CHAPTER 4 TSYO

1.1K 26 4
                                    

*Daniel's POV*

"Oo na, oo na. Papunta na ko okay?"

I honked my horn to the car in front of me.

"Ano ba?! Ang bagal bagal, malelate yung tao ehh!"

Kainis. Bakit ba kasi nalate pa ko ng gising?!

Alfred calling...

I hastily picked up the phone.

"Hello?"

"Ano ba Daniel?! Peste ka naman oh, malelate ka na naman! Kasal ko to pare. Ikaw best man! Saan ka na ba lintik naman to ohh."

Napakamot na lang ako ng ulo. "Traffic kasi pare ehh. Pero malapit na ko, saglit na lang."

"Bilisan mo ahh! Ilang minuto na lang darating na si Ems."

I drove as quickly as possible.

***********************************************************************

I slowed down when I reached the church.

Pinatay ko na ang makina at nagsimulang bumaba.

I fixed my suit and walked off.

Sinalubong agad ako ni Alfred sa entrance.

"Peste ka talaga kahit kelan Eleazar oh! Buti naman naisipan mong magmadali din no?"

Niyakap ko lang siya. "Oo na po Inay. Tama na satsat, Freddie! Ikakasal ka ngayon! Chill out pare."

He pushed me off playfully. We did our manhug. "Wag mo ko tawaging Freddie pambading din! Kadiri ka. Ems missed you pare."

I only laughed in response. In the corner of my eye, tumingin muna ako sa mga chicks dito.

Pag kasal, maraming bridesmaids.

I saw a lot of girls, medyo trying-hard magpapansin sakin yung iba.

Wala ehh, gwapo tayo.

But one girl caught my eye, she was panting and huffing.

The wine-colored dress fit her perfectly.

She had curls cascading beautifully down her back and a few on her face.

Ang ganda niya.

Nahuli niya akong nakatingin sa kanya, and she did the unexpected.

Inirapan niya ko.

Ako, na heartthrob ng University namin.

Ako, na kabilang sa pinakaelligible Bachelors of the country.

Ako, na si Daniel Eleazar.

She must be crazy.

I was caught on a daze when Alfred cleared his throat.

"Di ka papasa dyan, pre."

I chuckled. "Name?"

"Wag mo nang subukan, mapapahiya ka lang."

"Tell me her name." I said again.

He sighed. "Kathryn Zembrano. Single, yes. Mataray, pero mabait. Hates players."

Alam kong pinapatamaan niya ako sa "player" reference na yun.

I shot him an innocent look. "Mabuti pala, kasi hindi ako player. I'm an angel."

He chuckled. "Yeah right, Eleazar. Pumila ka na nga lang. Hanapin mo na kapartner mo."

Naglakad na ko papunta sa pila.

I was silently wishing na siya ang makapartner ko.

"Okay, bridesmaids and escorts, pumila na po tayo. I-aarrange ko na kayo." sabi naman nung organizer.

Tumayo na ko sa gilid and she started arranging.

Nang makarating siya sakin, bigla siyang bumulong. "Hey cutie, follow me."

She winked and walked in an attempt to be sexy.

Yuck, ano ba naman tong organizer na to. She could be forty years old.

Sinundan ko siya at pumila na.

I was surprised nang makitang nakapila ako sa harap ni Mystery Girl.

Hindi ko siya tatawaging Kath dahil hindi naman kami close.

Siguro mystery girl na lang muna.

I smirked, someone coughed beside me.

Ahh, yung kapartner ko pala.

I looked at her for a second, at napansin kong marami silang pagkakahawig ni Mystery Girl, aka Next target.

Sa tingin ko napansin niya na nakatitig ako sa kanya, she spoke. "Bakit?"

I cleared my throat. "A-ahh, wala. You just look nice."

She blushed, I smirked.

"Nagkita na ba tayo?" tanong ko.

Umiling siya. "No, I don't think so. But I do know you."

"Talaga? Paano naman?"

She raised her eyebrow. She looked cute, pero hindi kasing ganda nitong si next target.

"Nakikita kita dati sa bahay ni Kuya Alfred. I guess hindi mo lang ako napansin."

I shrugged. "Sorry, kasi pag nandun ako kela Alfred parang may sarili kaming mundo ehh."

Natawa lang siya. She's pretty innocent if you ask me.

"Teka, ano nga pala pangalan mo?" tanong ko sa kanya.

"Michelle, Michelle Zembrano." she smiled.

Teka, Zembrano?

Malapit na kami sa aisle nang tanungin ko siya.

"Ano mo si Kathryn Zembrano?" bulong ko sa kanya para hindi kami marinig ni next target.

She sighed. "She's my sister."

I was a bit shocked. Kaya pala sila magkamukha.

Magtatanong pa sana ako nang paghiwalayin na kami para maglakad papunta sa designated seats.

Lumingon ako sa gilid at tumingin kay Kathryn Zembrano, at kay Michelle Zembrano.

She smiled at me, pero dineadma lang ako ni Kath.

I thought for a while, Baka pwede ako matulungan ni Michelle na pumorma kay Kath.

Oo. Tama!

I smiled to myself.

"We are gathered here today to witness.."

Kathryn Zembrano, humanda ka na.

A/N: HEY! :))))

So, i'm still not sure kung paano ang flow nitong kwento but I hope this chapter is a good start! :)

Waddyathink? I'M ON AN UPDATING ROLL! WOOP! :>

Comment, vote and stuff. :)

Loveyaaaaa. :)

Three strikes you're out. (KathNiel FanFic)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora