Chapter 9
"Paano mo naging pinsan ang katulad ng isang yan?" Tinuro ko ang lalakeng naka-lean sa pintuan na halatang may mapangangasar sa mga ngiti niya.
Pinagmasdan ko yung ayos ng kanuang uniform at porma.Nakabukas ang tatlong butones ng uniform niya, Light brown ang kanyang buhok na alam ko dati ay red, naka rubber shoes na halatang mamahalin, naka skinny black jeans at may dalawang earing sa isa niyang tenga.
"What? What is your problem with my looks, Ms. Cara Valiere?" Tinanong niya ako habang papalapit na sa pwesto namin ni Clyde.
" What's wrong? Tinatanong mo pa? You look like a delinquent. Magkaibang magkaiba kayong dalawa." tingin ko naman kay Clyde na halatang naaasiwa sa pagmumukhang pinsan niya. Naasar pa lalo siya ng inakbayan siya.
"I'll take as a compliment of the part that we're different but an insult for the part that I'm delinquent... Oh It's quite absurd that I never introduced formaly myself to you... Hi I'm Sebastian Francisco. You can call me Francisco if you want but I rather let you call me Seb." Tinanggal niya ang kanyang pagkakaakbay kay Clyde and shaked my hands.
Well I can say na pogi siya. Bumagay ang kanyang porma sa mukha niya. Hindi naman siya mukhang trying hard at wanna be kun pumorma dahil pogi nga talaga siya. Hmmm.
"Ehem. Mag ta-time na kaya bumalik na kayo sa inyong room." Sabi ni Clyde na inaayos na ang gamit niya. Tinignan ko ang mga relo at nakitang 10 minutes na lang bago mag-time.
"I'll be going. Clyde mag-usap na lang tayo next time. At please! Please..." Dinikit ko ang mga palad ko para magmukhang nagmamakaawa.
"Sana naman gumawa ka rin ng paraan tungkol duon sa dyaryo." tuloy ko.
Paalis na ako ng may humawak ng kamay ko.
"Sabay na tayo. Magkatabi lang naman tayo ng room." Sabi ni Seb.
Magkatabi lang kami ng room? Hindi ko naman napapansin ang mukha niya. Siguro hindi ko lang talaga nakikita. Sa palagi ba namang yung dalawa lang na mga baliw yung kasama ko.
Nagsabay na kami ng paglalakad ng magsalita si Clyde.
"As I said. Wala kang dapat ikagalit, wala ka namang boyfriend." Then he just passed us at pumunta na sa room niya.
Ugh. Cold, ike an ice.
"Brrrr." Umakto akong nilamigan. Nakita kong na gets ni Seb kaya tumawa na lang siya bigla.
"Cold, right?"
Tahimik lang ako habang naglalakad sa likod nitong Seb na 'to. Nakatingin kasi ang lahat ng mata sa pwesto ko. Ugh. I forgot. Isang Ala-Greek God din ang mukha ng isang 'to. Well, what do you expect sa mga ka-dugo nila Clyde? Kahit naman mukha syang delinquent may itsura siya.
"Kung naiilang ka, huwag ka dyan sa likod ko. Mamaya bigla ka na lang mawawala." sabi niya habang nakatingin pa rin sa kinalalakaran namin. Kumbaga kinakausap niya ako habang straight lang ang tingin niya. Hindi niya man lang tinitingnan ang mga babaeng grabe makkakatitig sa kanya ng wagas at napapahead turn pa! Mukhang sanay na siya. Tss. Ang yabang naman nito...
Sabagay pag pinansin niya yung mga babaeng yun magmumukhang flirt naman ang tingin ko sa kanya.
Lumakad naman ako sa harap niya, nanguna na ako. Nagulat ako ng hawakan niya yung balikat ko at dahilan yun ng bigla kong pagkakatigill sa paglalakad.
"Bakit nanaman Seb?" naasar na tingin ko sa kanya. Kaasar anonanaman ba kasi yun?!
"I may not follow your lead so magsabay tayo." sabi niya at naglakad ulit. This time sabay na kami.
BINABASA MO ANG
Forgetting HIM
RandomShe just woke up without a single pieces of her memory. They said she had an amnesia because of a car accident. She doesn't know what to believe. Everyone was a stranger to her. Ng makita ng dalawa niyang kaibigan sa isang kahon ang isang notebook n...