CHAPTER 38 TSYO

396 8 5
                                    

*Kath's POV*

"Good morning, Mr. Eleazar's office. Miss Zembrano speaking." I spoke.

Paulit-ulit kong sinasabi tong linya na to, for every office call I receive for Daniel.  I typed efficiently on my laptop and tried to keep up with the person I'm speaking to on the phone.

"Yes, okay. I'll get back to you on that Mrs. San Diego. Have a good day." I said, habang sumusulat sa planner na nasa tabi ko.

I'm so thankful na halos matatapos ko na ang wedding preparations. My heart still constricts at the thought na limang araw na lang ikakasal na sila.

Five fricking days.

Tapos na ang lahat, finafinalize ko na lang ang catering arrangements at yung decor ng simbahan. Mas madali palang isipin na kunyari, kasal ng ibang tao ang inaayos ko. Iniimagine ko na lang na hindi ang kapatid ko at ang lalaking mahal ko ang ikakasal.

"Malapit na maglunch break Kath. Sasabay ka ba sakin?" I turned when I heard Keagan ask me.

Hindi suportado ni Keagan ang mga nangyayari, but she tries to understand. Alam kong masakit sa kanya na makita akong ganito but I'd prefer it if she supports my decisions. And just my luck, she actually does.

Tumango ako.  "Sige Keags, tatapusin ko lang itype to tapos sabay na tayo. Sa Fed's?" I asked her and she smiled.

I was finally finished with typing. Naiayos ko na ang mga documents and files na kakailanganin ni Sir Daniel for his meeting with the board next week.

Dapat this week ang meeting but they had to hold it off for...for his honeymoon.

And there is no way in hell I am planning that.

I was just about to pick up my bag, para makahabol kay Keagan when I heard loud heels clacking on the floor.

"Karen, can we talk?"

*************************************************************************

I sipped my iced tea slowly. Ano na bang nagaganap sa mundo? Bakit ako napasok sa isang mala-teleseryeng buhay?

Character ba ko sa wattpad ng isang writer na may sapak sa ulo at naglalunch ako ngayon kasama siya? I sighed as I put my drink down and she cleared her throat.

"Do you like what I ordered for you? It's what I always get dito." she told me, as if bffs for life kaming dalawa.

Inaantay ko na lang na may lumabas na camera. I think wow mali ata to. I simply smiled tightly at her. Napaikot ang mata ko dito sa loob ng restaurant na to.

It was a fine dining restaurant, Balthazar's to be exact. Syempre, knowing her alam kong dito niya ko dadalhin. Sa mahal at sa sosyal, parang siya.

"Julia, let's cut to the chase shall we? Bakit ba ko nandito? At isa pa, nagawa mong umorder para sakin at magpanggap na magkaibigan tayo pero Karen pa rin ang tawag mo sakin." I told her.

She rolled her eyes.  "Hindi mo man lang ako patatapusin kumain? My god, Karen. Where are your manners?" she asked mockingly.

Nung nakita niyang hindi ako natatawa sa mga pakulo niya, she sighed. "Fine, if you want to talk as early as now. Whatever." sabi naman niya as she placed her fork down with her perfectly manicured nails.

"Listen Karen, I know na ikaw ang nag-oorganize ng kasal ni Daniel. It's gonna be the wedding of the fricking century kapag nalaman na ng press na ikakasal si Daniel..." she trailed off.

"Wala pang nakakaalam sa media na ikakasal ang isa sa pinakamayamang bachelors ng bansa, and he intends it to stay that way." I told her. She smiled knowingly.

Three strikes you're out. (KathNiel FanFic)Onde histórias criam vida. Descubra agora