Forgetting HIM

Mga Glue

Chapter 11

Nagising ako ng maaga dahil cleaner ako ngayon. Alam mo naman, kapag nalate ka ikaw lang ang maglilinis ng buong room sa uwian. Sino ba kasi gumawa ng patakaran na yan?! Sila kaya palinisin ko mag isa! Kailangan ko pa tuloy gumising ng mas maaga.

Nagbihis na ako ng uniform. Inayos ko ang buhok ko at naglagay ng press powder. Tadaaa~ Dyosa na ako! Bumaba na ako at nakikain na ng almusal kasama si Tris. Nangangalam na ang tyan ko sa gutom. Ano kaya niluto ni Tris? Kahit ano naman niluluto niya masarap mana kay papa.

"Goodmorning Tris." Nakita kong ibinaba niya ang dyaryo at bigla niyang crinoss ang legs niya. Niliitan niya ang mata niya habang nakatitig sa akin.If I know, maglelecture nanaman siya.

1...

2...

3...

"Ikaw babae. Huwag mong kakalimutan na may amnesia ka ha. Hinay-hinay lang sa pagdadala mo ng mga lalake. Nung una isa lang ang dinala mo pero kagabi dalawa na. Ilan na sa susunod?" uminom siya ng kape at nagbasa ulit ng dyaryo. Inikot ko ang mata ko at hinanap sila mama at papa. Nandito pa naman ang susi ng sasakyan nila. Asan nananman yung dalawa na yun? Nagfefeeling nanaman teenager na magshota ang dalawa.

"Nasa ibang bansa sila last minute nanaman magpaalam. Tss. Hey, don't you change the topic here!"

"Hindi ko gusto magdala ng lalake, Tris. Nag-alok sila, tinanggap ko. There' s difference." mahinahon kong sagot sa kanya. Kumuha ako ng isang slice ng tinapay at umupo na sa harap niya. Hindi Ko Na lang siya tinignan at nag-focus sa kinakain ko. Mas mahal ko ang pagkain.

"So pagnag-alok yung rapis na rapin ka magpaparape ka?! Ganon?" tumaas na ang boses niya.

"Common sense na lang Tris. Sino bang nasa katinuan ang pag-iisip na magpaparape?" Hindi man ako ganun katalino pero alam ko ang ginagawa ko! Mag-paparape lang ba ako basta basta?! Nevah in a million years.

"I'm just saying that you're easy to get. Inalok ka lang tinanggap mo naman. And by that nasa kotse pa kayo." I know he's trying to stay calm pero naiinis pa rin siya. God Tris ako pa ata ang mangrarape sa kanila.

"You're just overreacting. Mas oa ka pa kay mama na wala namang sinabi nang dalhin ko sila." I rolled my eyes at him at napatahimik siya.

Natahimik siya at mukhang narealize ang point ko. Tris is overeacting for God's sake! Huminga muna siya ng malalim at pinakalma ang sarili at nagsalita ulit. This time nakalma niya na talaga ang sarili niya. "You never know if those two have issues with the old Cara. So I'm just warning you. If something happened just feel free to tell me everything. I'm your brother so trust isn't issue here knowing that you still don't know me." hmm. Tama naman siya. He's my brother maybe I should be open with him sometimes. The funny thing is I never see Tris as my brother I always see him as a friend who I could talk to and joke with. I was never comfortable from the start with his smile and being so nice to me.

Tinignan ko ang relo at may kalahating oras pa bago ako umalis dapat sa bahay. Napaaga naman masyado gising ko. Nacurious ako tuloy sa kung ano ako dati. To the extent na pati si Clyde at Seb ay pinaghinalaan niya na kalaban ko.

"Tris ano ba ugali ko dati?" napatigil siya sa binabasa niya at biglang tumawa ng mahina.

"I always waited you to ask me that question once you had your amnesia." He was smiling! It was just a glimpse pero he smiled! She really loves his sister. Aww. I mean me. Yay!

" Si Cara? Well she's evil, selfish and prideful." nakangiti siya habang nagkukwento na para bang compliment ang pagkaladescribe niya.

Well I already know that. Base on what people says.