Sevgiler, saygılar efenim. Güzel günler sizinle olsun. Bölüm azıcık gecikti. Bu konuda ilk olarak özür diliyorum. Medyadaki şarkıyı Betül arkadaşım sayesinde buldum. Bu bölüm Betül'e, Berna'ya, diğer tüm arkadaşlarıma ve bölüm bekleyen herkese gelsin. İyi ki varsınız.
İyi okumalar!
Bahadır'ın ağzından
-Sonuç olarak anlaştık Zeynep Hanımla. Ayağını denk alacak bundan sonra. Çocuk okuldan arkadaşıymış. Aralarında bir şey yokmuş ama o çocukta bir şeyler var,eminim. Hiç hoşlanmadım. Bundan sonra Zeynep benim sorumluluğumda zaten anlaşılır niyeti.
-Bahadır sen askersin en fazla cumartesileri kızı koruyabilirsin. Bunun farkındasın değil mi?
-Biliyorum ve bu beni delirtiyor.
-Ne yapacaksın? Ya nöbetteyken bir haber gelse başım belada dese ne bok yiyeceksin?
-Sus Gökhan! Öyle bir şey olmayacak, olmamalı.-Yanlış yaptın be kardeşim. Elin kolun bağlı olman seni delirtir, kafayı yersin burada.
-Gökhan!
-Ne lan ne?? Doğruları söylüyorum ben. Kendine de, Zeynep'e de acı çektireceksin. Hadi diyelim ki tehlikelerden korudun. Senden kim koruyacak o kızı? Sen o kıza zarar verirsin.
-Sözümden çıkmadıkça ona bir şey olacağı yok.
-Doğru ya! Sen onun sorumluluğunu alırken söz hakkını da elinden aldın. Unutmuşum.
-Yeter Gökhan! Sanki kendime bir çıkarım var. Ben çok mu meraklıyım Zeynep'i korumaya?
-Diyorsun. Yani hiç umrun değil öyle mi?
-Yine başladın tamam o zaman ben yatıyorum.
-İnşallah dediklerim çıkmaz kardeşim. Bunu senin kadar ben de istiyorum.
-Sen niye istiyorsun lan? Zeynep senin neyin oluyor bir de hele bana?
-Yavaş gel Bahadır, yavaş! Benim Zeynep yaşında kız kardeşim var. O da bacımdan farksız. Oğlum sen iyice kafayı yedin varya. Kendine gel ağzından çıkanı bir duy. Ben de kardeşimin sevdiğine...
-Gökhan!
-Tamam lan! Ben kardeşimin koruduğu kıza asılacak biri miyim? Ayıp ediyorsun.
-Tamam Gökhan kusura bakma kardeşim. Bazen geliyorlar işte. Hadi iyi geceler.
-İyi geceler kardeşim.
Her Zeynep konusu açıldığında can kardeşimle, devremle tartışmaktan bıktım. Buraya geldikten sonra en zor anlar da yanımda olmuştu Gökhan. Yıllarca sürecek bir dostluğun temelini attık askerlikte. Silah arkadaşı olmak bambaşka bir hismiş, diğerleriyle kıyaslayamayacağım kadar hem de.
Aklıma da şüphe soktu şimdi. Acaba Zeynep ne yapıyor? Evdedir herhalde. Bu saatte dışarıda olmaz değil mi? Hem söz verdi. Bir yere gidecek olsa mesaj atardı, değil mi? Ama ya unuttuysa? Başına bir iş gelmemiştir değil mi? Harika! Ben bu şekilde kafayı yerim be! En iyisi mesaj atmak.
Gönderen:Bahadır
Alıcı:ZeynepNeredesin?
Yaklaşık yarım saat geçti ama hâlâ cevap yok. Nerede lan bu kız? Neredeyse on defa aradım. Telefonuna da ulaşılmıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deli Damarı
General FictionBen hiç böylesini görmemiştim. Vurdun... Kanıma girdin... Kabulümsün. Atilla İlhan Dip Not: Bu hikaye 05.05.2015 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.