang paaralan sa Pilipinas na pinapasukan ng kapatid ko din, sadyang vowvow lamang ako at hindi nakapasok dun. Pero kung iisipin ko halos lahat ng kakilala kong pumapasok doon ay may saltik sa utak, gaya nalang nitong si Kuya, si Ran tsaka yang si author.

"Hindi naman sa ganoon Ran, nagulat lang ako" sabi ko tapos mabilis pa sa alas-siyete na ikiniskis nanaman niya yung pisngi niya sa akin.

"Sabi ko na nga ba mas love mo pa din ako sa kapatid mo eh! pwede bang ako nalang ang kapatid mo!" sabi pa niya

"Hoy Darling of the Night sa Mental tigilan mo nga yang kapatid ko" sabi ni kuya, oo kahit mag-on sila para parin silang aso't pusa, sadyang ganun ang turingan nila, pero teka anu daw? O_O

"Darling of the night sa----"

"Mwahahahaha!" biglang tawa ni Ran bago ko pa natapos yung sinasabi ko

"Lena! Nanalo ako bilang Darling of the Night sa National Center for Mental Health kahapon sa program namin" sabi pa nito na puno ng pagmamalaki

"Teka? eh hindi ba yung mga pasyente niyo lang ang pwedeng sumali dun?" sabi ko sa gulat ko