ESKİ SEVGİLİMİN KUZENİ

Aptal Kafam

Hafifçe Louis' in göğsüne yaslandım.Derin bir nefes aldım.Biliyorum yaptığım şey sadece umut vermekti.Ama Louis ile kendimi hiç olmadığım kadar huzurlu ve güvenli hissediyordum.Ama bunu gittiği yere kadar inkar edecektim.Louis kendinden emin bir şekilde binlerce kez benden hoşlandığını söylemişti.
Ama ona kalbimin kapılarını açarsam güçsüz olacaktım.Onda öyle olmuştu.Önce kendine aşık etti kendine alıştırdı ve bir süre sonra seninle yapamıyorum deyip siktir oldu gitti.
Bir sene boyunca kendimi toparlayamamıştım ve bunu bir daha yaşayamazdım.
Louis' te elbet sıkılıp gidecek ki Kate 'in daha doğrusu eski sevgilisi buradayken.Ve ben sonunca koca bir yalnızlık içerisinde kalacağım.Evet Lydia Martin bağlanmaktan korkuyordu.

*** *** ***

Louis' in Anlatımı

Lydia'nın bana yaslanmasıyla o görmesede gülümsedim. Ondan hoşlanıyorum.Kate gibi değil.
Kate kendini bilmez bencilin teki.
Sadece kendisiyle ilgilenilmesini isteyen biri.Ama Lydia.. Lydia her şeyiyle farklı. O yanımda yokken nefes alamıyorum.
O benimle konuşmazken ne düşündüğünü merak ediyorum şuan.
Ama bu huzurlu ortamı konuşarak bozarsam kalkıp gideceğini biliyorum ve bundan korkuyorum.
Ama mutlu muyum ? Evet.
Lydia'nın yanında mutluyum.
Ama ne yaşadıysa bana kalbini açmıyor...açmıyor ve en önemlisi kendi duygularını göstermediği sürece anlayamıyorsunuz.Kalbini bana emanet etse mutlu, huzurlu olacak.
Benimle gerçek anlamda duygularıyla yaşayacak.
Ha kimse anlamıyor ama gülüşleri bile sahte. Benim dışımda ki Riley'in bile fark ettiğini sanmıyorum.Lydia'nın sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Efendim"

"Yaşıyor musun bakayım dedim de."

Cevap vermek yerine yüksek sesle güldüm.

"Sıkıldın mı ?"

Olumsuz anlamda kafamı salladım.

"Hiç sadece dış görünüşün için sevildiğini düşün.."

"Lydia.. duraksadım aslında erkek açısından biraz farklı olur o durum"

"Biliyorum sadece.. ya da bilmiyorum"

"Dile getirmiyorsun sadece."

"Gidelim mi Louis ?"

Ben onaylayana kadar göğsümden kalktı.Ilk defa topuklu ayakkabılarla sendelemişti.Bir Lydia Martin asla topuklu ayakkabılarla sendelemez.Sanırım biraz sarhoştu.
Belinden tutup arabaya binmesine yardımcı oldum.

"Lydia anahtarları.. "

Araba anahtarı takılıydı ve evinr sürmeye başladım.Yarım saat içinde gelmiştik.Stiles' in evde olmasını umuyordum.Ama yoktu.
Hala kapıda bekliyordum ki Lydia seslendi.

"Gelsene" salona girdim.

"Istediğin bir şey var mı ?" Mutfaktan seslenmişti.

"Gerek yok "

Ceketimi aldım. " Görüşürüz."

"Hey nereye ?"

Elimi tuttu ve beni üst kattaki odalardan birine sürükledi.

"Burada yatabilirsin.Kıyafetler kullanılmamış."

"Iyi geceler Louis. Şey bu arada"

Çaprazdaki odayı gösterdi.

"Benim odam orada seslenirsin." Yavaşça kapıyı kapattı. Her ne kadar onun duymayacağını bilsemde peşinden iyi geceler deyip odayı incelemeye başladım.
Beyaz ton ağırlıklıydı iç mimarla çalışıldığı belliydi.Acaba Riley de buraya gelince bu odada mı yatıyordu yok canım kıyafetler kullanılmamış dedi.
Gösterdiği giysi dolabına yöneldim.
Gri atlet tarzında vücuda yapışan tarzdaki bluzu ve mavi renkteki kısa şortu aldım.Etiketleri bile üzerinde duruyordu.Kimin odasıydı acaba.Daha doğrusu kıyafetler kim içindi.Her odası böyle miydi acaba ?
Telefonumu alıp saate baktığım sırada susadığımı fark ederek alt kata iniyordum ki balkonun ışığını yanık görmemle birlikte oraya yöneldim.
Lydia puflardan birine oturmuş elinde kahvesiyde bomboş gözlerle karşıya doğru bakıyordu.
Ilk önce yanına doğru ilerlesemde onu yalnız bırakmalıydım.
Sessizce alt kattan su alıp yatacağım odaya yöneldim.
Lydia'nın çevresine gösterdiğinden yanı sıra içinde fırtınalar koptuğu belliydi.
Riley'in dediğine göre bir kaza sonrası ailesini kaybetmiş ve bu haldeydi.
Riley'in tek söylediği iki sene önce o kadar eğlenceli biriymiş ki.
Kazadan geriye sadece Stiles kalmış.Riley ile nasıl tanıştıklarını çok merak ediyorum aslında.Ama hala burada kalmamı neden istediğini anlamış değilim. Çok tuhaf davranıyor.Bir şeyler olmuştu ki bağlanmak istemiyordu.Belki de kaybetmekten korkuyordu bilmiyorum ama ne olduğunu bulacaktım ve bunun Riley ile hiçbir alakası yoktu.
Işığı kapattım ve yatağa uzandım.Lanet olsun ki Lydia aklımdan çıkmıyordu.Ne yapmalıyım onu da bilmiyorum.
Balkondan gelen iç çekme sesiyle yataktan kalktım ve balkona yöneldim.