Ballan

Ballan 3/1

Affetmek ve unutmak iyi insanların intikamıdır.

Schiller.

Mesafe, acıları doyurandı. Acılar ise yarayı deşmek isteyen dikenler. Mesafe , acıları kişiye iten. Kişi acının sertliğiyle ölümü seçen.

Yakınken uzak durmak. Uzakken yakın olmayı istemek. Tezatlık tam ortada nereyi seçeceğini bilmeyen bir ölü.

Gece karanlığı çöktüğün de Aral koltukta uyuyup kalmıştı. Arya ondan uzakta oturduğu koltuktan kalktı. Yanına doğru yavaş hareketlerle ilerledi.

Beyni sürekli çekişmedeydi. Karşılıklı tutulan ipler gitmesi ve kalması için birbirlerini yiyorlardı. Kazanan yoktu ortada hararetle ileri geri giden ip dışında.

Korkuyordu. Aral'ın intikam almak için onu kullanmasından korkuyordu. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. O hep birlikte olduğu adamdı.

Gitse, Aral'ın ne yapacağını bilmiyordu. Kaybetmişliği bu kadar tatmışken gerçekten kaybettiğini bilmek, yaşamaması için büyük bir sebepti.

O yaşamak istiyordu. Yaşamak istiyordu ama ailesinin kirli torbalarını daha fazla öğrenmek istemiyordu.

Gerçekten yapmış mıydı babası? Aral'ın yüzüne dokunmak istedi. Ama yapamadı. 'Ya kaybolursa? ' korkusu hiç eksik olmayandı.

Annesi bilirken engel olmamış mıydı? Düşündükçe üzülüyordu.

Elini yavaşça Aral'ın yanağına koydu. Bu sefer ki rüya değildi. Bu sefer gerçekten Aral'dı. Sıcak, kanı hala damarlarında akan. Hayal olmayan.

Aral'ın kucağında duran elleri kasılmaya başladığında Arya korkuyla durduğu yerde geriye düştü.

Aral'dan gelecek herhangi bir olumsuz harekete karşı sürekli tetikte olduğu için, Aral'ın kasılan elleri kızı gerdi.

Aslında uyuduğundan beri arada elleri kasılıyordu ama Arya onca düşüncenin arasında fark etmemişti.

Çığlık atmak istiyordu. Aral'ın tekrardan bir kriz geçirmesinden korkuyordu. Babasından nefret ediyordu. Babasından kesinlikle nefret ediyordu. Lanet olsun onları öldürmek istiyordu.

O kadar yoğun duygular arasında kaldı ki elleriyle başını kavradı. Başını hızla iki eli arasında sıkıştırdı.

Birşeyler yapması gerektiğini biliyordu. Aral'ın elleri daha çok titremeye başladı.

Arya hızla Aral'ı omuzlarından kavradı.

"Aral. Aral aç gözlerini" yumuşakça omuzlarını boynunu okşadı.

Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Telefonu yoktu araştırma yapamıyordu.

"Aral nolur. Korkuyorum." Sesini biraz daha yükseltti. Kriz sonucu neler yaşandığını bilmiyordu. Ölüm? Ah hızla tekrar kavradı omuzlarını, sakat kalma? Aral'ın başı sağa sola sallanmaya başladığında Arya, Aral'ı oturtmaya karar verdi.

Ardından iri bedenine bakıp bunu başaramayacağına kanaat getirdi.

Aral'ın elleri daha hızlı titremeye başladığında Arya ne yapabilirim düşüncesiyle başı yere eğikken Aral yavaşça doğruldu.

Arya hızla başını kaldırdı.

"Iyi misin? Aral , korkuyorum."

Öyle ölümcül baktı ki ,Arya korktu "Sus!" Aral'ın dişleri arasından çıkan sert kelimeyle kız ,geriledi.

Hızla ayağa kalktı. "Beni sevdiğin için gelmedin. Sevdiğim adamın benim üzerimden intikam almasına izin vermeyeceğim." Geriledi. O sırada Aral'ın ayaklandığını gördü. Dış kapıyı hızla açtı.