CHAPTER 10 TSYO

1K 21 4
                                    

*Kath's POV*

"I had a nice time, Kath." Bryce piped. I smiled at him.

Napakagwapo, kaasar. "Me too, Salamat nga pala ha. Pinagtiisan niyo kaming kasama."  I laughed lightly.

Napa-iling lang siya. "Kath, can I have your number?..Ahh..para macontact kita for the..err..the date."  He said, para siyang kinakabahan like a school boy. It was cute in a way.

I looked up at him, his hair tousled and his eyes sparkling. I nodded and he grinned.

Inabot ko sa kanya ang phone ko and we switched numbers, Keagan eyeing me suggestively.

"Kuya, let's go! Porma ka ng porma dyan ehh!"  birong sigaw sa kanya ni Bianca, his fifteen year-old sister. Napakamot lang siya ng ulo sa sinigaw nito.

I giggled and spoke.   "Sige na, you should go ahead. Bye."

He smiled at me again. "Bye, see you."

When they were out of earshot, lumapit agad sakin si Keagan with a smug look on her face.

"Ano yun, ha?"  tanong niya, her eyebrows rising awkwardly.

Natawa ko.  "Wala."  I answered.

Kinurot niya ang beywang ko and I winced a bit. "Wala, wala raw. Ikaw ha, akala ko ba hindi tayo manlalalaki dito sa mall? Eh mukhang nakabingwit ka na ehh."

I shook my head.  "Baliw. Tara na nga."  I replied.

"Ano nga? Sabihin mo na, please?"  she pleaded. Naka puppy dog eyes pa. I laughed.

"Isasama niya lang ako sa isang event next week."

Her eyes widened.  "Magde-date kayo?!"

I blushed and nodded. She squealed. "Oh my gosh. Ang landi mo ha."  biro niya.

"Ako pa talaga ha?"  She giggled. Napatigil kami with the sound of her phone ringing.

"Si jowa na yan no? Sige na, mauna ka na. I'll stay here for a bit."

She looked at me guiltily. "Thanks Kath. Kakatayin ko lang tong lalaking to, okay? Ingat ka."

I gave a small nod and looked at my phone. It had a lot of messages.

Napailing ako. Bakit ang daming messages? I opened them and my eyes widened.

Lahat pala ng messages ay tungkol sa meetings, appointments, business trips, etc. nitong si Eleazar slash anak ng dilim. Ang dami. As in super dami. Parang pang grocery lang.

I sighed and mentally face-palmed. Of course, he's the CEO. Napakadami niyang gagawin and now..

I have to be there with him.

I groaned. "Kung di ko lang talaga kailangan tong trabahong to, di kita pagtitiisang anak ng dilim ka." I told my phone, acting as if it was the man himself.

*snap*

I turned to the sound of something clicking. Parang may tumunog, hindi ko maisip maigi kung ano, but I know it was directed towards me.

*snap*

Yun na naman. Ano ba talaga yun?! This is creeping me out. I listened intently at napansin kong galing yun sa isang puno dito sa labas ng mall.

Nagpanggap akong hindi ko napansin and I walked towards the post, out of earshot. Dahan-dahan akong naglakad papunta doon sa puno.

I saw a man, parang nakasuot ng pang-press at may hawak na mamahaling camera. He was holding the camera directly kung saan ako nakatayo kanina.

Three strikes you're out. (KathNiel FanFic)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang