CHAPTER 37 TSYO

383 8 3
                                    

HELLO MY LOVELIES I AM BACKKKKKK!

So sorry kung napakatagal ng UD for TSYO, I have been very busy due to college applications and well..college hehe. So I am back pero di ko magagurantee that I will be regularly updating again. Plus, nakakailang tong bagong set-up ng wattpad.

ANYWAY...

Let's pick up right where we left off shall we? :)

*******************************************************************************

*Kath's POV*

"Yellow roses? Yes. I specifically ordered for those."

I was walking frantically inside the house, hinahanap ang mga notes ko about the wedding. I felt my heart constrict, yes I am still handling the wedding. And yes, napakagaga ko talaga.

I kept my phone firmly on my cheek, at nanlaki ang mata ko ng makita kong nasa loob pala ng cabinet ang notebook slash planner ko. I picked it up quickly.

"Okay, that will be perfect. Thank you very much.Tatawagan ko na lang ulit kayo for updates." I replied. Napatingin ako sa checklist and I put a check mark beside the box na nakalabel na "flowers."

Ang theme ng wedding ay classic. Gold and white ang colors na papalibot sa..sa kasal nila. I kept myself busy by drowning in work. Lahat na ata ng pwede kong i-overtime inoovertime ko. I avoided Daniel as much as possible.

Sa palagay ko yun din ang ginagawa niya, because he's been away on business trips for the past week. One week na lang ang natitira at ikakasal na sila.

At syempre, kumalat sa opisina ang usapang ikakasal na ang CEO ng Eleazar Group of Companies. Everyone is buzzing with excitement, pero wala pa ring nakakatanggap ng invitation o nakakakilala sa bride-to-be ni Mr. Eleazar.

My phone suddenly buzzed in my pocket at napatigil ako sa pagmumuni-muni.I quickly pressed accept nang makita kong si Mich ang tumatawag.

She's getting a bit better lately, medyo bumabalik na yung dating kulay ng balat niya. Pati yung sigla niya, nadagdagan. Lalo na dahil sa excitement ng kasal niya.

"Hello?"

"Hi Ate! Can you drop by the hospital now? May...may kailangan lang sana akong sabihin sayo." she spoke.

Napatingin ako sa relo ko, maaga pa naman. Siguro ngayon pwede na ko pumunta. "Sure, Mich. Papunta na ko ngayon diyan."

I reached the hospital in twenty minutes. Naglakad ako papunta sa elevator and I pressed Mich's floor number. Nagtataka si Keagan sakin, kung bakit daw hindi ako naghyhysterical o naglulupasay sa galit at sakit.

Sa totoo lang, hindi ko din alam eh. Ang alam ko lang ay ang main objective ko ngayon, matupad lahat ng gusto ni Mich. Pakiramdam ko para na kong robot lately, I just do my job without any emotion or opinion.

Maybe pain made me numb.

I walked briskly, papunta sa kwarto ni Mich. I smiled faintly at her at tinapik niya yung gilid ng kama niya, signalling me to sit.

"Kamusta na?" I asked her as I kissed her forehead. Hindi pa rin ako makapaniwala na lahat ng to, nangyayari sakin ng sabay sabay.

"I'm fine Ate. I just wanted to talk to you about something." she told me. Napatalon ang puso ko. Masama bang umasa na sasabihin niyang hindi niya naman pala talaga mahal si Daniel? I mentally smacked myself for thinking such thoughts.

"Okay sige. Ano ba yun?" I asked her. Napatingin siya sakin nang parang nahihiya, and I wondered about what she wanted to say.

"Alam kong sinabi ko na sana ikaw na ang mag-asikaso ng lahat for the wedding. Pero..pero mayroon sana kong gusto na ako ang mag-arrange." sabi naman niya.

Three strikes you're out. (KathNiel FanFic)Where stories live. Discover now