'Til I Meet You... AGAIN #AlDub <3

Chapter 20: Sadista

Maine's POV:

Matagal-tagal rin kaming nasa ganoong posisyon.. Magkayakap at kontento sa presensya ng isa't isa. Bumitaw lamang ako nang sa wakas ay tumigil na sa paghikbi si Richard at nagsalita.

"Uhmm Maine.. mukhang may konti tayong problema.. actually hindi talaga siya problema pero kasi...

Bakas ang pag-aalala sa mukha ni Alden habang sinasabi niya sa akin ang mga salitang iyon. Mukhang alam ko na ang tinutukoy na problema kay tatay ngunit hindi ko mapigilan ang magtanong. "Ano iyon Richard?"

"Ang tatay mo kasi..."

Kitang-kita ko ang pag-aalangan niyang sabihin sa akin kung ano man ang problema kaya naman I held his hand to make him feel secured.. to make him feel na kahit ano pa ang sabihin niya sabay naming haharapin kung ano man iyon. Kahit na alam ko naman na ang lahat mas pinili ko siyang pagsalitain.

"Hindi ako gusto ng tatay mo para sa'yo Mae. Kinausap niya ako kanina. Pinayagan niya akong dalawin ka.. But..that doesn't change the fact na ayaw niya sa akin." Napayuko siya at kitang-kita ko ang pagpipigil niyang huwag muling maiyak.

"I know." Mahina kong tugon and this time ako naman ang napayuko. He gently squeeze my hand kaya napatingin ako sa kanya.

Nakita ko ang mabilis na pag-iba niya ng ekspresyon. Mula sa kaninang tila walang pag-asa niyang mukha ngayon naman napalitan ng determinasyon.

"I don't like it when you're feeling down Mae.. Gagawin ko amg lahat para maging karapat-dapat sa'yo.. Kung dalawa tayong magiging mahina paano ako tatanggapin ni tatay natin?"

Hinampas ko siya sa braso at tumawa ng bahagya. Alam na alam niya talagang pagaanin ang mood ko :D

"Tatay ka diyan, hindi nga kita boyfriend nakiki-tatay ka !"

"Aray ko ha!Masakit"
tugon niya ng hampasin ko siyang muli.

"Hindi mo PA ako boyfriend pero eventually..alam mo na" bulong niya sa akin with matching pataas-taas kilay pa.

Nakaramdam naman ako ng kuryente na nagmumula sa hininga niya kaya tinulak ko siya at boom nahulog siya sa upuan. Tatawa na sana ako kaya lang hindi na siya gumagalaw.. nakahiga sa sahig at nakapikit na lang.

"Huyy, Richard! Richard!"
Bumaba na ako sa bed at tinusok-tusok ko siya sa pisngi pero hindi pa rin nagigising. Marahan ko rin siyang sinampal-sampal pero wala pa rin. Inilapit ko ang tenga ko sa dibdib niya upang tignan kung tumitibok pa ang puso niya and to my surprise.. Parang may bulldozers and kabayong naghahabulan doon. Ang bilis ng heart beat niya. Hala! Baka heart attack na 'to.

Waaah! Naiiyak na talaga ako :'(
Tatawag na sana ako ng nurse kasi nasa ospital naman na kami kaya lang bigla akong hinigit ni Alden kaya ang posisyon..

A W K W A R D > O_o.o_O <

My face is just three inches away from him. Ehmeged! Konting galaw lang magkakadikit na ang mga labi namin.

I wanted to pull away.. to stand and walk out but I don't have the guts. It's as if all the courage in my body drained by just looking into his eyes. I can see his soul, his whole being. It's as if he's saying something through his eyes.

Dahan-dahang papalapit ng papalapit ang mukha niya sa akin..

3 inches...

2 inches..

"Menggay!" Somebody exclaimed.

Napatingin ako sa taong nagmamadaling pumasok sa pinto.

And to my surprise..It was my sister Coleen. Shemayy!