CHAPTER 39 TSYO

638 14 11
                                    

AUTHOR'S NOTE PLS READ:

Okay so guys, this is important. Please look at the picture sa right side. I will guide you accordingly para malaman niyo kung paano ang set-up ng lahat okay? Okay.

1st pic- yung nakalagay number 1. Yun yung design ng upper half ng wedding gown.

2nd pic- yun yung design ng veil.

3rd pic- yun yung design ng suit ng groom.

4th pic- design ng train or yung trahe de boda (i think)

5th pic- yung hair ng bride.

6th pic- yung dress ng bridesmaid.

*Kath's POV*

Habang inaayos ko at hinihimas ang bridesmaid dress ko, as I slipped on my high-heeled shoes adorned with beautiful crystals and glitter it dawned on me, at last.

Today's the day.

Dahan dahan kong idinilat ang mga mata ko. I breathed in deeply and looked at my reflection. I saw a girl wearing a long, gold dress. A bouquet of yellow roses in her hand, nakataas sa isang pusod ang buhok niya with some tendrils falling on her face.

I smiled, for the first time hindi siya pilit. Oo, aaminin ko. Hindi ako masaya, masakit sakin na makitang ikakasal ang pinakamamahal ko sa isang babaeng hindi ako. Pero para sa kanila, pipilitin ko.

Maybe this was how it was meant to be. Baka ito talaga ang kapalaran ko. Nakakangiti ako ngayon dahil alam ko na ngayong araw na to, masisira man ang mga pangarap ko para sa amin ni Daniel...

mabubuo naman ang pangarap ni Mich para sa kanila.

Nawala man siya sakin, alam kong sa tamang tao siya mapupunta. Hindi man kami ang para sa isa't isa, may  babae naman na alam kong tunay na nagmamahal sa kanya. At yung babae na yun ang pakakasalan niya kaya ako masaya.

Which reminds me, hindi ko pa nga pala nakikita ang bride since Thursday, Sabado na ngayon.

Finally, nakaluwas na din si Mama dito sa Manila. Umpisa pa lang ng kondisyon ni Mich, tinatawagan ko na si Mama tungkol dito. Hindi lang siya makauwi dito dahil marami siyang inaasikaso nun sa probinsya, but I keep her updated.

Si Mama na ang kasama ni Mich since Wednesday nung nakaluwas na siya, and simula nun hindi ko na siya nakita. I grabbed my phone to check on the details sa reception.

Yung cake, padating na this morning, nakaayos na din yung mobile..may nakakalimutan pa ba ko?

"Ate?"

I jumped at the sound of someone calling me. Napalingon ako at nakita si Mich na nakadungaw sa may pintuan ng hotel room ko, her head peeking inside. Syempre, kinailangan naming magstay sa iisang hotel na malapit sa simbahan kasama ang entourage.

Naka make-up na si Mich at nakaayos na din ang buhok niya. Her hair was in a loose bun and her make-up looked flawless. Napangiti ako at the sight of her. Mahina pa rin siya, alam ko yun. She takes twelve tablets a day para lang makahinga ng maayos but she looks stunning.

"Hi Mich! Bakit, may kailangan ka ba?" I asked her.

She looked hesitant, as if meron siyang ginawa na hindi niya alam kung magugustuhan ko ba o hindi. "Pwede ka bang sumama sakin sa kwarto ko?" sabi naman niya.

I slowly nodded. She held my hand and lead me to her hotel room. Napataas ang kilay ko, nasaan si Mama? Nasaan yung mga nag-aasikaso kay Mich at isa pa...

bakit parehas kami ng damit ni Mich na nakalatag sa kama niya?

"Mich, nasan na yung make-up artist mo tsaka assistants? Hindi ba dapat nakagown ka na?" I asked her. Nakita ko siyang may kinukuha sa loob ng bag niya, her back facing me.

Three strikes you're out. (KathNiel FanFic)Onde histórias criam vida. Descubra agora