Three strikes you're out. (KathNiel FanFic)

CHAPTER 5 TSYO

*Kath's POV*

"Kath pumirmi ka nga. Para kang kiti-kiti dyan ehh."

I huffed. "Eh kasi naman po, bakit ganito kakati ang gown ng bridesmaids? Ang sakit na ng paa ko ang kati pa ng suot ko."

Napailing lang si Lou. Mich spoke up. "Ate tiisin mo na muna. Magpupunta na tayo sa reception."

She giggled a bit, quite amused. Anong klaseng damit ba kasi to? Grabe.

I glanced a bit at the church. Ang ganda talaga ng decorations.

Halos lahat perpekto. Bawat detalye talagang pinaghandaan.

I sneaked a glance at Ems, ang ganda ganda talaga niya.

Yung ngiti niya, napakasaya. Parang eto na ata yung pinakamasayang araw sa buong buhay niya.

Ang ikasal sa isang lalaking mahal na mahal niya.

At mahal na mahal ko pa rin.

I sighed and turned away. Nakakahiya ka talaga, Kath. Hanggang ngayon ba naman?

Lou nudged me out of my trance. "Psst." bulong niya.

Lumingon ako sa kanya. I spoke. "Bakit?"

Nginuso niya ang mga labi niya, signalling to the right.

I moved my head slightly and looked at what she was pointing.

May lalaki, yung lalaking kaninang nginitian ako.

I was surprised to see na nakatingin siya sakin, he was smirking a bit.

I groaned. Pati ba naman dito sa kasal may mga ganito?

He noticed me glaring at him, at ang ikinagulat ko ay kinindatan niya ko.

My eyebrows raised. Ang kapal naman nito!

Inirapan ko lang siya and I rolled my eyes. He looked surprised.

I smirked. Kala niya ata lahat dito patay na patay sa kanya. Ha, mukha niya!

I admit he is strikingly handsome, pero napakayabang.

Nakakairita yung ganun dib-"You may now, kiss the bride."

I was cut off by the priest talking. Lumingon ako at nakitang papalapit na ang mukha nila sa isa't isa and they..

They kissed.

Isa akong masukistang bruha.

Why did I ever agree to this wedding? Malaking sampal to sakin ehh.

Pero ganun naman talaga ako, diba? Parang enjoy na enjoy pang nasasaktan.

They turned to us and the crowd cheered. Nakangiti si Ems ng pagka-laki laki.

I guess eto talaga ang kapalit ng lahat. Ang kasiyahan nila. Okay na sakin yun.

The organizer spoke up. "Okay, family and guests, sunod lang po kayo sakin and we will proceed to the reception."

I smiled. Gutom na ko ehh. Mich glanced at me and spoke. "Ayan na Ate, makakakain ka na rin, alam ko namang hindi mo matiis yang tyan mo ehh." We both laughed.

Palakad na ko nang may magsalita. "Kath! Bruha!"

I turned and saw Ems. I smiled widely. "Bakit po? Makabruha wagas ha."

She giggled. Niyakap niya ko. Maiiyak na sana siya. "Kath, thank you for everything."

I breathed. Hindi ko mapigilang isipin na double-meaning yung sinabi niya. Kahit alam ko na walang idea si Ems sa tunay na nangyari.